فرزندان اول بدون شک خاص ترین فرزند یک خانواده هستند و زندگی آن را برای همیشه زیر و رو می کنند. آن ها هستند که طعم شیرین پدر و مادر شدن را به زوج ها می چشانند و رنگی تازه به هر روز زندگی آن ها می دهند. طبق نظریه ی آلفرد آدلر، روانشناس مشهور اتریشی، فرزندان اول خانواده معمولاً مسئولیت پذیرترین و قابل اتکاترین آن ها هستند و همان کسی هستند که هر پدر و مادری در زندگی شان باید داشته باشند.
در ادامه درباره ی دلایلی صحبت خواهیم کرد که جایگاه ویژه ی فرزندان اول خانواده را ثابت می کنند.
۱- چیزهایی به پدر و مادرها یاد می دهند که قبلاً بلد نبودند
وقتی اولین فرزند خانواده به دنیا می آید، زندگی معنای کاملاً جدیدی برای پدر و مادرها پیدا می کند و آن ها از جهاتی زندگی دیگری را آغاز می کنند. آن ها باز هم باید چالش های زیادی را در زندگی از سر بگذرانند، اما این بار در کنار فرزند تازه به دنیا آمده ی خود. پدر و مادرها در این راه مرتکب اشتباهات زیادی می شوند، اما درعین حال یاد می گیرند که آن ها را اصلاح کنند. فرزند اول انگیزه ی رشد پدر و مادر و غلبه ی آن ها به همه ی مشکلات می شود، حتی اگر این کار غیر ممکن به نظر برسد. اما گرچه پدر و مادرها چیزهای زیادی به فرزند اول خود یاد می دهند اما احتمالاً چیزهایی که آن ها از فرزندشان یاد می گیرند به مراتب بیشتر است.
۲- خیلی زود بزرگ می شوند
وقتی پای فرزند دوم به خانه باز می شود، فرزندان اول البته به یک آدم بالغ تبدیل نمی شوند اما دیگر بچه هم نخواهند بود. در شرایط جدید آن ها چاره ای جز بزرگ شدن و تبدیل شدن به یک فرد عاقل و مسئولیت پذیر ندارند. به علاوه، حالا بیشتر می شنوند که به آن ها می گویند «دیگر بچه ی بزرگی هستی». شنیدن هر روزه ی این جمله، دقیقاً همان را از آن ها می سازد.
۳- عاقل تر از آنی هستند که قاعدتاً باید باشند
اجباری که فرزندان اول برای زودتر بزرگ شدن با آن مواجهند، ان ها را به افراد باهوش تری تبدیل می کند. آن ها احساس مسئولیت می کنند به همین خاطر طوری به بزرگ ترها احترام می گذارند که کس دیگری این کار را نمی کند. آن ها جایی میان کودکی و بزرگسالی قرار دارند و اغلب همچون راهنمایی میان این دو دنیا عمل می کنند. پدر و مادرها می خواهند که فرزند اول شان حامی شان باشد و به او به چشم یک فرد بالغ نگاه می کنند، به همین خاطر آن ها را اغلب درگیر مشکلات دنیای بزرگترها می کنند. به مرور زمان، فرزندان اول حتی به مشاور پدر و مادرها تبدیل می شوند به طوری که والدین از جایی دیگر از آن ها حرف شنوی پیدا می کنند و برای نظرات آن ها ارزش قائل می شوند.
۴- بیشتر از آنچه که باید کار می کنند
کودکانی که خواهر و برادر کوچک تر از خود دارند بسیار بیشتر از دوستان شان که هیچ خواهر و برادر کوچک تری ندارند، کار انجام می دهند. آن ها مشارکت بیشتری در کارهای خانه و مسئولیت های بیشتری دارند و وقت آزادشان تمام و کمال منحصر به خودشان نیست چون آن را با دیگر بچه های خانه سهیم می شوند. تک فرزندها می توانند بعد از شستن ظرف ها و تمیز کردن اتاق شان استراحت کنند اما فرزندانی که خواهر و برادر کوچک تر از خود دارند نمی توانند در آرامش یک کتاب بخوانند چون همیشه کسی هست که باید مراقبش باشند، به او کمک کنند و با او بازی کنند. گرچه فرزندان اول مشکلی هم با این مسأله ندارند؛ البته بیشتر مواقع!
۵- بزرگ ترین کمک برای پدر و مادر هستند
هیچ کس از عهده ی رسیدگی به همه ی امور زندگی برنمی آید، به خصوص اگر چند فرزند داشته باشید که باید دائماً مواظب آن ها هم باشید. پدر و مادرها دو دست بیشتر ندارند، اما فرزند اول شان دو دست دیگر دارد و تا جایی که بتواند به آن ها کمک می کند. آن ها بهترین پرستار برای فرزندان کوچک تر خانواده هستند. فرزندان اول دست راست پدر و مادرشان هستند و وقتی والدین به کمک نیاز داشته باشند ناجی زندگی آن ها خواهند بود.
۶- پشتیبان خواهر و برادرهایشان هستند
این برای فرزندان اول یک امتیاز محسوب می شود، چون آن ها بیشتر تجربه هایی که فرزندان کوچک تر خانواده در آینده باید با آن ها مواجه شوند را از سر گذرانده اند و حالا پشتیبان آن ها هستند. فرزندان اول آماده اند تا ترفندهای زندگی را در اختیار خواهر و برادرهای کوچک ترشان بگذارند، به آن ها در انجام تکالیف درسی شان کمک می کنند و با اندرزهای عالی شان به آن ها درس زندگی می دهند. چه چیزی بهتر از آنکه وقت هایی که دوست ندارید با پدر و مادرتان صحبت کنید، کسی بزرگ تر از خودتان برای صحبت کردن داشته باشید؟
۷- فداکار هستند
احتمالاً برای فرزندان اول غیر ممکن است که بتوانند خودخواه باشند. آن ها به فکر کردن به دیگران عادت کرده اند چون این همان کاری است که بیشتر عمرشان را به آن مشغول بوده اند. آن ها آماده اند تا آخرین تکه از شکلات را با خواهر و برادر کوچک ترشان سهیم شوند و احتمالاً همه ی اسباب بازی هایشان را از مدت ها قبل با آن ها شریک شده اند. فرزندان اول به خواهر و برادرهایشان افتخار می کنند و از وجود آن ها خوشحالند و گرچه گاهی سر به سرشان می گذارند، اما اغلب بزرگ ترین مشوق آن ها هستند.
۸- بهترین برادرها و خواهرهای بزرگ تر خانواده هستند
پدر و مادرها احتمالاً موافق هستند که فرزندان اول آن ها بهترین خواهر و برادر بزرگ تر خانواده برای کوچک ترهای خانه هستند. شاید خود فقط یک کودک باشند اما به خوبی از خواهر و برادرهایشان مراقبت می کنند، واقعاً آن ها را دوست دارند و برخلاف بسیاری از بزرگ ترها، واقعاً با آن ها بازی می کنند. فرزندان اول بخشنده، دلواپس، شوخ طبع و بامزه هستند و به همین دلیل بهترین الگو و سرمشق برای خواهر و برادرهای کوچک تر خود محسوب می شوند. وقتی کار خوبی از آن ها سر بزند، کوچک ترهای خانواده هم راه آن ها را دنبال خواهند کرد.
این که شد هشت تا 🙂
معلومه خودتون فرزند اول خونواده هستین خانم برهمند….