در ماه های گذشته ایالات متحده اعلام کرد که این کشور پس از سال ها، شروع به آزمایش انواع مختلفی از موشک های قبلاً ممنوع شده خواهد کرد اما یکی از بزرگ ترین رقبای ایالات متحده در این عرصه، چین، بیش از یک دهه است که در این زمینه تحقیق و آزمایش می کند. انواع جدید موشک های ایالات متحده برای نابودی اهدافی در مسافت های متوسط، بین ۳۰۰ تا ۳.۰۰۰ مایل طراحی شده اند. ایالات متحده سیستم های با برد کوتاه تر زیادی دارد و همچنین ناوگانی از موشک های بالستیک بین قاره ای که می توانند دنیا را دور بزنند. توافقنامه سال ۱۹۸۷ با روسیه، هر گونه آزمایش و توسعه موشک های برد متوسط در دو کشور را ممنوع می کرد اما ملغی شدن این پیمان در ماه های گذشته فرصتی جدید را در اختیار ایالات متحده قرار داد تا با زرادخانه موشک های «ناوکُش» (carrier-killer) چین مقابله نماید.
چین، در حالی که قصد ساخت یک نیروی دریایی بزرگ برای پیشی گرفتن از نیروی دریایی ایالات متحده را دارد، به طور فزاینده ای به تقویت زرادخانه موشک های میان برد خود که توانایی هدف قرار دادن کشتی ها در دریا را دارند پرداخته است، موشک هایی که می توانند ناوهای هواپیمابر ایالات متحده که قوی ترین و پیشرفته ترین سلاح های این کشور هستند را نیز مورد هدف قرار دهند. پس از اینکه ایالات متحده با اعزام ناوگان های متعدد به دریای چین جنوبی، مالکیت یک طرفه خود بر این آب ها را بار دیگر اعلام کرد، چین تهدید کرده که با استفاده از موشک های «ناوکُش» خود ناوهای هواپیمابر ایالات متحده را در صورت لزوم و احساس خطر نابود خواهد کرد.
اکنون که ایالات متحده دیگر تعهدی به پیمان منع گسترش موشک های میان برد با روسیه ندارد، می تواند دستکم در تئوری با موشک های خود در مقابل موشک های میانبرد چینی صف آرایی نماید. اما واقعیت این است که چین برتری های بسیار قابل توجهی در زمینه این ببخش از نبردهای موشکی خاص دارد.
جغرافیای منطقه به ضرر آمریکاست
چین یک سرزمین کوهستانی و بزرگ مملو از لانچرهای متحرک موشک هاس که می توانند به هر قسمتی از خاک این کشور رفته، ایستاده و شلیک کنند. ایالات متحده نیز یک سری پایگاه موشکی مستقر در کشورهای جزیره ای کوچک اطراف خاک چین دارد اما استفاده از این پایگاه ها با رضایت کشور میزبان که متحد ایالات متحده است منوط خواهد بود و ساده بگوییم که ایالات متحده تاکنون این گزینه را امتحان نکرده است. یکی از مقامات وزارت دفاع ایالات متحده در گفتگو با رویترز گفته است: «ما در مورد استقرار بیشتر این سامانه ها با هیچ کدام از متحدانمان گفتگو نکرده ایم. صادقانه بگویم که ما به این موضوع فکر نکرده ایم زیرا به شکلی وسواسی به معاهده وفادار بودیم».
ایالات متحده می تواند موشک های میان برد خود را در ژاپن مستقر سازد اما ژاپن از حضور نظامی ایالات متحده در کشورش بیزار است و و با تنبیه اقتصادی از جانب چین نیز مواجه خواهد شد. همین موضوع در مورد کره جنوبی، استرالیا، فیلیپین و تایوان که کشورهای متحد ایالات متحده در شرق آسیا و آب های آن منطقه هستند صدق می کند. علاوه بر این، پایگاه های موشکی ایالات متحده مستقر در یک جزیره کوچک یک هدف بزرگ بوده و آن خاک کم وسعت را به اولین هدفی که توسط موشک های چینی نابود می شود تبدیل خواهد کرد. برای مثال، گوام به عنوان بخشی از خاک ایالات متحده می تواند محل استقرار این سامانه های موشکی میان برد باشد اما چند موشک از سمت چین که می توانند مجهز به کلاهک هسته ای هم باشند، بدون شک این جزیره کوچک را با خاک یکسان خواهند ساخت.
در حالی که چین به سادگی می تواند یک جزیره کوچک اما ثروتمند را مورد هدف قرار دهد، ایالات متحده مجبور خواهد بود وارد حریم هوایی چین شده و لانچرهای پرتاب موشک چینی را در جایی با صدها هزار فاصله از خاک خود مورد هدف قرار دهد که ماموریت بسیار سخت و پرتلفاتی خواهد بود. جت های آمریکایی در این امر با مقابله شدید شبکه ای از سیستم های دفاع موشکی و هوایی ارتش آزادی بخش چین مواجه خواهند شد و تازه این زمانی است که جت های آمریکایی بتوانند قبل از نابود شدن از پایگاه های خود به پرواز درآیند. شبیه سازی های جنگی نشان می دهند که قوی ترین جت های ایالات متحده، اف ۲۲ و اف ۳۵، به احتمال فراوان در یک نبرد واقعی حتی فرصت بلند شدن از زمین را پیدا نخواهند کرد اگر نیروی راکتی عظیم چین برای مقابله با آن ها به کار گرفته شود.
در نهایت، اینکه مستقر کردن موشک های میان برد در اقیانوس آرام، یک چالش سیاسی و نظامی برای امکانات محدود ایالات متحده در این منطقه خواهد بود. اما از شانس ایالات متحده، نیاز بسیار کمی برای مقابله با موشک های میان برد ساخت چین وجود دارد زیرا این کشور با زیردریایی های خود می تواند لانچرهای موشکی مخفی خود را در سراسر اقیانوس آرام داشته باشد. مهم تر این که این زیردریایی ها برای شلیک موشک های خود نیازی به آمدن به سطح آب ندارند و خیلی زود می توانند از برد موشک های ضد ناو چین خارج شوند. ایالات متحده، گزینه هایی برای مقابله با قدرت موشکی خارق العاده چین دارد اما پر کردن یک جزیره در اقیانوس آرام از موشک های میان برد جدید بدون شک راه هوشمندانه ای برای مقابله با چین در این زمینه خاص نخواهد بود.
قدرت نظامی چین یک پروپاگاندایی بیش نیست ودورااز
واقعیت این برایه جهان ثابت شده که چین قدرتش پوشالیه تمام.
مخصوصا قدرت هسته ای و فضایی چین همه دروغ است 🙂 کارتون است 🙂