رفتن به جنگ سرطان با روش پرتو درمانی ممکن است به زودی به مرحله جدید و موثرتری وارد شود که در قالب اشعه های نوری بازیافتی به کمک نیروی سیلیکون خواهد بود. این فرآیند به ایجاد اشعه های بسیار پرانرژی تبدیل خواهد شد که بهترین جنبه ها و ویژگی های اشعه های ایکس و رادیوتراپی را با پتانسیل سرطان درمانی نور ترکیب خواهد کرد. محققان دانشگاه کالیفرنیا ریورساید راهی برای استفاده از نانوکریستال های سیلیکونی میکروسکوپی برای اضافه کردن انرژی فوتونی و افزایش قدرت اشعه های نوری فعلی پیدا کرده اند. این دستاورد بسیار مهم است زیرا تنها انرژی نوری با طول موج خاصی می توانند در بدن انسان نفوذ کنند.
تبدیل کردن یک نوع نور از لحاظ درمانی موثر به چیزی که قادر است به درون بدن نفوذ کند می تواند به معنای ابداع یک روش درمانی بهتر برای سرطان یا یک روش کمتر تهاجمی در این زمینه باشد. روش سنتی و متداول پرتودرمانی از اشعه ایکس یا گاهی اوقات پروتون استفاده می کند. اشعه های ایکس شکلی از نور نامرئی با طول موج پایین است که می تواند در بدن انسان نفوذ کند. اگر ایده اینکه برخی امواج وارد بدن شده و برخی این توان را ندارند برایتان عجیب است، به یاد داشته باشید که نور خورشید وارد خانه شما نمی شود اما امواج رادیویی چنین نیستند. تمامی اجسام جامد تنها به شکلی که برای ما قابل دیدن نیست دارای حرکات جنبشی هستند که فضایی بسیار بیشتر از تصور ما برای عبور چیزها از دلشان وجود دارد.
پروتون درمانی نیز در واقع نماینده نسل قدیمی تحقیقات در مورد روش های درمانی کمتر تهاجمی سرطان است زیرا به شکل بسیار ریز و دقیقی می توان آن را روی نقطه هدف متمرکز کرده و میزان آسیب به بافت های جانبی را به کمترین میزان رساند. اما این روش جدید درمان نیز طعمه تجاری سازی شده و برخی از پزشکان ادعاهای صورت گرفته در مورد آن را گمراه کننده و غلوآمیز می دانند، به ویژه در مورد درمان بیماری سرطان پروستات. درمان سرطان با استفاده از لیزر گام هایی به جلو برداشته اما این پیشرفت ها آن طور که گفته می شود خارق العاده نیست. نور لیزر اثرات درمانی روی بدن دارد اما لیزرها به خودی خود زیاد در بدن نفوذ نمی کنند.
به همین دلیل است که لیزر می تواند فولیکول موهای زائد را تخریب کرده اما به ارگان های داخلی بدن نرسد. در مقایسه، اشعه ایکس چنان در بدن نفوذ می کند که در هنگام انجام آن باید تا جایی که می توانید خود را پوشانده و تکنیسین انجام آن نیز کار خود را در بیرون از اتاق انجام می دهد. برای دهه ها، پزشکان تلاش داشته اند راهی برای تبدیل کردن نور لیزر به فرمی که بتواند بدون استفاده از مواد سمی برای تقویت فوتون های لیزری وارد بدن شود پیدا کنند. نانو مواد سمی در برخی از موارد مشکلی ایجاد نمی کنند- افراد قسمت های خودرو یا مصالح ساختمانی که حاوی این نانو مواد هستند را نمی خورند و واژه «سمی» به لحاظ اخلاقی چیز بدی نیست. اما برای ابزارهای درمانی، استانداردها بسیار سختگیرانه تر بوده و موادی که دانشمندان برای تبدیل کردن نور به یک نور با انرژی بالاتر استفاده می کنند قدغن شده اند.
اما تیم دانشگاه کالیفرنیا ریورساید این مشکل را با استفاده از سیلیکون درجه-پزشکی حل کرده که برای استفاده انسان غیرسمی و ایمن است. در این تحقیق، محققان از نانوکریستال های سیلیکونی به شکلی دقیق برای طراحی لیگاندها استفاده کردند که شبیه چسب مولکولی بوده، می توانند به نانوکریستال ها چسبیده و انرژی بیشتری حمل کنند. در صورتی که نور پتانسیل انرژی بالاتری همراه خود داشته باشد می تواند در عمق بیشتری از بدن نفوذ کند، بدنی که بسیار مقاوم است. محققان گفته اند که روش جدید تنها منحصر به درمان سرطان نیست و می تواند در تکنولوژی انرژی خورشیدی و محاسبه حالت کوانتومی نیز به کار گرفته شود.
بدون نظر