این روزها تب مهاجرت از کشور بالا گرفته و ماجراهای پناهندگی برخی چهره ها در ماه های اخیر نیز خبرساز شده است. در حالی که برخی کشورها به دلیل بیم از کاهش جمعیت و بحران کمبود نیروی کار و یا دلایل اقتصادی دیگر شرایط را برای مهاجرت اتباع دیگر کشورها فراهم کرده و تسهیلاتی را برای افراد واجد شرایط خواستار مهاجرت در نظر می گیرند برخی از کشورهای دیگر نیز فرآیند مهاجرپذیری بسیار پیچیده ای داشته و کمتر کسی توانسته یا می تواند شهروندی آن کشور را بدست آورد. در برخی از این کشورها، جدای از دودمان و اقامت بلند مدت، یک راه میانبر برای بدست آوردن حق شهروندی در این کشورها ورزشکار بودن در سطح بالا و جهانی است.
برخی از کشورها به ورزشکارانی که شانس موفقیت آن کشور در مسابقات المپیک را افزایش دهند شهروندی اعطا می کنند، ماجرایی که در مورد بسیاری از ورزشکاران ایران نیز صحت داشته و بسیاری از آنان با استفاده از این شرایط توانسته اند شهروندی کشوری دیگر را بدست آورند. بدین ترتیب اگر سرمایه قابل توجهی نداشته یا ورزشکاری در طراز جهانی نباشید راه دشواری برای بدست آوردن شهروندی در کشورهای دیگر دارید. با این وجود بدست آوردن شهروندی در برخی از کشورها مانند سوییس، چین و قطر تقریباً غیرممکن است. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۸ کشوری آشنا کنیم که شهروند شدن در آن ها بسیار دشوار است.
۱- واتیکان
با حدود ۸۰۰ مقیم و تنها ۴۵۰ شهروند، واتیکان کوچکترین کشور روی کره زمین است که سیاست های بسیار سختگیرانه آن در زمینه مهاجرت سهم زیادی در کوچک ماندن آن در مقیاس جمعیتی داشته است. اگر کاردینالی ساکن شهر واتیکان یا رم باشید، در صورتی که نماینده پاپ باشید، ای در صورتی که در واتیکان زندگی کرده و کارمند رسمی یا غیررسمی کلیسای کاتولیک باشید می توانید شهروندی واتیکان را بدست آورید. در صورتی که شهروند واتیکان نبوده و هیچ یک از سه شرط فوق در مورد شما صدق نداشته باشد شانسی برای بدست آوردن شهروندی در واتیکان نخواهید داشت.
۲- لیختن اشتاین
لیختن اشتاین یک کشور کوچک و کوهستانی بین اتریش و سوییس است که جمعیت آن کمتر از ۴۰.۰۰۰ نفر برآورد شده است و سیاست های مهاجرتی کشور نیز باعث شده که جمعیت لیختن اشتاین همچنان ناچیز باقی بماند. اگر بخواهید شهروندی این کشور را بدست آورید باید دستکم ۳۰ سال در این کشور زندگی کرده باشید و هر سالی که قبل از ۲۰ سالگی در این کشور باشید دو برابر محسوب خواهد شد. اگر شما در این کشور زندگی کرده و با یک شهروند این کشور ازدواج کنید، این مدت به ۵ سال پس از دوران ازدواج کاهش خواهد یافت. به بیان ساده تر، در صورتی که از قبل در لیختن اشتاین اقامت داشته باشید و با یک شهروند این کشور ازدواج کنید، پس از ۵ سال زندگی مشترک با او، شهروندی لیختن اشتاین به شما اعطا خواهد شد.
اگر به جای ۳۰ سال سکونت به دنبال راه میانبر و ساده تری برای بدست آوردن شهروندی در این کشور هستید، می توانید بعد از ۱۰ سال اقامت در لیختن اشتاین از محله یا شهر خود بخواهید که برای اعطای شهروندی به شما از دولت درخواست رسمی داشته باشند. بدون توجه به روشی که در پیش می گیرید، در صورت درخواست برای شهروندی لیختن اشتاین باید از حق شهروندی سابق خود دست بکشید، بدین معنی که تنها می توانید تابعیت لیختن اشتاین را داشته باشید و نه تابعیت دوگانه.
۳- بوتان
کشور بوتان در کوهستان های هیمالایا بیشتر به خاطر رتبه بالایش در گزارش سالانه نمایه شادی در کشورهای جهان شناخته می شود تا تولید ناخالص داخلی و به طور کلی اقتصادش. بوتان یکی از ایزوله ترین کشورهای جهان است که ورود و خروج از آن با محدودیت های بسیاری همراه است اما نه به معنای عام آن. این کشور به منابع طبیعی و سنت های خود اهمیت بسیار زیادی داده و به همین دلیل کشور را تا حدود زیادی دور از دسترس خارجیان قرار داده است. این کشور تا سال ۱۹۷۴ درهای خود را به روی صنعت توریسم باز نکرده بود و هم اکنون نیز مسافرت به کشور را بسیار محدود و با نظارت دقیق انجام می دهد. به همین دلیل می توان حدس زد که مهاجرت به این کشور و بدست آوردن تابعیت در آن نیز چندان ساده نیست.
برای بدست آوردن تابعیت بوتان باید از پدر و مادری به دنیا بیایید که بوتانی باشند. اگر تنها یکی از والدین شما بوتانی باشند بعد از ۱۵ سال زندگی در بوتان می توانید درخواست شهروندی طبیعی داشته باشید. این ۱۵ سال در مورد کارمندان دولت نیز صدق می کند. کسانی که والدین بوتانی نداشته و برای دولت این کشور نیز کار نمی کنند، پس از ۲۰ سال سکونت در بوتان می توانند تقاضای شهروندی را داشته باشند، البته به شرطی که برخی پیش نیازها و شرایط را داشته باشید؛ از جمله نداشتن هیچ سابقه سخن گفتن یا انجام کاری بر علیه پادشاه یا کشور. اگر بعد از بدست آوردن حق شهروندی چنین خطایی از شما سر بزند، حق شهروندی شما سلب خواهد شد. حتی اگر تمامی این شرایط را داشته باشید نیز مقامات دولتی می توانند به هر دلیل دیگری یا حتی بی دلیل، درخواست تابعیت شما را رد کنند.
۴- قطر
اگر پدر شما قطری نباشد، شما نیز قطری نخواهید بود حتی اگر مادر شما قطری باشد. اگر برای ۲۵ سال به صورت قانونی در قطر اقامت داشته باشید بدون این که برای دو ماه متوالی کشور را ترک کرده باشید (و البته در کنار پیش نیازها و شرایط بسیار دیگر) می توانید برای تابعیت قطر درخواست ارائه دهید. بر اساس گزارش های رسمی، در قطر تنها سالانه ۵۰ نفر حق شهروندی دریافت می کنند. علاوه بر این، کسانی که تابعیت قطر را بدست می آورند در سیستم قضایی و قانونی این کشور با کسانی که در قطر به دنیا آمده و اصالتاً قطری هستند تفاوت خواهند داشت. دلیل این رویکرد سختگیرانه این است که قطر برای شهروندان خود مزایای قابل توجهی در نظر می گیرد و در صورتی که این مزایا به تمام کسانی که تابعیت این کشور را دارند اختصاص داده شود هزینه بسیار بالایی خواهد داشت.
امارات متحده عربی، کشوری که شهر مشهور دبی را در خود دارد، تنها در صورتی که ۳۰ سال به شکل قانونی در این کشور اقامت داشته باشید به شما اجازه درخواست شهروندی را خواهد داد. قانون فدرال شماره ۱۷ این کشور می گوید که اگر یک شهروند عرب از کشورهای عمان، قطر یا بحرین باشید می توانید بعد از ۳ سال اقامت قانونی در امارات درخواست تابعیت کنید. اعراب شهروند دیگر کشورهای غربی تنها بعد از ۷ سال اقامت در این کشور شرایط درخواست شهروندی را خواهند داشت. فرزندان (اعم از فرزند، نوه و غیره) والدین اماراتی نیز تنها در صورتی که از والدین ساکن کشور به دنیا بیایند اجازه درخواست تابعیت امارات متحده عربی را دارند. در حال حاضر فرزندان بدنیا آمده توسط زنان اماراتی که با مردان خارجی ازدواج می کنند، به صورت اتوماتیک شهروندی این کشور را دریافت نمی کنند. با این وجود، بر اساس قانونی که در سال ۲۰۱۱ در این کشور تصویب شده، این فرزندان بعد از رسیدن به سن ۱۸ سالگی می توانند درخواست تابعیت امارات را به دولت این کشور ارائه دهند.
۶- کویت
بر اساس قانون مربوط به تابعیت کشور کویت که در سال ۱۹۹۹ به تصویب رسیده است، پس از ۲۰ سال اقامت قانونی در کویت (۱۵ سال برای شهروندان دیگر کشورهای عربی) می توانید برای بدست آوردن تابعیت کویتی درخواست دهید اما تنها در صورتی که مسلمان بدنیا آمده یا به دین اسلام گرویده باشید. بدین ترتیب کسانی که مسلمان نباشند، هر چقدر هم که در این کشور سکونت داشته باشند نمی توانند شهروندی کویت را بدست آورند. اگر مسلمان به دنیا نیامده و بعداً به اسلام گرویده باشید باید ۵ سال از مسلمان شدن شما گذشته باشد تا بتوانید درخواست تابعیت کویت را داشته باشید. همچنین یکی از پیش شرط های چنین درخواستی صحبت کردن به زبان عربی به شکلی روان است. علاوه بر این، بر اساس قوانین این کشور، زنی غیر کویتی که با مردی کویتی ازدواج کرده باشد، پس از گذشت ۱۵ سال از ازدواجش می تواند درخواست شهروندی کویت را داشته باشد.
۷- سوییس
بر اساس قانون جدیدی که در ژانویه ۲۰۱۸ در سوییس تصویب و اجرایی شد، برای این که بتوانید کوهستان های برفی آلپ در سوییس را خانه خود بنامید باید دستکم ۱۰ سال در این کشور زندگی کرده و مجوز کار داشته باشید. این مجوز که از آن با عنوان «مجوز سی» (C permit) یاد می شود به شما اجازه می دهد که در این کشور زندگی کرده و کار داشته باشید. چنین مجوزی تنها در صورت ۵ سال اقامت مداوم ۵ ساله برای شهروندان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، افراد شهروند کشورهای عضو اتحادیه تجارت آزاد اروپا، شهروندان ایالات متحده و شهروندان کانادایی صادر می شود. اگر شهروند هیچ یک از کشورهای فوق نباشید باید دستکم ۱۰ سال در سوییس اقامت داشته باشید تا بتوانید شهروندی این کشور را بدست آورید.
۸- چین
بر اساس قانون شهروندی جمهوری خلق چین، خارجی ها تنها در صورتی که بستگانشان شهروند چین باشند، در چین اقامت داشته یا دلایل قانونی دیگری داشته باشند می توانند درخواست شهروندی این کشور را ارائه دهند. اگر هیچ یک از بستگان شما شهروند چین نبوده یا در این کشور اقامت نداشته باشند، شانس شما برای بدست آوردن تابعیت چینی بسیار اندک است. بدین ترتیب اگر چه بدست آوردن تابعیت چینی ممکن است اما بسیار دشوار بوده و اگر چه اقامت طولانی مدت به عنوان یک فاکتور مهم در نظر گرفته می شود اما تنها ملاک نیست.
عجب کشورایی پیدا میشنا. نه تمدنی دارن نه یه فرهنگ درست حسابی بعدم اینقدر برا دادن تابعیتشون تاقچه بالا میزارن
اسم نصف کشورا رو نمیدونستم و هنوزم نمیدونم لخشنتاین کجای دنیا قرار داره
عجب کشورایی پیدا میشنا. نه تمدنی دارن نه یه فرهنگ درست حسابی بعدم اینقدر برا دادن تابعیتشون تاقچه بالا میزارن
اسم نصف کشورا رو نمیدونستم و هنوزم نمیدونم لخشنتاین کجای دنیا قرار داره