گرچه در سینما و رسانه ها به موضوع سوانح هوایی زیاد پرداخته شده، اما این حوادث نسبتاً نادر هستند و احتمال اینکه هنگام حضور در یک خودرو دچار حادثه شوید بسیار بیشتر از احتمال وقوع یک حادثه ی هوایی است. در واقع از نظر آماری، سفر هوایی امن ترین شیوه ی سفر است و در آسمان چیزهای کمتری برای نگرانی نسبت به زمین وجود دارد.
با این حال، گرچه سوانح هوایی به ندرت رخ می دهند اما سفرهای هوایی ، چه کوتاه و چه بلند، با خطراتی برای سلامتی ما همراه هستند.
در ادامه با این خطرات آشنا خواهیم شد.
۱- ابتلا به سرماخوردگی یا بیماری های دیگر
عمده ریسک سفرهای هوایی برای سلامت ما ابتلا به سرماخوردگی، آنفلوانزا یا عفونت های ویروسی مشابه است.
در هواپیماها جمعیت زیادی در یک محیط تنگ و بسته در کنار هم قرار می گیرند. اگر کسی که در نزدیکی شما نشسته سرما خورده باشد، احتمال اینکه در معرض این بیماری قرار بگیرید بسیار بالا است، به خصوص اگر آن شخص سرفه یا عطسه کند.
به علاوه، هواپیماها بین پروازها به طور کامل ضدعفونی نمی شوند، به همین دلیل ممکن است میکروب های مسافران قبلی روی سطوحی مثل دسته ی صندلی ها یا میز کوچک جلوی صندلی ها باقی مانده باشد.
اضطراب، خستگی و کم آب شدن بدن که پای ثابت سفر هستند هم می توانند شما را بیشتر مستعد ابتلا به سرماخوردگی سازند.
اگر کارشناسان توصیه می کنند در سفرهای هوایی خود ماده ی ضدعفونی کننده ی دست یا دستمال های پاک کننده به همراه داشته باشید.
علاوه بر این، می توانید یک ماسک هم به صورت خود بزنید. این روش مناسبی است برای کسانی که آسیب پذیری بیشتری در برابر سرماخوردگی دارند.
۲- ترومبوز سیاهرگی عمقی
یک خطر کمتر رایج اما جدی تر سفرهای هوایی، دچار شدن به ترومبوز سیاهرگی عمقی است.
ترومبوز سیاهرگی عمقی زمانی رخ می دهد که در درون سیاهرگ های بزرگ عمق پا، لخته های خون ایجاد می شود. گرچه این اتفاق تقریباً برای هر کسی می تواند رخ دهد، اما عدم تحرک به ویژه در حالت نشسته، می تواند ریسک بروز این مشکل را به میزان چشمگیری افزایش دهد.
ترومبوز سیاهرگی عمقی مشکلی مختص به سفرهای هوایی نیست و می تواند در ماشین، قطار یا هر جای دیگری که مدت زیادی را در آن نشسته سپری کرده و از جای خود بلند نشده باشید هم رخ دهد.
هیچ ویژگی خاصی در سفرهای هوایی وجود ندارد که ریسک بروز این مشکل را در آن ها بیشتر کند. جز اینکه شما در هواپیما مجبور می شوید، بی حرکت یک جا بنشینید و بدن هم اغلب دچار کم آبی می شود.
نشانه های ترومبوز سیاهرگی عمقی عبارت است از درد، ورم و خشکی پا، به ویژه در قسمت ماهیچه ی ساق پا.
در بعضی موارد، لخته ی خون می تواند چند پاره شود و مثل ریگی در جریان آب، شروع به حرکت کند و به سمت ریه ها برود، حالتی که به آن آمبولی ریه گفته می شود و جان فرد را به خطر می اندازد.
دیگر فاکتورهایی که ریسک بروز ترومبوز سیاهرگی عمقی را افزایش می دهد، عبارت است از کم آب شدن بدن، مصرف سیگار، عوامل ژنتیکی، چاقی، صدمه دیدن پا در گذشته، سن و سابقه ی ابتلا به بعضی سرطان ها. دیگر ریسک فاکتور این مشکل، مصرف قرص های هورمونی ضد بارداری است.
اما همه ی این موارد می تواند هنگام سفر با هواپیما تأثیری مضاعف یابد. بنابراین اگر در سفر هوایی تان یکباره دچار درد در ناحیه ی ماهیچه ی ساق پا یا ورم در پا شدید، این مسأله می تواند نشانه ی مهمی باشد.
اما برای کاهش ریسک بروز این مشکل کارهایی هست که می توانید انجام دهید.
گهگاه – حتی هر یک ساعت یا چیزی در این حدود – از روی صندلی خود بلند شوید و کمی قدم بزنید. حتی می توانید سر جای خود کمی ورزش کنید، مثلاً پاهای خود را کش دهید، زانوهای خود را خم و راست کنید و ماهیچه ی ساق پای خود را محکم مالش دهید.
پوشیدن جوراب های واریس زیر زانو هم می تواند کمک کننده باشد. به علاوه باید آب بدن خود را حفظ کنید و برای این منظور یک بطری آب بزرگ به همراه خود داشته باشید. از مصرف مشروبات الکلی به کلی پرهیز کنید چون الکل به کم آبی بدن دامن می زند.
اگر نگرانی هستید دچار مشکل ترومبوز سیاهرگی عمقی شوید، قبل از پرواز به پزشک مراجعه کنید و نگرانی خود را با او در میان بگذارید. ممکن است پزشک توصیه کند قبل از پرواز، یک قرص آسپرین (یا آسپرین بچه) مصرف کنید.
اگر بعد از سفر هوایی خود، احساس پا درد کردید یا متوجه ورم ماهیچه ی ساق پایتان شدید، ممکن است دچار ترومبوز سیاهرگی عمقی شده باشید. در اینصورت حتماً به پزشک مراجعه کنید.
اگر متوجه نشانه هایی مثل تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا درد ناگهانی شدید در خود شدید، ممکن است دچار آمبولی ریه شده باشید. این مشکل بسیار خطرناک است و می تواند جان شما را بگیرد، بنابراین فوراً با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید.
۳- پرواز زدگی
اگر پرواز شما با جا به جایی بین مناطق زمانی همراه باشد، ممکن است دچار پرواز زدگی شوید.
پرواز زدگی در نتیجه ی بر هم خوردن ساعت زیستی بدن رخ می دهد. این مسأله عمدتاً خوابیدن را دشوار می کند و باعث احساس خستگی می شود. ناراحتی های جزئی معده، اضطراب و زودرنجی، سردرد و حالت تهوع از دیگر پیامدهای پرواز زدگی هستند.
بهترین راه برای مدیریت پرواز زدگی این است که قبل از ترک مبدأ، سعی کنید خود را با منطقه ی زمانی مقصد سفرتان تطابق دهید.
تا حد ممکن استراحت کنید، آب بدن خود را حفظ کنید و از خوردن مواد غذایی ناسالم خودداری کنید.
۴- اضطراب و آثار آن بر بدن
سفرهای هوایی ذاتاً اضطراب آور هستند و هم به روان و هم به جسم ما فشار وارد می کنند. شلوغی فرودگاه، سوار شدن به هواپیما، یکجا نشستن، صدای بلند موتورهای هواپیما و سیستم کنترل آب و هوای درون هواپیما، تغییرات فشار هوا هنگام بالا رفتن و پایین آمدن هواپیما، غذاهای پرنمک هواپیما، کم آب شدن بدن و خشکی هوای درون هواپیما، همگی می توانند به ما صدمه بزنند.
کسانی که دچار بیماری هایی هستند که اضطراب باعث تشدید آن ها می شود باید مراقب باشند. از نظر تئوری ممکن است تغییراتی که در هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما در فشار هوا رخ می دهد هم بعضی بیماری ها و مشکلات قلبی یا ریوی را تشدید کند.
اگر دچار آمفیزم شدید یا بیماری ریوی، مثل نارسایی احتقانی قلبی هستید، افزایش ارتفاع می تواند به تشدید این بیماری ها بینجامد.
کسانی که دچار انسداد ریوی مزمن هستند باید در سفرهای هوایی ملاحظاتی درخصوص اکسیژن خود داشته باشد.
اگر نگرانی ای در این مورد دارید، پیش از پرواز، به پزشک خود مراجعه کنید.
به علاوه به خاطر داشته باشید که اگر دچار مشکل جسمانی خاصی نباشید، بسیار بعید است در سفر هوایی خود دچار بیماری یا مشکل جدی ای شوید. مراقبت از خود و داشتن تحرک برای جلوگیری از بروز تومبوز سیاهرگی عمقی، بهترین روش برای حفظ سلامت و ایمنی در سفرهای هوایی است.
بدون نظر