وقتی به خانه ی دوست یا آشنایی می روید به چه چیزهایی توجه می کنید؟ بعضی به تزئینات خانه و اسباب و اثاثیه ی آن دقت می کنند، بعضی ها به کتاب های کتابخانه نگاه می کنند (اگر اصلاً کتابی وجود داشته باشد) و بعضی ها هم فقط با حیوان خانگی بامزه ی صاحبخانه بازی می کنند. کمتر کسی است که به بی نظمی ها و آشفتگی های خانه توجه کند، چون به نظر نمی رسد نکته ی خاصی در آن وجود داشته باشد، در حالی که همین ریخت و پاش های به ظاهر ساده حرف های زیادی درباره ی باعث و بانی شان برای گفتن دارند.
در ادامه می خواهیم ببینیم بی نظمی و آشفتگی هر بخش از خانه چه نکاتی را درباره ی صاحبخانه آشکار می کند. اما باید به خاطر داشته باشید که غیر ممکن است بتوان تنها از روی محل قرارگیری اشیاء در خانه ی یک شخص به مشکلات روانی او پی برد.
۱- هال
ریخت و پاش در نزدیکی ورودی یا در هال خانه اغلب نشان دهنده ی ترس از برقراری ارتباط است. آدم ها با رها کردن کیف، چتر و دیگر وسایل خود در این بخش از خانه، راه ارتباط میان خود با دیگران را می بندد. ملاقات با آدم های جدید برای چنین افرادی دشوار است و حضور در جمع های بزرگ آن ها را معذب می کند. این نوع بی نظمی در خانه ممکن است نشان دهنده ی خستگی مزمن و میل به استراحت هم باشد.
۲- آشپزخانه
تل ظرف های نشسته و کثیفی اسباب و وسایل آشپزخانه از بی ثباتی عاطفی فرد حکایت دارد. احتمال دارد صاحب این خانه دچار افسردگی یا اضطراب باشد. اگر اینطور باشد، این بدان معنی است که این فرد برای اینکه بتواند ساده ترین کارها مثل حمام کردن یا شستن ظرف ها را انجام دهد، دائماً باید به شیاطین درونش غلبه کند.
یک احتمال دیگر، خودشیفتگی و بی خیالی صاحبخانه است. این افراد میان کارهایی که باید انجام دهند و کارهایی که می خواهند انجام دهند، گزینه ی دوم را انتخاب می کنند و به همین دلیل است که انجام کارهایی مثل شستن ظرف ها را به زمان دیگری موکول می کنند. آن ها اغلب به آینده فکر نمی کنند.
۳- کشوها و کمدها
گاهی هم ظاهر خانه تمیز و مرتب است اما داخل کشوها و کمدها به هم ریخته و مملوء از آشغال و وسایل به دردنخور است، مسأله ای که کمال گرا بودن صاحبخانه را نشان می دهد. این شخص به احتمال زیاد سعی دارد هر کاری را به بهترین و بی نقص ترین شکل ممکن انجام دهد. ممکن است صاحبخانه توقعات غیر واقع بینانه ای داشته باشد و هر بار که این توقعات با واقعیت مطابقت پیدا نمی کنند این مسأله باعث عصبانیت او می شود.
۴- میز کار
شلوغی میز کار ممکن است نشان دهنده ی خلاقیت یا ناپختگی فرد و تمایل او به عقب انداختن کارها باشد. اگر وسایل روی میز هر کدام سر جایی که باید قرار گرفته باشند یا بر حسب یک معیار خاص (مثل رنگ، اندازه یا شکل) دسته بندی شده باشند، این مسأله ممکن است به معنای منظم بودن شخص باشد. چنین افرادی بسیار دقیق هستند و از دسته بندی وسایل لذت می برند. این بدان معنی است که ممکن است این شخص دچار اضطراب باشد و میل به کنترل همه چیز را داشته باشد.
۵- تختخواب
تختخواب مملوء از لباس، وسایل آرایشی، کتاب و ظرف های کثیف ممکن است از وجود مشکلاتی در زندگی شخصی فرد حکایت داشته باشد. این شخص ممکن است با کسی مشاجره داشته یا درگیر شکست عاطفی شده باشد، به همین دلیل به عادت های بد (مثل رها کردن وسایل و آشغال روی تخت) روی آورده تا حواس خود را از مشکلاتش پرت کند. این شرایط ممکن است نشان دهنده ی تنهایی فرد و اشتیاق او برای داشتن رابطه ی عاطفی باشد. فرد محل خواب خود را آشفته و به هم ریخته می کند چون برای او چیز رمانتیکی محسوب نمی شود.
۶- پنجره ها
گرد و غباری که روی پنجره ها و طاقچه ی آن ها را پوشانده، نوعی پرده ی نامرئی است که میان صاحبخانه و دنیای بیرون قرار گرفته. بی علاقگی به از بین بردن این پرده ممکن است نشان دهنده ی افسردگی فرد یا ناتوانی او در چشم داشتن به آینده باشد. چنین افرادی اغلب در گذشته زندگی می کنند اما بسیار حساس و البته همصحبت های جالبی هستند.
۷- بالکن یا انباری
بسیاری از افراد وسایل به دردنخور زیادی در انباری و بالکن خانه ی خود دارند. این نشانه ی ترس است، در واقع چنین افرادی می ترسند در چشم برهم زدنی همه چیز را از دست دهند، به همین دلیل دائماً چیزهای به دردنخوری جمع می کنند که به آن ها کمک می کند از پس فوبیاها و ترس های خود بربیایند، مسأله ای که به آن ها توهم امنیت می دهد. ناتوانی در دور ریختن وسایل به دردنخور نشانه ی اضطراب و ناتوانی در تصمیم گیری است. به احتمال زیاد این مسأله از روان رنجوری فرد حکایت دارد.
۸- به طور کلی خانه
وقتی شخص جایی مثل زیر تخت، پشت مبل یا میز پاتختی را که باید تمیز باشد، تبدیل به زباله دانی می کند، بدان معنی است که این شخص وابسته به نظر دیگران است. خانه به طور کلی تمیز است اما همیشه چند لباس روی صندلی رها شده، یا لباس ها شسته شده اند اما روزها طول می کشد تا مرتب و تا زده به کشوها و کمدها منتقل شوند. به تعویق انداختن وظایف روزانه ممکن است نشانه ی پرخاشگری منفعل باشد. علت این آشفتگی، خشمی است که شخص سعی درسرکوب آن دارد.
بی نظمی و ریخت و پاش در نقاط خاصی از خانه، نشانه ی انعطاف ناپذیری است که می توان آن را به ناتوانی در سازگاری با یک موقعیت تعبیر کرد. اگر فرد وسایل به دردنخوری را نگه می دارد، معنی اش آن است که او نمی تواند ماجرای مربوط به آن وسایل را فراموش کند و در گذشته زندگی می کند. یک معنای دیگر این شرایط آن است که فرد اراده ی ضعیفی دارد و به سختی می تواند هدفگذاری کند.
آیا نظافت خانه به حل مشکلات فرد کمک می کند؟
کارهای روزمره (مثل شستن ظرف ها، تمیز کردن پنجره ها و دسته بندی وسایل) شما را مدتی از مسائلی که علاقه ای به سر و کار پیدا کردن با آن ها ندارید، دور نگه می دارد. این یک روش سازنده برای رو به رو شدن با موقعیت های دشوار زندگی است، البته در صورتی که خود شما نسبت به آن آگاه باشید و بتوانید میل به نظافت و تمیز کاری را در خود کنترل کنید. شما باید درک کنید که این کار مشکلات و کشمکش های درونی تان را از بین نمی برد، بلکه فقط روشی است تا در این لحظه بتوانید از عهده ی مشکلات تان بربیایید.
اما اگر نیمه شب سراغ نظافت خانه می روید یا هر روز دقیقاً همان کارهای روزمره را انجام می دهید، این رفتارهای وسواسی نشانه ی اضطراب هستند، به این معنی که شما شخص کمال گرایی هستید و سعی دارید همه چیز را تحت کنترل داشته باشید.
چه جالب