«Gunslinger»؛ موشک توپ‌دار جدید ایالات متحده با قابلیت پاییدن میدان نبرد

آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی وزارت دفاع ایالات متحده موسوم به DARPA می خواهد موشک جدیدی بسازد که نام آن را «Gunslinger» به معنای «هفت تیرکش» گذاشته است که با هر موشکی که تاکنون ساخته شده متفاوت خواهد بود. موشک «Gunslinger» مجهز به یک توپ خودکار است که می تواند با هواپیماهای دشمن یا نیروهای آن در روی زمین درگیر شود. این موشک جدید بخشی از تلاش های ارتش ایالات متحده برای قرار دادن ربات ها و نه انسان ها در مقابل پرتابه های جنگی دشمن است که به هواپیماهای سرنشین دار امکان می هد از فاصله ای دور و ایمن در نبرد مشارکت کرده و علیرغم این فاصله از میدان نبرد، از کارآیی کافی و لازم برخوردار باشند.

در مورد جنگ افزار جدید DARPA چنین گفته شده است: «یک موشک تاکتیکی هوا پرتاب که توانایی حمایت از چندین نوع عملیات را دارد. این سیستم از قابلیت مانور بالای یک موشک در کنار سیستم توپی با توانایی افزایش اثر و درگیری با اهداف مختلف برخوردار است. این عملیات ها شامل عملیات های ضد نفوذ، عملیات های حمایت هوایی از فاصله نزدیک و درگیری هوا به هوا خواهد بود». به طور کلی، موشک ها جنگ افزارهایی هوا به زمین یا هوا به هوا هستند.

سلاح های بسیار اندکی وجود دارند که قابلیت انجام هر دو نوع ماموریت فوق را داشته باشند و وقتی که صحبت از موشکی با این قابلیت دوگانه باشد (برای مثال نسخه جدید موشک‌های هوا به هوای Sidewinder که از مشتق های موشک  AIM-9X به شمار می آیند) در مورد نقش هوا به زمین با موشکی مواجه می شویم که هزینه سنگین تولید آن در اغلب موارد مانع از تولید انبوه آن می شود. اما Gunslinger همزمان توانایی درگیر شدن با اهداف زمینی و هوایی را داشته و همین موضوع باعث می شود که در زمینه هزینه نیز مقرون به صرفه باشد. بدین ترتیب یک موشک منفرد می تواند دو فروند جنگنده دشمن را ساقط کرده یا سیستم دفاع موشکی دشمن را گلوله باران کند.

نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده در جستجوی جنگ افزاری هستند که بتواند با نیروهای زمینی دشمن درگیر شود بدون اینکه هواپیماهای سرنشین دار را در معرض و تیررس آتش دشمن قرار دهد. سیستم های موشکی سطح به هوای مدرن مانند سیستم روسی Buk به شدت کارآمد بوده و به همین دلیل بقای طولانی مدت هواپیماهای نظامی ایالات متحده مانند A-10 Warthog در آسمان نبرد بسیار کاهش می یابد. موشک Gunslinger از آن جهت کارآمد است که می تواند با چندین هدف روی زمین درگیر شده بدون این که جان خلبان و هواپیمای ۱۰۰ میلیون دلاری به خطر بیفتد.

در صورتی که موشک Gunslinger ساقط شود، تنها چیزی که از دست رفته یک موشک است در حالی که دشمن برای ساقط کردن آن دستکم دو موشک سطح به هوا هزینه کرده است. ماموریت های هوا به هوا بسیار پیچیده تر و جالب تر نیز هستند. از جنگنده های مدرنی مانند F-22 Raptor و F-35 Joint Strike Fighter انتظار می رود که هواپیماهای جنگی دشمن را در فاصله ای فراتر از فاصله قابل رویت مورد هدف قرار داده و بدین ترتیب به جای یک نبرد نزدیک موسوم به dogfight، وارد یک سری نبردهای دوربرد شبه شبیخون شوند که یکی پس از دیگری رخ می دهند.

موشک Gunslinger شرایط را بسیار بهتر خواهد کرد: یک جنگنده F-35 می تواند موشک Gunslinger را در تعداد متعدد به سمت جنگنده های دشمن شلیک کرده و بدنبال آن ها، رگباری از موشک های برد متوسط مانند موشک هوا به هوای AMRAAM را به سمت آن ها روانه سازد. در این شرایط جنگنده های دشمن دچار سردرگمی خواهند شد که باید از موشک‌های AMRAAM فرار کرده و همزمان مراقب موشک Gunslinger نیز باشد که در حال نزدیک شدن بوده و در کسری از ثانیه آن ها را در آسمان ساقط خواهد کرد. موشک Gunslinger می تواند جنگنده های دشمن را وادار سازد که فاصله خود را حفظ کنند که این موضوع به جنگنده های خودی امکان می دهد از قدرت برتر پنهانکاری، سنسورها و جنگ افزارهای خود برای درگیر شدن با دشمن از فاصله ای ایمن استفاده کنند.

استفاده از عنوان «موشک» و نه «پهپاد» برای این جنگ افزار جدید نشان می هد که DARPA سرمایه گذاری قابل توجهی در این پروژه داشته و حساب ویژه ای روی توسعه آن باز خواهد کرد، همان موضوعی که در مورد موشک‌ها و بمب های دیگر وجود دارد. در توصیفات صورت گرفته در مورد موشک Gunslinger  گفته شده که توانایی پاییدن (loiter) میدان نبرد را دارد و می تواند همزمان با چندین هدف درگیر شود. اخیراً استفاده از مهمات های پایشی که اولین بار توسط اسرائیل توسعه یافتند و ترکیبی از موشک‌های سنتی و هواپیماهای بدون سرنشین هستند در ارتش ایالات متحده افزایش یافته است.

این یک واقعیت است که توپ های هوایی به طور معمول توانایی متمرکز کردن آتش بر روی اهداف کوچکتر را ممکن ساخته که به طور ویژه در صورت نزدیک بودن فاصله بین هدف و نیروهای خودی یا غیرنظامیان بسیار مفید خواهد بود. استفاده از این موشک به ویژه در مناطق بسیار پرتراکم و پرجمعیت مد نظر خواهد بود، در شرایطی که ارتش ایالات متحده بر این باور است که در آینده ای نزدیک جنگ ها عمدتاً به سمت جنگ های چریکی و در مناطق پرجمعیت شهری پیش خواهند رفت.

همچنین با توجه به خشاب های کافی این موشک‌های توپ دار، چنین سیستمی می تواند به راحتی با چندین هدف درگیر شده و به سرعت تمرکز خود را روی اهداف تغییر دهد، کاری که یک موشک یا بمب منفرد سنتی از انجام آن عاجز است. همچنین تعداد شلیک ها را نیز می توان بسته به نوع اهداف تنظیم کرد.

بیشتر بخوانید: «جینسوی پرنده»؛ قاتل درنده و غیرانفجاری معروف به «موشک نینجا» با شش تیغه متحرک