پدرترین و مادرترین انسان های تاریخ؛ نهایت قدرت فرزند آوری مردان و زنان چقدر است؟

مردی که 1.171 فرزند و زنی که 69 فرزند داشتند!

پدرترین و مادرترین انسان های تاریخ؛ نهایت قدرت فرزند آوری مردان و زنان چقدر است؟

آیا تابحال شده از خود بپرسید که نهایت قدرت فرزند آوری یک زن یا مرد چقدر است؟ یا به عبارت ساده تر، یک زن یا مرد در طول زندگی خود می تواند حداکثر چند فرزند داشته باشد؟ در ادامه این مطلب می خواهیم بر اساس واقعیات تاریخی و تحقیقات علمی به این سوال پاسخ دهیم.

فرض کنید فرزندان بسیاری دارید، بدین ترتیب می توان شما را یک کارخانه تولید بچه نامید. این همان چیزی است که در مورد مولای اسماعیل و خانواده اش رخ داد. او یک امپراطور بیرحم در سلسله علویان مراکش بین سال های ۱۶۷۲ تا ۱۷۲۷ بود که بنا بر گزارش های تاریخی دستکم ۱.۱۷۱ فرزند داشته است. اما او تنها کسی نبود که از قدرت و جایگاه خود برای برقراری رابطه جنسی با هر زنی که دلش می خواست استفاده می کرد بدون توجه به این که به علاقه و خواست طرف مقابل اهمیتی بدهد. دیگر پادشاهان قدرتمندی مانند آگوستوس و چنگیز خان نیز صدها فرزند داشتند.

فرزند آوری و حاملگی

در حالی که این افراد تعدادی از بیرحم ترین و ظالم ترین حاکمان عصر خود بودند اما بچه های فراوان آن ها باعث شکل گیری یک سوال اساسی علمی می شود. زنان برای حدود نیمی از عمرشان قدرت فرزند آوری دارند و یک بار در هر سال می توانند حامله شوند. از این رو قابل درک است که زنان در زمینه فرزند آوری با مردان قابل مقایسه نباشند. بر اساس مطالعات علمی، زنان در طول عمر خود می توانند حدود ۱۵ بار حامله شوند و بسته به این که در هر بار حاملگی چه تعداد بچه به دنیا بیاورند، تعداد فرزندانی که به دنیا خواهند آورد بین ۱۵ تا ۳۰ مورد خواهد بود.

فرزند آوری و حاملگی

اما بر اساس کتاب رکوردهای گینس،مادر ترین زن تاریخ زنی به نام خانم والنتینا فئودور واسیلیف در قرن نوزدهم روسیه است که گفته می شود در طول ۲۷ بارداری خود ۶۹ فرزند را به دنیا آورده است. این زن روسی، ۱۶ دو قلو، هفت ۳ قلو و چهار ۴ قلو بدنیا آورد که تنها ۲ تن از آن ها در دوران کودکی جانشان را از دست دادند. این تعداد فرزند برای یک زن بسیار زیاد و باورنکردنی است اما در مقایسه با مولای اسماعیل قابل مقایسه نیست، پادشاهی که ۴ زن عقدی و بیش از ۵۰۰ زن دیگر در حرمسرای خود داشت. اما فاکتورهایی در این زمینه وجود دارد که حتی یک پادشاه نیز نمی تواند آن ها را کنترل کند. برای مثال با بالا رفتن سن در مردان، قدرت تحرک اسپرم کاهش یافته و ناهنجاری در آن افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید: روز جهانی مردان؛ تمرکز بر سلامت مردها و پسرها و ترویج برابری جنسیتی

فرزند آوری و حاملگی
والنتینا فئودور واسیلیف و فرزندانش

بدین ترتیب شانس یک مرد برای بچه دار شدن در سنین بالا به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد. در واقع، بر اساس تحقیقات علمی، مردان بالای ۵۰ سال ۳۸ درصد شانس کمتری برای بارور کردن زن خود در مقایسه با مردان زیر ۳۰ سال دارند. برای مثال، بیشتر بچه های اسماعیل زمانی که او به نسبت جوان بود بدنیا آمدند. بدین ترتیب وی در سن ۵۷ سالگی دارای ۱.۱۷۱ فرزند بود. اما اسماعیل تنها مردی در تاریخ نیست که چنین فرزندان متعددی داشته است. آگوستوس قدرتمند که در قرن هجدهم میلادی بر لهستان حکومت می کرد نیز رابطه ای بسیار طولانی و نزدیک با همسر خود داشت. اما این موضوع نیز مانع از این نشد که او از معشوقه های خود صاحب بیش از ۳۷۰ فرزند شود.

فرزند آوری و حاملگی

چنگیز خان نیز که در قرن سیزدهم میلادی بخش های زیادی از آسیا را به تسخیر خود درآورد بین ۱.۰۰۰ تا ۲.۰۰۰ فرزند داشته است. در واقع، با ردیابی و بررسی های ژنتیکی بر اساس کروموزوم Y ، دانشمندان تخمین زده اند که امروزه بیش از ۱۶ میلیون نفر که در مناطق تسخیر شده توسط چنگیز خان (نه خود مغولستان) زندگی می کنند می توانند نوادگان خود او یا نزدیکانش باشند. اما آیا این مردان به نهایت قدرت فرزند آوری یک مرد رسیده اند؟ به نظر نمی رسد اینطور باشد زیرا اسماعیل تنها در مدت ۳۲ سال توانست تعداد فرزندان خود را از ۱.۱۰۰ نفر بگذارند و اگر طول عمرش بیشتر بود شاید صدها نفر دیگر نیز به فرزندان او اضافه می شدند. در دنیای امروزی نیز مردانی وجود دارند که تعداد بچه های آن ها از ۲۰۰ نفر نیز فراتر می رود اما در مقایسه با فرزندان چنگیز خان و مولای اسماعیل بسیار ناچیز هستند.

بیشتر بخوانید: ناباروری مردان، مشکل رو به افزون

مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
دیجیاتو
بدون نظر

ورود