اوضاع بلبشوی تئاتر و سینمای ایران، این روزها این قدر عجیب شده است که هر اتفاقی، تعجب آور نیست. از توقیفاکران عمومی فیلم و تئاتری که مجوز نمایش دارد، تا جریان فساد و تزریق پول های اخلالگران اقتصادی و مفسدان در ساخت و تولید فیلم و سریال که گردش مالی عجیبی را روانه این صنعت کم مخاطب در فرهنگ ایران کرده است. اکثر جامعه ایران، به سالن سینما و تئاتر نمی روند و به این تراژدی غم انگیز ، احتمالا بلیط سینمای ۳۰ هزار تومانی از فروردین ۱۳۹۹ اضافه خواهد شد.
روز گذشته در اقدامی عجیب، حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اسامی شورای سیاست گذاری جشنواره بین المللی فیلم فجر را اعلام کرد. در این فهرست، نام های عجیبی به چشم می خورد که یکی، مصطفی کاظمی، مشاور شهردار تهران و دیگری، دکتر سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است.
دکتر موسوی و مصطفی کاظمی، نه تحصیلات مرتبط با تئاتر و سینما دارند و نه در این حوزه، سابقه کار علمی و عملی و تجربی دارند. این که سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان به عنوان یک چهره سیاسی در حوزه بین المللی، وارد عرصه سیاست گذاری یک جشنواره جهانی صنعت سینما شود، آن هم در سطح سیاست گذاری و ترسیم چشم انداز، جای تامل دارد و به نوعی، نقض غرض محسوب می شود.
رسانه ها یکی از دلایل انتخاب آقای سخنگوی وزارت امور خارجه را در شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی فیلم فجر، تسهیل در امر صدور روادید مهمانان و شرکت کنندگان جشنواره جهانی فیلم فجر اعلام کردند. هم چنین علت حضور نماینده شهرداری، استفاده از تسهیلات شهرداری و کاهش هزینه های برگزاری روایت شده است.
این که سینما در ایران و جهان، ریشه های سیاسی دارد، جای تعجب ندارد. اما این که به صورت مستقیم، از چهره های سیاسی در مدیریت و برگزاری یک جشنواره هنری در حوزه صنعت سینما استفاده شود، کم سابقه است. حضور سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در شورای سیاست گذاری جشنواره بین المللی فیلم فجر، صرفا به منظور حمایت و تسهیل صدور روادید شرکت کنندگان، به نطر می رسد یک استراتژی نامطلوب در برنامه ریزی و اجرای جشنواره بین المللی فیلم فجر باشد.
جشنواره بین المللی فیلم فجر هنوز نتوانسته در حد و اندازه های سینمای ایران ظاهر شود و برگزاری آن، بیش از آن که بین المللی باشد، به جشنواره مد و لباس سلبریتی های داخلی تبدیل شده و بازتاب بین المللی خاصی حتی در منطقه خاورمیانه هم ندارد. تزریق چهره های شهرداری و سیاسی به کادر تصمیم گیری این رویداد هنری با رویکرد بین المللی، کمک شایانی به ارتقا جایگاه و کیفیت این رویداد مهم نکرده و می تواند در اصل قضیه، خلل ایجاد کند.
ابوذر ابراهیمی ترکمان (رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی)، علیرضا شجاع نوری، سید روح الله حسینی، محمد حمیدی مقدم، نادر طالب زاده، محمدمهدی عسگرپور، رائد فریدزاده، مصطفی کاظمی (مشاور شهردار تهران) ، سید رضا میرکریمی و سید عباس موسوی (سخنگوی وزارت امور خارجه) به عنوان اعضای شورای سیاستگذاری این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر معرفی شدند.
وزارت امور خارجه در تسهیل و تسریع صدور روادید برای شرکت کنندگان در رویدادهای مختلف در ایران، همواره با وزارت فرهنگ و ارشاد و دیگر دستگاه ها، همراهی و همکاری کرده و برای جلب کمک حداکثری وزارت امور خارجه، نیازی به استخدام و حکم زنی برای مسئولان رده بالای این مجموعه دیپلماسی در شوراها و انجمن های مختلف کشور نیست.
از طرفی، جشنواره ای که هنوز با آرمان های تدوین شده برای آن فاصله دارد و با خلاء حضور نیروهای نخبه و متخصصان سینمایی برای برنامه ریزی حرفه ای و اجرای یک جشنواره باشکوه در تراز سینمای ایران مواجه است، انتخاب های سیاسی اش، نشان از ناکارآمدی طراحان و برگزار کنندگان در انتخاب های نادرست برای اجرای درست دارد.
اگر قرار باشد این روش و منش، در شوراهای سیاستگذاری رویدادهای هنری و فرهنگی و صنعتی کشور تداوم یابد، باید شاهد حضور سخنگوی وزارت امور خارجه در حوزه پلیمر، نفت و گاز، استارت آپ ها، تجهیزات خانگی، پوشاک، صنعت آموزش و . . . باشیم که سالانه رویدادهای مختلفی برای آن برگزار می شود و از حیث گردش مالی و تاثیر بین المللی در اقتصاد و صنعت ایران، اهمیت بیشتری از جشنواره جهانی فیلم فجر دارد.
همکاری با سخنگوی جوان و فرهیخته وزارت امور خارجه صرفا در حوزه تسهیل و تسریع صدور روادید شرکت کنندگان جشنواره جهانی فجر، با نامه نگاری و رایزنی دستگاه وزارت فرهنگ و وزارت خارجه، میسر بود. اما این که صرفا، فردی برای کارهای سیاسی که ربطی به سینما ندارد، عضو شورای سیاست گذاری یک جریان سینمایی شود که قصدش، برگزاری یک جشنواره سینمایی با رویکرد بین المللی است و نه برگزاری یک همایش دیپلماسی!، از یک انتخاب «غیر هوشمندانه» خبر می دهد.
امیدواریم شاهد حضور نیروهای نخبه و تخصصی سینمای ایران در شورای سیاست گذاری و انتخاب و داوران جشنواره جهانی فیلم فجر و جشنواره فیلم فجر بهمن ۹۸ باشیم و ورزش و هنر و فرهنگ، بیش از آن چه که هست، با سیاست مخلوط نشود. برای آقای سخنگو و نماینده شهرداری در این سمت جدید هنری، آرزوی توفیق و موفقیت داریم. همان اندازه که سایبر دیپلماسی را باید جدی گرفت، دیپلماسی فرهنگی را نیز جدی بگیریم.
بدون نظر