پاسخ به سؤالات شما درباره قرنطینه خانگی ؛ چرا ماندن در خانه وظیفه ای اجتماعی است؟

از زمان شیوع ویروس کرونا در دنیا علاوه بر رعایت اصول بهداشتی، اقدام مهم دیگری که به منظور حفظ سلامت و جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری بارها به آن تأکید شده، دوری از اجتماعات است. به همین دلیل است که بسیاری از کشورهای دنیا دست به تعطیلی بسیاری از اماکن عمومی و لغو رویدادهای بزرگ زده اند و به مردم توصیه کرده اند حدالامکان از خانه خارج نشوند و از حضور در مکان های شلوغ پرهیز کنند. در موارد شدیدتر، مانند کشور ایتالیا، تمام کشور قرنطینه و رفت و آمد مردم بسیار محدود شده.

دوری از اجتماعات اقدامی حیاتی برای کمک به جلوگیری از گسترش ویروس کرونا در جامعه محسوب می شود. این کار احتمال قرارگیری افراد در معرض ویروس را کاهش می دهد و از بار سنگینی که در شرایط حاضر بر دوش نیروهای درمانی جامعه وجود دارد می کاهد.

اما اصل دوری از اجتماعات چه جایگاهی در امور روزمره ی زندگی ما مثل سفرهای تفریحی، وقت آرایشگاه و مهمانی های شخصی دارد؟ آیا این فعالیت ها هم خطرناک محسوب می شوند؟ و اصلاً چرا قرنطینه خانگی را وظیفه ای انسانی و اجتماعی می دانند؟ این ها سؤالاتی هستند که این روزها ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده اند و ما هم در این مطلب می خواهیم به آن ها پاسخ دهیم.

من بیمار نیستم. چرا نباید گاهی از خانه بیرون بروم که این روزها راحت تر سپری شوند؟

ماندن شما در خانه به همنوعان تان کمک می کند. اگر جوان و سالم هستید باید اقدامات پیشگیرانه را رعایت کنید تا جان دیگران حفظ شود.

حالا وقتش رسیده برای جامعه ی خود کاری کنید. پس حتی اگر مبتلا نیستید هم باید تا حد امکان در خانه بمانید. این کار نوعی تصمیم بشردوستانه محسوب می شود چون وقتی به صورت گسترده انجام شود می تواند میزان ابتلا به بیماری در جامعه را کاهش دهد.

در نظر گرفتن رفاه حال دیگران و اولویت قرار دادن این مسأله کار ساده ای نیست. اما به این فکر کنید که آن غریبه ها، پدر و مادر، فرزند یا پدربزرگ و مادربزرگ کس دیگری هستند. این کار به شما کمک می کند به کسانی که آن ها را نمی شناسید محبت پیدا کنید.

بسیاری از افراد تصور می کنند به خاطر سلامت نسبی ای که دارند می توانند در برابر یک بیماری دوام آورند. اما نگرانی اصلی، سرایت بیماری به افراد آسیب پذیر و همینطور فشاری است که شیوع این بیماری بر سیستم درمانی وارد آورده.

به همین دلیل است که ماندن در خانه یک مسئولیت اجتماعی مشترک محسوب می شود. ما این وظیفه ی اخلاقی را داریم که فعالیت های خود را محدود کنیم، اصل دوری از اجتماعات را به جا آوریم و اقدامات ایمن تری را جایگزین کنیم.

اما دوری از اجتماعات هم درجات مختلفی دارد که به میزان موارد شناسایی شده ی ابتلا به بیماری در جامعه بستگی دارد. مراجع، تعامل اجتماعی را هنوز برای حفظ سلامت روان افراد ضروری می دانند و برگزاری گردهمایی های ایمن برای خانواده ها میان والدین و فرزندان کماکان امکان پذیر است. با این حال، توصیه می شود این گردهمایی های داخلی هم به حداکثر ۱۰ نفر محدود باشد.

فراموش نکنید که همه ی تصمیمات ما در نهایت روی روند گسترش بیماری تأثیر خواهد گذاشت.

اگر مجبور به بیرون رفتن باشم، چطور می توانم این کار را به ایمن ترین شکل ممکن انجام دهم که از خودم و همینطور دیگران محافظت شود؟

همانطور که می دانید ویروس کرونا نه از طریق هوا بلکه از طریق قطرات ریزی که هنگام عطسه و سرفه در محیط پخش می شوند و همینطور تماس با سطوح آلوده و راه یافتن عامل بیماری زا به درون بدن از ناحیه ی دهان، بینی یا چشم ها، منتقل می شود.

به همین دلیل رعایت اصول بهداشتی مثل شستن دست ها اهمیت زیادی دارد، چون این کار نه فقط از شما بلکه از دیگران هم محافظت می کند. اگر قصد بیرون رفتن دارید باید طرز فکر خود درباره ی شستن دست ها را تغییر دهید: شما باید قبل از بیرون رفتن دست های خود را بشویید تا از دیگران محافظت کنید و بعد از کارتان هم باید دوباره آن ها را بشویید تا این بار سلامت خودتان حفظ شود.

در صورت داشتن هر گونه علائمی از بیماری، اگر مجبور به ترک خانه شدید، زدن ماسک و رعایت اصول بهداشتی مثل استفاده از دستمال کاغذی هنگام سرفه و عطسه را فراموش نکنید. دستمال کاغذی ها و ماسک های استفاده شده را با دقت و احتیاط در سطل زباله بیندازید.

آیا باید به خاطر رفتن به آرایشگاه یا سر قرار با یک دوست احساس گناه کنم؟

در کشاکش اخبار منفی، شایعات و هشدارهایی که این روزهای ما را پر کرده اند طبیعی است که احساس ترس و نگرانی کنیم. ما در این شرایط باید بیشتر از هر وقت دیگری از خود مراقبت کنیم. به همین دلیل باید به هر چیزی که حسی از عادی بودن شرایط می دهد چنگ اندازید.

اما برای این کار باید از روش های محتاطانه استفاده کنید، نه شیوه هایی که ریسک گسترش بیشتر بیماری در جامعه را بالا می برد. اگر قصد قدم زدن و ورزش کردن در هوای آزاد را دارید باید مکان های خلوت و ساعت های غیر شلوغ روز را برای این کار انتخاب کنید. هر چه فضا خلوت تر باشد، ریسک انتقال بیماری کمتر می شود. اما بهتر از همه آن است که در خانه و به کمک اپلیکیشن های موبایلی یا برنامه های آموزشی اینترنتی و تلویزیونی ورزش کنید.

خروج از خانه برای خرید مایحتاج زندگی امری اجتناب ناپذیر است اما به جای آنکه شلوغ ترین روز و ساعت هفته را برای این کار انتخاب کنید که قرار گرفتن در میان جمعیت در آن حتمی است، سعی کنید زمان خلوت تری را به خرید کردن اختصاص دهید. اگر هم برایتان مقدور است، خریدهای خود را اینترنتی انجام دهید. اما تمیز کردن خریدها را فراموش نکنید.

خرید اینترنتی و استفاده از تاکسی های اینترنتی را باید ادامه دهم؟

خرید اینترنتی روش خوبی برای دوری از اجتماعات است. رد و بدل شدن خریدها بین شما و پیک یا پستچی بیشتر از چند ثانیه طول نمی کشد. بعد از آن شما به داخل خانه برمی گردید و دست های خود را می شویید. یا حتی می توانید درخواست کنید که خریدها را فقط پشت در برایتان بگذارند.

در مورد تاکسی های اینترنتی این نکته را در نظر داشته باشید که آلودگی دست های مسافران می تواند رانندگان را در معرض خطر قرار دهد، بنابراین پیش از سوار شدن به خودرو باید دست های خود را بشویید یا ضدعفونی کنید و از زدن دست ها به صورت خود هم خودداری کنید. باز کردن پنجره ی خودرو هم می تواند برای شما و راننده کمک کننده باشد، چون به گردش هوا در فضای خودرو کمک می کند.

همانطور که قبلاً هم گفته شد، در صورت داشتن علائم بیماری نباید استفاده از ماسک و رعایت اصول بهداشتی را فراموش کنید.

نباید اجازه دهم فرزندم با بچه های دیگر بازی کند؟ چه نکاتی را باید در مورد فرزندم رعایت کنم؟

ویروس کرونا خطری برای کودکان ندارد اما به خاطر داشته باشید که در این بیماری، بچه ها ناقل هستند، نه قربانی. در واقع در اغلب بیماری های همه گیر کودکان کم سن و سال، خود ناقل هستند.

اما در خصوص بازی کودکان با یکدیگر در زمان شیوع بیماری، کارشناسان نظرات مختلفی دارند. برخی از آن ها معتقدند اگر در خانه محیطی برای بازی کودکان با یکدیگر فراهم شود و این بازی ها با جمعیت کم و رعایت اصول بهداشتی برگزار شوند، ایرادی نخواهد داشت، به شرط آنکه تمام وسایلی که تماس با آن ها زیاد است قبل و بعد بازی تمیز و ضدعفونی شوند و همه از جمله فرزندتان بعد از پایان بازی دست های خود را بشویند.

بعضی کارشناسان اما این کار را خلاف هدفی می دانند که اصل دوری از اجتماعات دنبال می کند.

چه زمانی باید خودم را کاملاً قرنطینه کنم؟

اگر کسی در محل کارتان به این بیماری دچار شده باشد، باید این نکته را در نظر بگیرید که احتمال مبتلا و البته ناقل بودن شما هم وجود دارد. شاید با خود بگویید که گرچه به سر کار می روید اما هم از شرکت در جلسات خودداری کرده اید هم دست هایتان را مرتب شسته اید، در اینصورت باید این روند را ادامه دهید و البته اصل دوری از اجتماعات را با جدیت بیشتری دنبال کنید، اما بیشتر برای جلوگیری از مبتلا کردن دیگران تا محافظت از خودتان.

اما اگر تب یا دیگر علائم ابتلا به ویروس کرونا را دارید یا خبردار شده اید که همکار بغل دستی تان به این بیماری مبتلا شده، باید خودتان را قرنطینه کنید. چون این یک تصمیم اخلاقی است و شما نمی خواهید دیگران را مبتلا کنید.