مصیبتی جدید به نام آموزش آنلاین و مجازی به ۱۸ میلیون دانش آموز و دانشجو

۱۸ میلیون دانش آموز و دانشجو از مقطه دبستان تا دوره تخصص و PhD در ۳۱ استان کشور به دلیل تراژدی ویروس کرونا، خانه نشین شدند و احتمالا تا هفته سوم فروردین ماه سال ۱۳۹۹، کلاسی برای آموزش آن ها تشکیل نخواهد شد. نه فقط دانش آموزان، بلکه  چند میلیون دانشجو را نیز اضافه کنید که ترم زمستانشان تا اینجا کلا تعطیل شده است.

گفته شده که تراژدی کرونا احتمالاً تا خرداد ۱۳۹۹، سایه اش را بر کشور انداخته و حالا حالا ها قصد خداحافظی ندارد. این یک پیام مهم دارد: تعطیلی آموزش و صنعت گردشگری در بهار ۹۹.

اما دانشجو به راحتی می توان دروس خود را در فضای مجازی از طریق منابع فارسی یا غیر فارسی زبان مشاهده و از طریق گروه ها و کانال هایی که دانشگاه یا دانشجویان ایجاد کرده اند، دنبال کند و مطالعه نماید.

اما دانش آموزان و به خصوص دانش آموزان مقطع ابتدایی که نه تجربه کافی دارند و نه سواد لازم و نه مهارت آی تی، مشکلات زیادی خواهند داشت. کشور از سال ۱۳۷۰ که تقریبا شاهد ورود اینترنت به کشور هستیم، می دانست که باید ظرفیت های آموزش آنلاین را حداقل در وزارت آموزش و پرورش به صورت کامل و گسترده، ایجاد کند.

۲۸ سال از سال ۱۳۷۰ می گذرد. تعداد دانش اموزان ایرانی به حدود ۱۸ میلیون نفر رسیده است و اکنون بخاطر تراژدی کرونا، بار آموزش از راه دور بر شانه صدا و سیما و شبکه آموزش افتاده است.

اگر شبکه آموزش نبود، معلوم نبود چطور می توانستیم ده ها درس مقاطع ۱۲ گانه تحصیلی دانش اموزان کشور را از راه دور و به صورت غیر حضوری آموزش دهیم. جسته و گریخته، شماری از دانش آموزان و مدارس، بستر اینترنتی آموزشی دارند اما میلیون ها دانش آموز در ۳۱ استان کشور، از دسترسی مناسب اینترنتی و بستر آموزش آنلاین، مثل مدرسه خوب و کتاب و قلم کافی، بی بهره هستند.

آموزش و پرورش در بحران ها، پوست اندازی می کند. فرهنگ مدیریت دقیقه ای ۹۰ در ایران سبب می شود که در این مواقع، دولت به فکر مدیریت بحران باشد و کارهای ضربتی انجام دهد. پس از رفع بحران، همه چیز فراموش می شود.

نیازهای آموزش آنلاین

سند تحول در وزارت آموزش و پرورش که مربوط به دولت های قبل است، بر آموزش آنلاین تاکید دارد. اما دولت بی پول، فعلا پول و برنامه عملیاتی کردن این نهضت بزرگ که انقلابی در آموزش کشور ایجاد می کند، ندارد.

آموزش آنلاین برای دانشجویان و دانش آموزان کشور، نیاز به اینترنت پر سرعت دارد. نیاز به دسترسی کامل به اینترنت در همه استان ها و رایانه و تجهیزات مربوطه دارد. نیاز به معلم و محتوای آموزشی برای ارائه به دانش آموزان و دانشجویان دارد که باید پیش از بحران، فکر آن را می کردیم.

وضعیت سرعت اینترنت در ایران بر اساس گزارش سایت speedtest.net نامطلوب است. ایران با داشتن متوسط سرعت ۱۲.۶۲ مگابیت بر ثانیه در رتبه ۱۳۱ جهان قرار دارد و حتی سرعت اینترنت ایران در سطح سومالی و اوگاندا است.

برای توسعه آموزش آنلاین در کشور، بایستی سرمایه گذاری خوبی صورت گرفته و موانع بر طرف شود. یکی از موانع، سرعت اینترنت در ایران است که باید در عصر ایران ۱۴۰۰، فکری اساسی برای آن کرد.

با این حال، ضریب نفوذ اینترنت در کشور خوب است و بخشی از بار آموزش آنلاین را سایت های داخلی غیر دولتی و کانال های پیام رسان اینستاگرامی و تلگرام بر عهده دارند که فایل های ویدیویی و PDF را دراختیار دانش آموزان و دانشجویان قرار می دهند.

واتس آپ و تلگرام و اینستاگرام، فعلا بخشی از بار آموزش آنلاین دانشجویان و دانش آموزان کشور را در روزگار بحران کرونا بر دوش می کشند. درآمد سایت های آموزش آنلاین از مدرسه تا دانشگاه در سال های اخیر افزایش یافته و فرصت های کسب و کار خوبی را برای سرمایه گذاری به وجود آورده است که باید جدی گرفته شود.

اگر به دنبال کارآفرینی دیجیتالی هستید یا قصد راه اندازی استارت آپی در حوزه آموزش دارید، صدها رشته دانشگاهی و ۱۲ سال تحصیلی دانش آموزان، بستر فوق العاده برای کسب و کار و درآمد زایی پایدار اینترنتی است.

یکی از درس های مهم ویروس کرونا به کشور، لزوم جدی گرفتن اطلاع رسانی اینترنتی و آموزش آنلاین گسترده در کشور است که بایستی در پروتکل های سازمان پدافند غیرعامل کشور، لحاظ شود. برنامه های شبکه آموزش سیما برای تدریس محتوای کتاب های درسی پایه های ۱۲ گانه آموزش و پرورش در سایت TV7.IR در دسترس است.

• حتما ببینید: درس هایی که از کرونا آموختیم