بدن انسان یک سیستم خارق العاده است که تک تک فرآینده های درون آن تابع قوانین و مقررات سختگیرانه ای هستند. شاید تصور کنید که دانشمندان دیگر همه چیز را درباره ی یک به یک اجزای بدن می دانند، اما در حقیقت اینطور نیست. برای مثال، چند ماه قبل، محققان اندام جدیدی در سیستم ایمنی بدن کشف کردند. این اندام در بیرون غدد لنفاوی قرار دارد و این توانایی را دارد که عفونت ها و واکسن های قبلی ما را «به خاطر آورد». این تنها یکی از اتفاقات شگفت انگیزی است که در بدن ما رخ می دهد. مثلاً آیا می دانید که ما مغز دومی هم داریم یا اینکه می توانیم یک تیغ را هضم کنیم؟ با حقایقی جالب درباره ی توانایی های خارق العاده ی بدن انسان همراه باشید.
۱- صبح ها که از خواب بیدار می شویم، ستون فقرات ما حدود یک اینچ (۲/۵ سانتیمتر) بلندتر از شب ها است. علت این مسأله به دیسک های ستون فقرات برمی گردد. این دیسک ها از یک ماده ی ژلاتین مانند ساخته شده اند که مثل یک ضربه گیر، از ستون فقرات محافظت می کند. بعد از بیدار شدن از خواب، جاذبه و دیگر نیروها در طول روز به ستون فقرات فشار می آورند، در نتیجه قدمان کوتاه تر می شود.
۲- قلب ما معمولاً در هر دقیقه بین ۶۰ تا ۸۰ بار، در هر روز ۱۰۰ هزار بار، در هر سال حدود ۳۰ میلیون بار، و طی ۷۰ سال حدود ۲/۵ میلیارد بار می زند. اما گاهی هم مکث هایی در ضربان قلب ما رخ می دهد. در حقیقت، قلب انسان در مجموع حدود ۲۰ سال را «ساکت می ماند». ما حتی می توانیم تعداد ضربان های قلب مان تا به امروز (حتی قبل از به دنیا آمدن مان) را حساب کنیم.
۳-همه ی انسان ها منحصر به فرد هستند و این مسأله فقط در مورد اثر انگشتان آن ها صدق نمی کند. فرم گوش های ما هم منحصر به فرد هستند. دانشمندان بریتانیایی روشی اختراع کرده اند که به وسیله ی آن می توان افراد را از روی گوش هایشان شناسایی کرد. این روش در ۹۹/۶ درصد موارد موفقیت آمیز است. در آینده، مردم می توانند قفل تلفن همراه خود را با کمک اسکنر لاله ی گوش، باز کنند. زبان ما هم فرم و بافت منحصر به فردی دارد. برخلاف اثر انگشت، طرحی که زبان ما دارد، هرگز دستخوش تغییر نمی شود.
۴- دانشمندان آژانس فضایی ناسا پی برده اند که قلب انسان در جاذبه ی صفر فضا، توده ی عضلانی خود را از دست می دهد و شکل کروی تری پیدا می کند. متخصصان قلب ناسا، قلب ۱۲ نفر از فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین المللی فعالیت می کنند را مورد بررسی قرار داده اند. تصاویر گرفته شده از قلب این فضانوردان نشان داد قلب در فضا به اندازه ی ۹/۴ درصد بیشتر کروی می شود، اما بعد از بازگشت به زمین، به حالت کشیده ی طبیعی خودش بر می گردد.
۵- قلب ما مانند موسیقی هایی که گوش می دهیم عمل می کند. قلب انسان معمولاً در هر دقیقه بین ۶۰ تا ۲۰۰ بار می زند. بیشتر قطعات موسیقی هم تقریباً همین ضرباهنگ (معیاری از سرعت اجرای قطعات موسیقی) را دارند. اما بیشتر آهنگ های پرطرفدار با ضربان قلب ما در زمانی که هیجان زده نیستیم، هماهنگی ندارند. در حقیقت، ضرباهنگ آن ها کمی بیشتر است؛ قلب ما زمانی که آرام هستیم در هر دقیقه بین ۶۰ تا ۱۰۰ بار می تپد اما بیشتر قطعات پرطرفداری که در صدر چارت های سایت های موسیقی قرار دارند، ضرباهنگی بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ ضرب در هر دقیقه دارند. علاوه بر این، افراد وقتی روی ترمیل ورزش می کنند، موسیقی های ریتمیک را ترجیح می دهند که ضرباهنگ آن ها حدود ۱۶۰ ضربه در هر دقیقه است.
۶- دانشمندان اثبات کرده اند که دمای وعده های غذایی ما روی قدرت چشایی ما تأثیر می گذارد. غذا اگر داغ باشد مزه ی ترشی واضح تر احساس می شود و در صورتی که غذا کاملا سرد باشد، مزه تلخی برجسته تر می شود. گیرنده های چشایی ما بیشترین حساسیت را به دماهای بین ۱۸ تا ۳۵ درجه ی سانتیگراد دارند. بنابراین یک فنجان قهوه وقتی خیلی داغ باشد کمتر تلخ به نظر می رسد، تا زمانی که دمای متعادلی داشته باشد.
۷- علاوه بر چهار مزه ی شیرینی، ترشی، تلخی و شوری، مزه ی دیگری هم به نام اومامی وجود دارد. این مزه در غذاهای پروتئینی، گوشت و سوپ ماهی و مواد غذایی حاوی مونوسدیم گلوتامات حس می شود. ما گیرنده های چشایی خاصی داریم که کار آن ها درک مزه ی اومامی است.
۸- اسید معده به قدری غلظت دارد که می تواند خود معده را هم هضم کند. معده برای محافظت از خود هر ۳ تا ۴ روز، لایه ی داخلی خود را بازسازی می کند. اسید معده حتی می تواند یک تیغ را درون خودش هضم کند (البته توضیه نمی کنیم که این کار را امتحان کنید!). اگر تأثیر مخرب غشاء مخاطی به تأثیر حفاظتی آن غلبه کند، ریسک زخم معده به وجود می آید.
۹- بیماری ای به نام سندرم آبجوسازی خودکار وجود دارد که فرد مبتلا به آن بعد از خوردن غذاهایی که کربوهیدرات خیلی زیادی دارند، دچار حالت مستی می شود. مشکل از جایی شروع می شود که معده از تبدیل قند به کربوهیدرات باز می ماند و در عوض، بر اثر فرآیند تخمیری ای که در سیستم معده ای روده ای بدن رخ می دهد، ماده ی اتانول تولید می شود.
۱۰- محققان استرالیایی به این نتیجه رسیده اند که در بدن ما یک به اصطلاح مغز دومی هم وجود دارد که درون روده ها قرار دارد. علاوه بر این، شاید بتوانیم آن را مغز اول خود در نظر بگیریم، چون روده ها قبل از مغز در بدن جنین شکل می گیرند. نکته این است که سیستم معده ای روده ای بدن تنها اندامی است که سیستم عصبی خودش را دارد که می تواند به طور مستقل فعالیت کند. این سیستم عصبی تأثیر مستقیمی روی بدن دارد. برای مثال، این سیستم است که فرآیند گوارش را به صورت خودکار در می آورد.
۱۱- بدن ما در تاریکی می درخشد اما ما قادر به دیدن آن نیستیم. نوری که از بدن ساطع می شود، هزار برابر کمتر از حساسیت چشمان غیر مسلح ما است.
۱۲- دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که تمامی موجودات (فیل ها، انسان ها، موش ها و غیره) مثانه ی خود را طی مدت زمان تقریباً ثابتی تخلیه می کنند که به طور متوسط ۲۱ ثانیه است (انحراف معیار آن ۱۳ ثانیه است). به گمان محققان، این اطلاعات می تواند در طراحی سیستم های هیدرو داینامیک صعود پذیر، بر اساس نمونه های آن در طبیعت الهام بخش باشد.
۱۳- در هر دقیقه، بدن حدود ۳۰۰ میلیون سلول خود را از دست می دهد که مقدار بسیار زیاد و نگران کننده ای به نظر می رسد. اما لازم نیست نگران باشید، این میزان فقط یک ده هزارم درصد از سلول هایی است که هر روزدر بدن بازسازی می شوند.
۱۴- در سال ۲۰۱۰، دانشمندان امریکایی ژن جالبی در موش ها کشف کردند. حذف این ژن احتمالاً باعث بیشتر شدن هوش می شود. انسان ها هم این ژن را دارند، اما هیچ کسی چیزی در مورد عوارض احتمالی حذف این ژن نمی داند. دانشمندان آن را «ژن هومر سیمپسون» نامگذاری کرده اند (یکی از شخصیت های اصلی سریال انیمیشنی سیمپسون ها).
من حاضرم واسه آخری داوطلب بشم
واقعا اعصابم خورد از این مورد بعضی ها خیلی راحت محاسبات پیچیدرو انجام میدن و راحت مطالب طولانیُ حفظ می کنن و تحلیلش هم می کنن اونوقت من ۲ خطُ باید ۲۰ بار بخونم تا حفظم بشه آخرش یروز بهش فکر نکنم فرداش یادش میره و برای اینکه چیزی که می خوام یاد بگیرم جوری که یادم نره برای طولانی مدت تا چند ماه هروز باید مطالب قبلیُ تکرار کنم و بعدش برم سرتغ مطالب جدید
اونوقت این هوش به یه اسکلایی داده میشه که بیشتر ازش استفاده منفی می کن توی زندگی و توی ۱ هفته ۱ کتاب می کنن و همون کتاب کامل از حفظ میشن و تحلیلش هم می کنن
والا من حاضرم داوطلب بشم از خدامم هست و خطرش مرگ هم باشه واسم مهم نیست 🙂
خطرش هرچی هم که باشه بدتر از زندگی با چنین هوش مزخرفی نیست
یروز داشتم با تمرکز و کنجاکوی کتاب می خوندم بعد یکی دو ساعت برگشتم دیدم نصف مطالب قبلی یادم رفته دیگه تحلیل جای خود دارد
شده حتی یک راهیُ که صد باره رفتم فراموش کردم یا برای عبادت کاری که هروز دارم انجام میدمش خودبخود یهو ذهنم قاطی کرده و نحوه انجامش از یادم رفته و اومدم دوباره توی اینترنت سرچ کردم
*** به نحوه کار بدن
کاش یکم دیرتر بدنیا میومدم درست زمانی که مشکل هوش با تکنولوژی حل شده با چیپ هایی توی مغز که یاد گیریُ سریع می کنه و مثلا دارپا تکنولوژی افزایش هوش رو عمومی کرده باشه
دوست عزیز اگر دقیقا مشکل شما به همین شکلی که مطرح کردین هست، به دکتر روانپزشک مراجعه کنید. بنده خودم دچار ADHD هستم و الان تحت درمان هستم. شما هم تحت درمان قرار بگیرید خوب میشید.
این چیزی که تو گفتی چه ربطی به چیزی که من داشتم داره
آخه روانپزشک چطوری قراره هوشمو برگردونه نکنه با گفتن یه سری چرندیات تو واقعا فکردی من دارم به خودم القا می کنم
یه زنی که مهندس بود و توانایی های زیادی داشت بعد از تصادف با ماشین هوشش انقدر کم شد که توانایی پردازش ساده ترین چیزهارو نداشت و عکس مغزیش هم بنظر کاملا سالم میومد و اگر تکنولوژی نبود که ثابت کنه تا آخر عمر افرادی مثله تو بهش می گفتن روانی و خلُ چل
اسکن مغزی ازش گرفتن با اونایی که امواج مغزیُ میگیرن و رنگی نشون میدن هر قسمت چقدر فعالیت می کنه که هنوز توی ایران همچین تکنولوژی هایی نیست دیدن قسمت هایی از مغزش خیلی کم فعالیت شده و بزور فعالیتی از خودش نشون میده
اتفاق توی زندگی پیش میاد
یبار با اسکی افتادم با صورت خوردم تو آسفالت موندم چطور نمردم کله صورتم شد خون و دماغم تقریبا شکسته بود دیگه ببین با جای حساس خوردم
یبارم از دوچرخه افتادم با کله رفتم تو آسفالت جایی که سنگ ریزه هم بود و کَلَمو سوراخ کرد و یک تیکه سنگ رسما رفت توی سرم و یخورده سرمو سوزاه کرده بود ولی نرفت داخل و کله صورتم تا گردن شده بود خون
یبارم افتادم سرم خورد به بلوک که بعدش به مدت ۱ هفته فلج موقت شده بودم و نمی تونستم پاهامو حرکت بدم
اینا ۳ تاشه کله فشارهای روحی روانی هم سرم بوده از مسخره کردن دیگران در بیرون و خودمم رعایت نمی کردم و زیادی به ذهنم فشار میوردم زیاد گیم میزدم چون تنها سرگرمیم همین بود و ارومم می کرد 🙂 و زیاد هم فکر می کردم
تا قبل از این همه اتفاق من هوش بالایی داشتم کلا به هوش بالا توی فامیل معروف بودم و نصف صفحه ی کتابُ سریعتر از هرکسی در اطرافم حفظ می کردم ولی با اینحال بخاطر اجبار و کتک هایی با کمربند 🙂 که سره درس داشتم از درس منتفر بودم و حالا هم که بیهوش ترین فرد فامیلم
به هر حال اتفاق یا بهتره بگم حادثه توی زندگی پیش میاد مثله همون زنی که تصادف کرد
حالاهم هرسال که می گذره هوشم کمتر میشه به قدری الان حافظم افتضاح هست که منی که هروز وضو میگیرم واسه عبارت یه چندباری پیش اومده که یهو وضو گرفتن از یادم رفته و مجبور شدم بیام توی اینترنت سرچ کنم
این همه نشستم برنامه نویسی یاد گرفتم ولی موقع استفاده از دستورات ذهنم اونقدر کند عمل می کنه که عصابمو خورد می کنه
یه ایده به ذهنم رسید و نشستم بنویسمش که اگر یه فرد با هوش معمولی مثلا ۱۱۰ تا ۱۲۰ جای من می بود توی ۲ یا ۳ ساعت انجامش می داد ولی من تقریبا ۳ روز طول کشید انجامش بدم و بیشتر وقت میرفت برای فکر کردن روش که چطور انجامش بدم
شما خودت اگه جای من بودی وجدانا قبول نمی کردی همچین چیزیرو
والا من حاضرم داوطلب بشم حتی اگر ممکنه خطر مرگ داشته باشه
مرگ بهتر از زندگی با چنین وضعیتی هست که معلوم نیست هم چقدر عمر می کنم
سلام
من حاضرم واسه آخری داوطلب بشم
واقعا اعصابم خورد از این مورد بعضی ها خیلی راحت محاسبات پیچیدرو انجام میدن و راحت مطالب طولانیُ حفظ می کنن و تحلیلش هم می کنن اونوقت من ۲ خطُ باید ۲۰ بار بخونم تا حفظم بشه آخرش یروز بهش فکر نکنم فرداش یادش میره و برای اینکه چیزی که می خوام یاد بگیرم جوری که یادم نره برای طولانی مدت تا چند ماه هروز باید مطالب قبلیُ تکرار کنم و بعدش برم سرتغ مطالب جدید
اونوقت این هوش به یه اسکلایی داده میشه که بیشتر ازش استفاده منفی می کن توی زندگی و توی ۱ هفته ۱ کتاب می کنن و همون کتاب کامل از حفظ میشن و تحلیلش هم می کنن
والا من حاضرم داوطلب بشم از خدامم هست و خطرش مرگ هم باشه واسم مهم نیست 🙂
خطرش هرچی هم که باشه بدتر از زندگی با چنین هوش مزخرفی نیست
یروز داشتم با تمرکز و کنجاکوی کتاب می خوندم بعد یکی دو ساعت برگشتم دیدم نصف مطالب قبلی یادم رفته دیگه تحلیل جای خود دارد
شده حتی یک راهیُ که صد باره رفتم فراموش کردم یا برای عبادت کاری که هروز دارم انجام میدمش خودبخود یهو ذهنم قاطی کرده و نحوه انجامش از یادم رفته و اومدم دوباره توی اینترنت سرچ کردم
*** به نحوه کار بدن
کاش یکم دیرتر بدنیا میومدم درست زمانی که مشکل هوش با تکنولوژی حل شده با چیپ هایی توی مغز که یاد گیریُ سریع می کنه و مثلا دارپا تکنولوژی افزایش هوش رو عمومی کرده باشه
دوست عزیز اگر دقیقا مشکل شما به همین شکلی که مطرح کردین هست، به دکتر روانپزشک مراجعه کنید. بنده خودم دچار ADHD هستم و الان تحت درمان هستم. شما هم تحت درمان قرار بگیرید خوب میشید.
سلام
این چیزی که تو گفتی چه ربطی به چیزی که من داشتم داره
آخه روانپزشک چطوری قراره هوشمو برگردونه نکنه با گفتن یه سری چرندیات تو واقعا فکردی من دارم به خودم القا می کنم
یه زنی که مهندس بود و توانایی های زیادی داشت بعد از تصادف با ماشین هوشش انقدر کم شد که توانایی پردازش ساده ترین چیزهارو نداشت و عکس مغزیش هم بنظر کاملا سالم میومد و اگر تکنولوژی نبود که ثابت کنه تا آخر عمر افرادی مثله تو بهش می گفتن روانی و خلُ چل
اسکن مغزی ازش گرفتن با اونایی که امواج مغزیُ میگیرن و رنگی نشون میدن هر قسمت چقدر فعالیت می کنه که هنوز توی ایران همچین تکنولوژی هایی نیست دیدن قسمت هایی از مغزش خیلی کم فعالیت شده و بزور فعالیتی از خودش نشون میده
اتفاق توی زندگی پیش میاد
یبار با اسکی افتادم با صورت خوردم تو آسفالت موندم چطور نمردم کله صورتم شد خون و دماغم تقریبا شکسته بود دیگه ببین با جای حساس خوردم
یبارم از دوچرخه افتادم با کله رفتم تو آسفالت جایی که سنگ ریزه هم بود و کَلَمو سوراخ کرد و یک تیکه سنگ رسما رفت توی سرم و یخورده سرمو سوزاه کرده بود ولی نرفت داخل و کله صورتم تا گردن شده بود خون
یبارم افتادم سرم خورد به بلوک که بعدش به مدت ۱ هفته فلج موقت شده بودم و نمی تونستم پاهامو حرکت بدم
اینا ۳ تاشه کله فشارهای روحی روانی هم سرم بوده از مسخره کردن دیگران در بیرون و خودمم رعایت نمی کردم و زیادی به ذهنم فشار میوردم زیاد گیم میزدم چون تنها سرگرمیم همین بود و ارومم می کرد 🙂 و زیاد هم فکر می کردم
تا قبل از این همه اتفاق من هوش بالایی داشتم کلا به هوش بالا توی فامیل معروف بودم و نصف صفحه ی کتابُ سریعتر از هرکسی در اطرافم حفظ می کردم ولی با اینحال بخاطر اجبار و کتک هایی با کمربند 🙂 که سره درس داشتم از درس منتفر بودم و حالا هم که بیهوش ترین فرد فامیلم
به هر حال اتفاق یا بهتره بگم حادثه توی زندگی پیش میاد مثله همون زنی که تصادف کرد
حالاهم هرسال که می گذره هوشم کمتر میشه به قدری الان حافظم افتضاح هست که منی که هروز وضو میگیرم واسه عبارت یه چندباری پیش اومده که یهو وضو گرفتن از یادم رفته و مجبور شدم بیام توی اینترنت سرچ کنم
این همه نشستم برنامه نویسی یاد گرفتم ولی موقع استفاده از دستورات ذهنم اونقدر کند عمل می کنه که عصابمو خورد می کنه
یه ایده به ذهنم رسید و نشستم بنویسمش که اگر یه فرد با هوش معمولی مثلا ۱۱۰ تا ۱۲۰ جای من می بود توی ۲ یا ۳ ساعت انجامش می داد ولی من تقریبا ۳ روز طول کشید انجامش بدم و بیشتر وقت میرفت برای فکر کردن روش که چطور انجامش بدم
شما خودت اگه جای من بودی وجدانا قبول نمی کردی همچین چیزیرو
والا من حاضرم داوطلب بشم حتی اگر ممکنه خطر مرگ داشته باشه
مرگ بهتر از زندگی با چنین وضعیتی هست که معلوم نیست هم چقدر عمر می کنم
با این نظری که دادی حتما به روانپزشک مراجعه کن. حالت خیلی خرابه.
بسیار عالی ، مطالبتون واقعا عالی و به روز هستن ، موفق باشید و امید وارم که در اینده مطالب بیشتری در این مورد قرار بدید ،