هر وقت که فکر می کنیم طرح های مربوط به کشتی ها و قایق های تفریحی دیگر از این بزرگ تر و حیرت انگیزتر نمی توانند باشند، تمامی تصورات ما با یک طراحی منحصربفرد تازه بهم می ریزد. پروژه موسوم به «Valkyrie Project» مربوط به یک قایق غول پیکر با تجهیزات و امکانات تفریحی غیرقابل تصور است که بیش از ۲۲۹ متر طول داشته و می تواند بزرگ ترین قایق تفریحی آینده باشد. اما دوست داشتنی ترین بخش از این پروژه این است که برای سوار شدن به آن نیاز نیست حتما! میلیاردر باشید. قایق تفریحی «والکایری» طرحی از چول هان پارک، از طراحان ارشد موسسه طراحی و معماری Latitude Yachts در لیتوانی است. وی درباره طراحی خود چنین می گوید: «من می خواستم یک قایق تفریحی با ظاهر منحصربفرد بسازم که در میان ناوگانی از قایق های مشابه به چشم بیاید».
این طراحی مفهومی از این طراح کره ای، شامل یک کازینوی شناور، سالن نمایش، نمایشگاه هنری و یک سالن بزرگ برای برگزاری جشن و مراسم است که ورود به آن برای عموم آزاد خواهد بود. پارک می گوید: «اغلب افراد فکر می کنند که سوپر قایق های تفریحی، دارایی هایی مختص میلیاردرها هستند که از آن برای به نمایش گذاشتن ثروت خود استفاده می کنند اما چنین مرکز تفریحی، در اصل یک ساختار معماری شناور است که مورد استفاده عموم مردم قرار می گیرد». در صورت ساخته شدن، این قایق تفریحی غول پیکر، براحتی می تواند جایگزین بزرگ ترین قایق تفریحی کنونی جهان شود. بزرگ ترین قایق تفریحی حال حاضر جهان «اعظم» نام دارد که ۱۸۰ متر طول داشته و متعلق به خلیفه بن زاید آل نهیان، امیر امارات متحده عربی است.
پارک هنگامی که در حال گذراندن دوره کارشناسی ارشد خود در کالج هنر سلطنتی در لندن بود به ایده ساخت قایق «والکایری» دست یافت. بدین ترتیب وی طراحی این قایق را به عنوان تز پایانی خود در نظر گرفت و با کمک کمپانی قایق سازی Palmer Johnson Yachts در موناکو که پارک را استخدام کرده بود شروع به طراحی پروژه جاه طلبانه و منحصربفرد خود کرد. طراحی «والکایری» طوری است که در سرعت های بالا اصطلاک کمتری با سطح آب داشته و همزمان از ثبات بیشتری برخوردار است. این قایق تفریحی می تواند ۵۲ مهمان را در ۲۶ کابین خود جای دهد و علاوه بر ۹۲ خدمه در ۴۶ کابین، می تواند مهمانان بیشتری را در طول روز به خود جلب کند.
مصالح اصلی مورد استفاده در ساخت این قایق غول پیرک، آلومینیوم و فولاد در کنار ابرسازه ای از فیبر کربن خواهند بود. این قایق ت فریحی هنوز در مرحله طراحی قرار دارد اما پارک بر این باور است که بزودی به واقعیتی در روی دریا تبدیل خواهد شد. البته ساخت «والکایری» به این راحتی ها نخواهد بود زیرا هزینه ساخت آن نزدیک به ۸۰۰ میلیون دلار برآورد شده است.
لاکچری
لاکچری خیلی خوبه. اما تو غرب که مردمشون با زحمت خودشون به مال و دارایی میرسن.
تا حالا دیدین یه اخوند چه گنده ترینشون چه اون ساده ترینشون تو صف نان تو صف اب تو صف گوشت تو صف های دیگه باشه؟ اخوند دیدما ولی اکثرا افغان یا پاکستانی هستن که بنده خداها با خودمون میسوزن و میسازن.
جون داییه بگم که ساکن قمم. من ندیدم اینجا تو قم که هر خیابون ده بیست تا اخوند زندگی میکنه من ندیدم. دلیلشو میگم.
تو قم ما فروشگاه های جانبازان بسیج رفاه شاپرک و فروشگاه های دیگه وجود داره که شما میتونی تو این فروشگاه ها با بن خرید یا با پول نقد خرید کنین. این مختص قم نیست. تو همه ی شهرا همینه. اخوند باشی لازم نیست تو صف واستی. تازه اصلا گوشت یخ زده نمیخری. میری فروشگاه رفاه گوشت کشتار روز میخری.
این بنها رو به صورت ماهانه حدودا هشتصد هزار تومن به هر اخوند میدن. حالا اخوند هرچه بیشتر درس خونده باشه بن بیشتری میگیره. این به جز شهریه ایی هست که میگیرن. اخوندی مثل درس خوندن تو دانشگاه معمولیه. ولی فرقش اینه شما اخوند و طلبه بشی از همون روز اول تحصیل پول میگیری ولی من دانشجو باید کلی پول بدم. کوچیک بودم میدیدم اخوندا موقع خرید پول نمیدن و یه برگه هایی شبیه چک میدن که اون موقع پدرم گفتش پسر جون اینا اخوندن تافته ی جدا بافتن و به جا پول بن میدن.
تازه من درس بخونم برا جامعه مفیدم ولی خدا برام هیچی نمیرسونه
تا حالا از ۹۰ درصدشون که پرسیدم چطور زندگی میکنین میگن خدا روزی رسونه. پولشم انگار خدا میزاره پس فکر نکنین مثلا از جیب من و شما میره.
حالا به جز این فروشگاه های بسیج و جانبازان و طلاب هستن که حتی ادم معمولی رو راه نمیدن بری خرید کنی. چون اول از همه جنسها خیلی ارزونتره. مثلا گوشت مرغ کشتار روز حدودا سی درصد ارزونتر از بقیه جاهاست. همه جنسهاش همینه برا همین تو فروشگاه های طلاب حتما باید اخوند باشی تازه راه بدن بری. اونجام رفتی بن خرید داری میری خرید میکنی.
تو قم و بقیه جاهام همینه. کلا اخوند باشی یه سیستم جداگانه داری. کلا تو ده درجه بالاتر و بهتر از بقیه زندگی میکنی.
خب این از خریدشون برا گوشت که چرا تو صف وای نمیستن
تو قم ما اب شور داریم. یعنی ابی که از لوله میاد شوره و نمیشه باهاش چایی درست کرد یا خورد. برا همین تو هر محله ایی بادجه هایی مثل بادجه تلفن درست کردن که با دبه میری اب شیرین از اونجا میخری. طرز خریدشم اینه که کارتی دقیقا مثل کارت بنزین میخری که از پیش توش شارژ شده و شش هزار قیمتشه. بعدم میری سر بادجه و این کارتو وارد میکنی و بعدم دکمه اب رو فشار میدی به همون اندازه از شارژ کارت کم میشه وبعدم اب از لوله میاد بیرون که از قبل باید بشکه رو زیرش قرار داده باشی. کارت اب تموم شد
خب خبر خوش برا طلبه ها اینه که برا طلبه ها کمک هزینه خرید و نصب اب شیرین کن میدن. تقریبا دو میلیونه. بعدم فیلترهای تصفیه اب رو تو فروشگاهای مخصوص خودشون به قیمت تقریبا ده هزار تومن میخرن که تا یکی دو ماه لازم کار میکنه.
ما معمولیا ماهی ده هزار تومن کارت اب میخریم میریم تو صف اب تو گرما و سرما. ولی خدا برا اخوندا پول میرسونه تا اب شیرین کن نصب کنن و بعدم فیلترهای اب رو با قیمت خیلی خیلی کم تو فروشگاه ها میخرن. این فیلترها رو من بخوام بخرم باید پنجاه تا صد هزار تومن پول بدم. ولی اخوند برا فیلترای تایوانی ده هزار میده. به هر حال خدا میرسونه براشون
پس تو صف اب وای نمیستن
تو صف نون وای نمیستن چون اکثر اخوندا تقریبا ۸۰ درصدشون تو محله هایی زندگی میکنن که نونوایی به تعداد زیاد موجوده و قیمت نونهاشونم تقریبا سی درصد و حتی تا دوبرابر بیشتره. مثلا تو یه محله معمولی با جمعیت چندبرابر سه تا نونوایی هست و تو محلاتی که به صورت سنتی اخوند نشینه با یک سوم جمعیت ده تا نونوایی هست.
خدا و اسلام کاملا موافق رفاه و خوشبختی بشره. اما منظورش از بشر ما نیستیم نخواهیم بود
چرا اخوند رو تو صف کالا و سبد کالا نمیبینیم؟ چون اخوندا سبد کالاشون رو تو فروشگاه های مخصوصشون میفرستن که هم کیفیت گوشتهاشون بالاتره هم کولر داره. خودم تو ذل ظهر تابستونای قم تو فروشگاه طلاب رفتم همچین خنکه و همچین دلم نمیومد ترک کنم. تازه اگه به ما سیصد هزار تومن سبد کالا بدن به یه اخوند دو سه برابرشو میدن. خودم دیدم شاهدم پس دروغ نیست. وگرنه کسی که بچه هاش حتی یک شب گرسنه بمونن نمیاد بگه دو سه تا زن بگیرین بچه دار بشین. اخوندا این حرفا رو میزنن چون نگران سیر کردن شکمشون نیستن. ما تو یه محله نزدیک گلزار میشینیم. ده سال پیشا ما قشر متوسط بودیم. الان به سفره و تغذیه ما نگاه کنین فکر میکنین ساکن یه محله پایینیم. اگه ده سال قبل ابگوشت قونوبید با یک کیلو گوشت و نخود لوبیا همه به اندازه و سیب زمینی نفری یکی میخوردیم الان ابگوشتمون شده استخون سینه گوسفند که یه مقدار روش گوشت مونده و دو تا سیب زمینی با یدونه قنبید.کلا نخود لوبیا و باقی مواد نصف شده و تازه همین ابگوشتو شب پنج شنبه میخوریم. کل هفته خدا خدا میکنیم پنج شنبه بشه ابگوشت درست کنیم. بقیه روزام اکثرمون سر کاریم و مادرمون خونس برا خودش نون سبزی میخوره و شبم که میشه نون تخم مرغی یا نون کتلتی یا شامی بدونه گوشت یا همین چیزا درست میکنه میخوریم.
حالا حساب کن این وضع ماست که متعلق به قشر متوسطیم و پدرمون فرهنگی بودش و استاد یکی از درسای تخصصی دبیرستان.
صف بنزینم اینو بگم که تو قم جایگاه طلاب داریم. پمپای بنزین که مخصوص طلابه.
پارکای صفاییه به بالا و بهتر بگم پارکای خوب قم شما قیافت یه طوری باشه راهت نمیدن. چه با خانواده باشی چه نباشی نمیزارن. منظورم اینه که اگه لباس و طرز لباس پوشیدنت شبیه ساکنین بعضی محلات پایین شهر باشه مجبوری بری رو چمن خیابون بشینی با خانواده. بارها دیدم. پارک نجمه رفتم شاهدش بودم چطور با تحقیر خانواده ایی رو بیرون کرده بودن. طفلکیا ساکن شهرقایم بودن و یه شب میخواستن بیان تو این پارک بشینن خوش باشن خوش بگن. به کسیم کاری نداشتن دقیقا اون قسمتی که کتابخونس و شبا تعیله یه تیکه پارچه پهن کرده بودن و نشسته بودن.
خانواده های محترم میان اینجا. این دقیقا جمله ایی بودش که به این خانواده گفتن و بعدم راهیشون کردن برن تو چمنای خیابون بشینن. یعنی شما ساکن محله های پایین باشی کلا به صورت اتوماتیک نامحترمی
حالا بگذریم از اینکه من یه فرد معمولی مثل سگ جون میکنم لباس معمولی میتونم بخرم و بپوشم ولی یه اخوند عبا قبا و عمامش ارزونترینش سه چهاربرار لباسای من ارزششه.
داداش!
خیلی خالی بستی! خیــلی! از قدیم گفتن کم ببند، همیشه ببند… خخخخخ
حالت خوبه؟
تو این ۲۰ سالی که تو قمم یه دونه جایگاه بنزین طلاب ندیدم و نشنیدم!
باقی حرفات هم همینطوره… کدوم پارک مخصوص طلبه هاس؟ بن دیگه چیه؟ ولمون کن داداش…
اگه شما آخوند ندیدی، ما زیاد دیدیم که تو صف فلان و فلانه… پولش نمیرسه خیلی چیزا رو بخره…
لاکچری
لاکچری خیلی خوبه. اما تو غرب که مردمشون با زحمت خودشون به مال و دارایی میرسن.
تا حالا دیدین یه اخوند چه گنده ترینشون چه اون ساده ترینشون تو صف نان تو صف اب تو صف گوشت تو صف های دیگه باشه؟ اخوند دیدما ولی اکثرا افغان یا پاکستانی هستن که بنده خداها با خودمون میسوزن و میسازن.
جون داییه بگم که ساکن قمم. من ندیدم اینجا تو قم که هر خیابون ده بیست تا اخوند زندگی میکنه من ندیدم. دلیلشو میگم.
تو قم ما فروشگاه های جانبازان بسیج رفاه شاپرک و فروشگاه های دیگه وجود داره که شما میتونی تو این فروشگاه ها با بن خرید یا با پول نقد خرید کنین. این مختص قم نیست. تو همه ی شهرا همینه. اخوند باشی لازم نیست تو صف واستی. تازه اصلا گوشت یخ زده نمیخری. میری فروشگاه رفاه گوشت کشتار روز میخری.
این بنها رو به صورت ماهانه حدودا هشتصد هزار تومن به هر اخوند میدن. حالا اخوند هرچه بیشتر درس خونده باشه بن بیشتری میگیره. این به جز شهریه ایی هست که میگیرن. اخوندی مثل درس خوندن تو دانشگاه معمولیه. ولی فرقش اینه شما اخوند و طلبه بشی از همون روز اول تحصیل پول میگیری ولی من دانشجو باید کلی پول بدم. کوچیک بودم میدیدم اخوندا موقع خرید پول نمیدن و یه برگه هایی شبیه چک میدن که اون موقع پدرم گفتش پسر جون اینا اخوندن تافته ی جدا بافتن و به جا پول بن میدن.
تازه من درس بخونم برا جامعه مفیدم ولی خدا برام هیچی نمیرسونه
تا حالا از ۹۰ درصدشون که پرسیدم چطور زندگی میکنین میگن خدا روزی رسونه. پولشم انگار خدا میزاره پس فکر نکنین مثلا از جیب من و شما میره.
حالا به جز این فروشگاه های بسیج و جانبازان و طلاب هستن که حتی ادم معمولی رو راه نمیدن بری خرید کنی. چون اول از همه جنسها خیلی ارزونتره. مثلا گوشت مرغ کشتار روز حدودا سی درصد ارزونتر از بقیه جاهاست. همه جنسهاش همینه برا همین تو فروشگاه های طلاب حتما باید اخوند باشی تازه راه بدن بری. اونجام رفتی بن خرید داری میری خرید میکنی.
تو قم و بقیه جاهام همینه. کلا اخوند باشی یه سیستم جداگانه داری. کلا تو ده درجه بالاتر و بهتر از بقیه زندگی میکنی.
خب این از خریدشون برا گوشت که چرا تو صف وای نمیستن
تو قم ما اب شور داریم. یعنی ابی که از لوله میاد شوره و نمیشه باهاش چایی درست کرد یا خورد. برا همین تو هر محله ایی بادجه هایی مثل بادجه تلفن درست کردن که با دبه میری اب شیرین از اونجا میخری. طرز خریدشم اینه که کارتی دقیقا مثل کارت بنزین میخری که از پیش توش شارژ شده و شش هزار قیمتشه. بعدم میری سر بادجه و این کارتو وارد میکنی و بعدم دکمه اب رو فشار میدی به همون اندازه از شارژ کارت کم میشه وبعدم اب از لوله میاد بیرون که از قبل باید بشکه رو زیرش قرار داده باشی. کارت اب تموم شد
خب خبر خوش برا طلبه ها اینه که برا طلبه ها کمک هزینه خرید و نصب اب شیرین کن میدن. تقریبا دو میلیونه. بعدم فیلترهای تصفیه اب رو تو فروشگاهای مخصوص خودشون به قیمت تقریبا ده هزار تومن میخرن که تا یکی دو ماه لازم کار میکنه.
ما معمولیا ماهی ده هزار تومن کارت اب میخریم میریم تو صف اب تو گرما و سرما. ولی خدا برا اخوندا پول میرسونه تا اب شیرین کن نصب کنن و بعدم فیلترهای اب رو با قیمت خیلی خیلی کم تو فروشگاه ها میخرن. این فیلترها رو من بخوام بخرم باید پنجاه تا صد هزار تومن پول بدم. ولی اخوند برا فیلترای تایوانی ده هزار میده. به هر حال خدا میرسونه براشون
پس تو صف اب وای نمیستن
تو صف نون وای نمیستن چون اکثر اخوندا تقریبا ۸۰ درصدشون تو محله هایی زندگی میکنن که نونوایی به تعداد زیاد موجوده و قیمت نونهاشونم تقریبا سی درصد و حتی تا دوبرابر بیشتره. مثلا تو یه محله معمولی با جمعیت چندبرابر سه تا نونوایی هست و تو محلاتی که به صورت سنتی اخوند نشینه با یک سوم جمعیت ده تا نونوایی هست.
خدا و اسلام کاملا موافق رفاه و خوشبختی بشره. اما منظورش از بشر ما نیستیم نخواهیم بود
چرا اخوند رو تو صف کالا و سبد کالا نمیبینیم؟ چون اخوندا سبد کالاشون رو تو فروشگاه های مخصوصشون میفرستن که هم کیفیت گوشتهاشون بالاتره هم کولر داره. خودم تو ذل ظهر تابستونای قم تو فروشگاه طلاب رفتم همچین خنکه و همچین دلم نمیومد ترک کنم. تازه اگه به ما سیصد هزار تومن سبد کالا بدن به یه اخوند دو سه برابرشو میدن. خودم دیدم شاهدم پس دروغ نیست. وگرنه کسی که بچه هاش حتی یک شب گرسنه بمونن نمیاد بگه دو سه تا زن بگیرین بچه دار بشین. اخوندا این حرفا رو میزنن چون نگران سیر کردن شکمشون نیستن. ما تو یه محله نزدیک گلزار میشینیم. ده سال پیشا ما قشر متوسط بودیم. الان به سفره و تغذیه ما نگاه کنین فکر میکنین ساکن یه محله پایینیم. اگه ده سال قبل ابگوشت قونوبید با یک کیلو گوشت و نخود لوبیا همه به اندازه و سیب زمینی نفری یکی میخوردیم الان ابگوشتمون شده استخون سینه گوسفند که یه مقدار روش گوشت مونده و دو تا سیب زمینی با یدونه قنبید.کلا نخود لوبیا و باقی مواد نصف شده و تازه همین ابگوشتو شب پنج شنبه میخوریم. کل هفته خدا خدا میکنیم پنج شنبه بشه ابگوشت درست کنیم. بقیه روزام اکثرمون سر کاریم و مادرمون خونس برا خودش نون سبزی میخوره و شبم که میشه نون تخم مرغی یا نون کتلتی یا شامی بدونه گوشت یا همین چیزا درست میکنه میخوریم.
حالا حساب کن این وضع ماست که متعلق به قشر متوسطیم و پدرمون فرهنگی بودش و استاد یکی از درسای تخصصی دبیرستان.
صف بنزینم اینو بگم که تو قم جایگاه طلاب داریم. پمپای بنزین که مخصوص طلابه.
پارکای صفاییه به بالا و بهتر بگم پارکای خوب قم شما قیافت یه طوری باشه راهت نمیدن. چه با خانواده باشی چه نباشی نمیزارن. منظورم اینه که اگه لباس و طرز لباس پوشیدنت شبیه ساکنین بعضی محلات پایین شهر باشه مجبوری بری رو چمن خیابون بشینی با خانواده. بارها دیدم. پارک نجمه رفتم شاهدش بودم چطور با تحقیر خانواده ایی رو بیرون کرده بودن. طفلکیا ساکن شهرقایم بودن و یه شب میخواستن بیان تو این پارک بشینن خوش باشن خوش بگن. به کسیم کاری نداشتن دقیقا اون قسمتی که کتابخونس و شبا تعیله یه تیکه پارچه پهن کرده بودن و نشسته بودن.
خانواده های محترم میان اینجا. این دقیقا جمله ایی بودش که به این خانواده گفتن و بعدم راهیشون کردن برن تو چمنای خیابون بشینن. یعنی شما ساکن محله های پایین باشی کلا به صورت اتوماتیک نامحترمی
حالا بگذریم از اینکه من یه فرد معمولی مثل سگ جون میکنم لباس معمولی میتونم بخرم و بپوشم ولی یه اخوند عبا قبا و عمامش ارزونترینش سه چهاربرار لباسای من ارزششه.
از ماست که بر ماست!!!
من سیگاری نیستم ولی هر چی میکشم از بهمن ۵۷ که پدرم روشن کرد!!!
داداش!
خیلی خالی بستی! خیــلی! از قدیم گفتن کم ببند، همیشه ببند… خخخخخ
حالت خوبه؟
تو این ۲۰ سالی که تو قمم یه دونه جایگاه بنزین طلاب ندیدم و نشنیدم!
باقی حرفات هم همینطوره… کدوم پارک مخصوص طلبه هاس؟ بن دیگه چیه؟ ولمون کن داداش…
اگه شما آخوند ندیدی، ما زیاد دیدیم که تو صف فلان و فلانه… پولش نمیرسه خیلی چیزا رو بخره…