تجربه نشان می دهد که زنان متاهل نسبت به زنان مجرد (تنها) استرس بیشتری را احساس می کنند. مادران یا زنان متاهل بدون فرزند حجم زیادی از وظایف و کارها را دارند که در دوران مجردی احتمالاً نداشته یا در مقیاس کمتری داشته اند: کار، بزرگ کردن فرزندان و ازدواج. زنان متاهل دارای استرسی بیشتر از دیگران به سردرد، خستگی و خشم مبتلا می شوند و بزرگ کردن و تربیت فرزندان نیز کار بسیار پراسترسی است. اما مطالعات نشان داده که نقش مردان یا همان شوهران در وارد کردن استرس به زنان خود بسیار بیشتر از فرزندان است.
بر اساس مطالعات صورت گرفته، ۴۶ درصد از زنان متاهل گفته اند که فرزندانشان استرس کمتری را نسبت به شوهرانشان در آن ها ایجاد می کنند که هیچ ارتباطی با بدرفتاری، خشونت یا خیانت آن ها ندارد. در ادامه این مطلب می خواهیم از تاثیر منفی برخی رفتارهای شوهران بر زنان خود و چگونگی جلوگیری از عواقب منفی این رفتارها مانند استرس سخن بگوییم.
۱- شوهر مانند یک فرزند اضافی عمل می کند
واقعیت این است که مردان تا حدود ۴۳ سالگی مانند کودکان رفتار می کنند. این موضوع نه تنها در دیدگاه های سبکسرانه و شوخی محورشان در مورد مسائل و رفتارهایشان تبلور می یابد بلکه می توان آن را در شیوه تعامل و رفتارشان با کودکان نیز دید. یک کودک ۷ ساله مانند یک کودک ۷ ساله رفتار می کند اما یک مرد ۳۵ ساله که مثل کودکی ۷ ساله رفتار می کند بسیار استرس زاتر است زیرا آن ها باید بیشتر دانسته و بهتر رفتار کنند. اغلب اوقات پدران با فرزندان خود خوش می گذرانند. در نتیجه پدران از دید فرزندان خود، یک دوست، یک روز تعطیل یا یک همدست با ایده های جالب و جذاب است که اجازه هر کاری را به فرزندان خود می دهد. مادران بسیار بیشتر به مسائل مربوط به ترتیب کردن، نظم، سلامت و رشد آموزشی فرزندان اهمیت می دهند. مادران بیشتر از مردان روتین های منظم برای کودکان را دنبال می کنند، به آن ها دستور داده و آن ها را با چیزها آشنا می سازند و آن ها را از شلوغ کاری و سروصدا منع می کنند. بدین ترتیب مادران از نگاه فرزندان «پلیس بد» هستند. این موضوع ارتباط مادران با فرزندانشان را تحت تاثیر قرار می دهد و در نهایت می تواند به درگیری بین خود والدین منتهی شود.
راه حل:
بهتر است متحد باشید. اگر یکی از والدین چیزی را برای کودک ممنوع می سازد، نفر دیگر نیز باید از این تصمیم حمایت کند. بسیار مهم است که در این امر با هم هماهنگ بوده و در مورد ممنوعیت ها و مجوزهایی که برای فرزندان اعمال می شود توافق داشته باشید. همچنین لازم است که مسئولیت روزانه مراقبت از فرزندان را بین هم تقسیم کنید. کودکان نمی توانند تنها با تکیه بر خودشان به کلاس شنا بروند، ویتامین های مورد نیازشان را انتخاب کنند یا هماهنگی های لازم برای مراجعه به پزشک را انجام دهند اما پدر و مادر می توانند. و این همین جایی است که شوهران می توانند به همسران خود کمک کرده و کمی از بار مسئولیت آن ها بکاهند. در ادامه مادران می توانند از تمرکز بیش از حد روی اشتباهات فرزندان کاسته، سعی نکنند همه چیز را در کنترل داشته باشند و گاهی اوقات در بازی ها فرزندان با شوهر خود شرکت کنند.
۲- کارها و امور خانگی برای زنان بسیار خسته کننده و استرس زا می شود
یک مطالعه نشان داده که از هر ۵ مادر یکی گفته که نداشتن کمک از جانب شوهر در کارهای روزمره منبع اصلی استرس آن هاست. زنان وقت بسیار بیشتری را به کارهای داخل خانه اختصاص می دهند در حالی که مردان در مدت حضور در خانه بیشتر به استراحت می پردازند. زنان علاوه بر تمیز کردن خانه و پخت و پز، وظایفی مانند پرداخت قبض ها، خرید کردن و برنامه ریزی برای بودجه خانواده را بر عهده دارند. این فعالیت ها بسیار ساختار حمایتی خانواده بسیار مهم است اما تنها برای یک شخص می توانند بسیار خسته کننده باشند. کارهای خانه ساده و خوشایند نیستند. انجام امور مربوط به خانه داری نسبت به کار بیرون از خانه برای هر دو طرف (زن و شوهر) استرس زا است زیرا طرفین احساس می کنند که برای کار خارج از خانه تشکر و قدردانی بیشتری از آن ها به عمل می آید. اگر زنی به تنهایی به امور خانه رسیدگی کند این موضوع استرس او را افزایش خواهد داد.
راه حل:
پاسخ ساده و واضح این است که شوهران نیز می توانند و باید در کارهای خانه به همسران خود کمک کنند. تقسیم عادلانه کارها و مسئولیت های داخل خانه یکی از دلایل اصلی دوام و موفقیت ازدواج هاست. هر دو طرف باید تلاش های یکدیگر را ارج نهاده و بخاطر آن ها سپاسگزار یکدیگر باشند. هر نوع کاری ارزش خودش را دارد حتی اگر درآمدی در پی نداشته باشد. در صورتی که کارهای خانه به طور مساوی بین دو طرف تقسیم شود، سریع تر انجام شده و زمان باقیمانده را می توان در کنار هم گذراند که نقش مهمی در نزدیکی طرفین به یکدیگر دارد.
زن احساس گناه کرده و وقت آزاد ندارد
با توجه به تمام وظایفی که زنان دارند و در بالا به آن ها اشاره شد، ممکن است زنان فکر کنند که وقت آزادی برای خود در اختیار ندارند به خصوص در صورتی که به صورت تمام وقت بیرون از خانه نیز مشغول به کار باشند. بعدازظهرها و پس از پایان ساعت کاری، آن ها باید به تمام اعضای خانواده توجه کرده و امور مربوط به خانه را انجام دهند. این موضوع به استرس زمانی منتهی می شود و زنان سعی می کنند در مدت ۲۴ ساعتی که دارند از انجام تمامی این امور اطمینان پیدا نمایند اما به دلیل عجله، ممکن است گاهی اوقات اشتباهاتی رخ دهد. مسئولیت فرزندان، شوهر و کارهای خانه بر دوش زن خانواده است و به همین دلیل وقتی چیزی خوب پیش نمی رود یا اشتباهی رخ می دهد زن خانواده احساس گناه خواهد کرد. استرس می تواند نتیجه احساس گناه باشد. از آنجایی که زن تمامی وظایف مربوط به خانه را بر عهده دارد در صورت وقوع مشکل یا اشتباهی، او تمامی بار استرس و احساس گناه ناشی از آن را به دوش خواهد کشید.
راه حل:
برای این که زنی به دلیل کمبود وقت یا احساس گناه دچار استرس نشود، مرد می تواند نه تنها کارهای خانه و مراقبت از فرزندان، بلکه مسئولیت خانواده در معنای کلی آن را نیز با او سهیم شود. در این خانواده دو شخص بالغ وجود دارند. وقتی که زن و شوهر در مورد مشکلات با هم صحبت می کنند، تصمیم گیری را به صورت اشتراکی انجام می دهند و هر دو مسئولیت این تصمیم ها را می پذیرند، این رویه به اتحاد این دو و حل ساده تر مشکلات کمک می کند. زنان نیز می توانند مهارت های مدیریت زمان خود را بهبود بخشند. به یاد داشته باشید که استرس می تواند به جدایی زوجین منتهی شده و روی سلامتی نیز تاثیر منفی داشته باشد.
این چرندیات چیه نوشتید.مطالب بسیار ضعیف و موردی و فقط مختص بعضی از خانواده های غربی است که شوهر زن دلیل دارند.نه زن ها چنین شخصیتی دارند و نه مردها چنین رفتاری.مطلب خیلی غیرواقعی و غلط بود
این چرندیات چیه نوشتید.مطالب بسیار ضعیف و موردی و فقط مختص بعضی از خانواده های غربی است که شوهر زن دلیل دارند.نه زن ها چنین شخصیتی دارند و نه مردها چنین رفتاری.مطلب خیلی غیرواقعی و غلط بود