تلخ ترین شب فوتبال ایران در سال ۹۸ رقم خورد و تنش بین بازیکنان پرسپولیس و سپاهان و فحاشی های مکرر به یکدیگر و رفتار زننده با داور مسابقه و سنگ پرانی از سکوها به سمت بازیکنان داخل زمین، سبب شد تا التهاب روی سکوها ادامه یافته و نیروی انتظامی دهها تماشاگر را بازداشت کند و دهها تماشاگر با سرشکسته و خونین، ورزشگاه آزادی تهران را ترک کنند. با این حال، این شب تلخ فوتبالی، با ۱ کشته و ۲۴۵ زخمی به پایان رسید تا یکی از جذاب ترین مسابقات فوتبال سال نود و هشت در لیگ برتر ۹۷-۹۸ ایران تبدیل به صحنه زشتیها و ناجوانمردیها در مستطیل سبز شود.
رئیس اورژانس تهران در مصاحبه ای به صورت رسمی از تعداد پرشمار آسیب دیدگان و مصدومان این بازی پرده برداشت و گفت:« بازی سپاهان و پرسپولیس ۲۴۵ مصدوم داشت که ۴۴ نفر از آنها به مراکز درمانی انتقال یافته و بقیه به صورت سرپایی درمان شدند. متاسفانه یک نفر نیز جان خود را از دست داد که جنازه این فرد ۳۰ ساله تحویل پزشکی قانونی و مراجع قضایی شد». این فرد در زمان خروج از ورزشگاه، اوردوز کرده بود.
خبری تاسف آور که نشان داد در فوتبال باشگاهی ایران نه تنها هیچ کس از زیبایی های فوتبال لذتی نمی برد بلکه اسیر حساسیت های کاذب و دردآوری است که پایانی جز افسوس و ناراحتی برای خانواده ها ندارد.
مسلما در این راه مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ همین طور سران باشگاه های به اصطلاح حرفه ای فوتبال ایران بیشتر از همه در این مورد مقصر هستند، کسانی که می توانند به راحتی با نظم و ترتیب بیشتر از وقوع اتفاقاتی درست مثل آن چه در دقایق ابتدایی بازی امروز رخ داد، ممانعت به عمل بیاورند تا دیگر این گونه آمارهای عجیب در راه مصدومان و درگذشت یک طرفدار به گوش نرسد.
قمار، بیسوادی، بیفرهنگی، جدی گرفتن یک بازی معمولی و کمتحملی را میتوان ماحصل جامعه شناسی خودمانی ایرانیان از این شب تلخ دانست که مسئولان و رسانه ملی باید برای برون رفت از این وضعیت سنتی در ورزش ایران، فرهنگ سازی بهینه را از کتاب های درسی ابتدایی، آغاز کنند.
خشونت طلبی و کاهش سطح تحمل پذیری ایرانیان که مصادیقش را میتوان روی سکوهای همیشه متشنج و ملتهب ورزش ایران (از فوتبال تا والیبال) شاهد بود، تهدیدی برای فرهنگ ناب ایرانی در عصر ۱۴۰۰ است. رفع این ناهنجاری، حتما به فدراسیونها ربط دارد تا کار به فتوای علما نکشد.
بدون نظر