آلودگی هوا کم کم به فهرست تهدیدات ملی ایرانیان اضافه می شود. تهدید، صرفا نظامی یا زلزله و سیل نیست.به همین خاطر است که در قرن جدید، مجموعه هایی تحت عنوان پدافند غیر عامل تشکیل می شود تا شناسایی و مدیریت بحران کرده و کشورها را از آسیب های غیر نظامی، دور کند.
تهدیدات سایبری مثل تهدید آلودگی هوا، تهدید شماره یک برای همه کشورهای جهان است. در ایران، آلودگی هوا سالانه جان هزاران هموطن را می گیرد و میلیارد ها دلار به اقتصاد ضعیف کشور آسیب می زند. ما چاره ای نداریم که برای حفظ دارایی و ثروت ملی، نقش آفرینی آلودگی هوا در فقر ملی را کاهش دهیم.
آلودگی هوا و تصادفات جاده ای، سال به سال ثروت ملی ایرانیان را دود می کند. تعطیلی مدرسه و مهدکودک و دانشگاه بخاطر آلودگی هوا، یعنی پول دادن به معلم و استادی که کار نمی کند. یعنی بیکار کردن صدها صنعت وابسته. یعنی افزایش هزینه سلامت و درمان کشور و این فقر ملی را در پی خواهد داشت و سرمایه ها را دود می کند.
ما کشوری هستیم که برای درمان، خیلی هزینه می کنیم و اما برای سلامتی، هزینه نمی کنیم. شاهد به همین دلیل است که تعداد قنادی ها و فست فود فروشی ها در ایران، هر سال افزایش می یابد و تعداد داروخانه نیز ایضا! آلودگی هوا، فقر سلامتی را در پی دارد و تهدید جدی اقتصاد و سلامت ایران در دهه سوم قرن بیست و یکم خواهد بود.
البته مافیای پزشکی از این فضای بلبشو، نهایت استفاده خواهد را برد و هر چقدر مریض بیشتر شود، سود بیشتر می کند. مثل شرکت های دارویی که در فضای تحریمی ایران، بازار عالی برای محصولات خود پیدا کردند و این را سهامداران صبور شرکت های دارویی در چند سال اخیر خیلی خوب درک کرده اند.
خسارت آلودگی هوا در ایران، سالانه ۳۶۰۰ میلیون دلار است. معادل ۲.۵ درصد درآمد ناخالص ملی. مثل این که ۲ ماه نفت را فروختیم و پولش را آتش زدیم. هوایی برای نفس کشیدن از تبریز تا تهران نیست. تعداد مردگان در بهشت زهرا، هر روز بیشتر می شود.
اسماعیل کهرم استاد دانشگاه در روزگار آلودگی هوا، نقل جالبی دارد:
شهردار تهران درحالی از اینکه راهی غیر از کنترل آلاینده‌ها نداریم سخن میگوید که ایکاش میدانست ایران‌خودرو با پیش فروش ماشین‌های یورو ۴ از اول فروردین، آلایندگی را چندین برابر می‌کند. ماشین‌هایی که طبق رای سازمان حفاظت محیط زیست در ۱۳۹۶ که در مورد هوای پاک تصویب شد، ایران‌خودرو و… تعهد کردند ماشین‌های یورو ۴ را نفروشند و پیش فروش نکنند.
اما پیش فروش کردند که الان سازمان حفاظت محیط زیست قصد شکایت از این خودروسازییها را دارد. «پیش‌فروش آلاینده‌ها» تیتر بزرگ همشهری است که به همین نکته اشاره دارد. غیر از این، بنا به گفته روزنامه دیگری، تعداد مسافرین بیاندازه زیاد و تعداد واگن‌ها بیاندازه کم است.
از مردم می خواهیم از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند اما امکان آن وجود ندارد. مردم تحت فشار، ازهم انواع بیماری‌ها از جمله آنفلوآنزا می‌گیرند و بعضا مورد دستبرد سارقین قرار می‌گیرند و اشیاء باارزش خود را از دست می‌دهند و شاید به‌صرفه باشد که با ماشین شخصی خود تردد کنند تا متضرر نشوند.
واگن‌های مترویی که در گمرک گیر کرده و دولت آن را ترخیص نمیکند تا اقلا مترو حرکتی داشته باشد. واگن‌هایی که ترخیص نشده ولی گفته مییشود می‌خواهیم تا پنج سال دیگر هواپیما مسافری بسازیم!
مردم اکنون گروگان «بی تدبیری» مجموعه ای شده اند که ۴۲ سال است با ضعف شایسته سالاری و مدیریت علمی، دست و پنجه نرم می‌کند. مجلس و دولت خیلی به فکر نیستند. نمونه اش این است: رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی دیروز با بیان اینکه «راهکارهای خوبی برای کاهش آلودگی هوا اتخاذ شده»، تأثیر این اقدامات را کند توصیف می‌کند! نامه نگاری ها هم بی فایده است!
بدون نظر