هر ساله در ایالات متحده دو سوم از فارغ التحصیلان دبیرستان برای حضور در دانشگاه ثبت نام می کنند. آن ها به امید داشتن آینده ای بهتر در وارد دانشگاه می شوند. در تئوری، رفتن به دانشگاه در یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان که از سیستم آموزش عالی با کیفیتی برخوردار است می تواند آینده بهتری برای آنان رقم بزند اما واقعیت دردناک این است که این دانشجویان وارد یکی از پرهزینه ترین سیستم های آموزش عالی در جهان می شوند و اکثر آن ها توانایی پرداخت هزینه های آن را ندارند. بسیاری از آن ها پس از فارغ التحصیلی با بدهی هنگفتی مربوط به شهریه دانشگاه یا وامی که بابت آن دریافت کرده اند تنها می مانند و برخی نیز هیچگاه نمی توانند این بدهی را پرداخت نمایند.
۵- دانشجویان آمریکایی نمی توانند از پرداخت شهریه خود فرار کنند
شاید بتوانید در دادگاه های ایالات متحده از پرداخت وام های بانکی فرار کنید اما حتی ورشکستگی نیز باعث نمی شود که از پرداخت شهریه معوقه دانشگاه فرزندان یا جریمه خلاف هایی که مرتکب شده اید معاف شوید. البته همیشه اینطور نبوده و سال ها پیش در صورت اثبات ورشکستگی فرد می توانست از پرداخت بدهی شهریه معاف شود. اما در سال ۱۹۷۶ این قانون تغییر کرد. البته در آن دوران این اپیدمی وجود نداشت که افراد برای شانه خالی کردن از پرداخت بدهی هایشان یا هر چیز دیگری اعلام ورشکستگی کنند بلکه تنها ۱ درصد از دانشجویان دارای بدهی شهریه اعلام ورشکستگی می کردند.
دلیل تغییر در قانون این بود که دولت بیم داشت که در آینده شهروندان شروع به سوء استفاده گسترده از این قانون بزنند. امروزه نیز فرار از پرداخت بدهی شهریه از طریق اعلام ورشکستگی غیرممکن نیست اما کار بسیار دشواری است. برای این کار باید ثابت کنید که بدهی های شما باعث شده در یک شرایط سخت غیرقابل تحمل گرفتار شده که شما را در سیکلی از فقر گیر انداخته و بدین ترتیب دادگاه در این زمینه متقاعد شده و شما را از بازپرداخت شهریه معاف سازد.
۴- بیش از ۷۰ درصد از دانشجویان مجبورند همزمان با تحصیل کار کنند
شهریه دانشگاه تنها بخشی از مبارزه دانشجویان را شامل می شود. در شرایطی که بیش از نیمی از وقت روزانه شما در دانشگاه می گذرد، پرداخت هزینه زندگی روزمره نیز چالش دیگری است که پیش روی دانشجویان آمریکایی قرار دارد. هر دانشجوی آمریکایی مجبور است که سالانه به طور متوسط ۱۷.۶۲۰ دلار نیز بابت هزینه زندگی خود بپردازد که باعث شده دانشجویان در شرایط زندگی دشواری قرار داشته باشند. حتی با دریافت وام شهریه نیز اکثر دانشجویان نمی توانند از پس هزینه شهریه دانشگاه، اجاره خانه و غذای خود برآیند. ۷۱ درصد از دانشجویان مجبورند برای پرداخت هزینه های زندگی خود همزمان با تحصیل، برای ساعات طولانی کار کنند.
به طور متوسط آن ها باید بیش از ۲۰ ساعت در هفته کار کنند و یک پنجم آن ها نیز هفته ای ۳۵ ساعت تمام وقت برای پرداخت هزینه های زندگی شان کار می کنند. این موضوع در مورد دانشجویان بعد از کارشناسی بدتر است: ۸۲ درصد از این دانشجویان باید همزمان با تحصیل کار کرده و ۵۰ درصد از آن ها نیزش شغل های تمام وقت دارند. از آنجایی که در طول روز ساعات کافی برای کار تمام وقت و رفتن به دانشگاه وجود ندارد، ۶۰ درصد از دانشجویان به صورت نصفه نیمه سر کلاس هایشان حاضر می شوند. مابقی برای ایجاد تعادل در وقت خود با مشکل مواجه بوده و در معدود ساعاتی که سر کار نیستند تکالیف خود را انجام داده و در کلاس های درس شرکت می کنند.
۳- نیمی از تمام دانشجویان ایالات متحده ترک تحصیل می کنند
آمریکایی ها بیشترین میزان ترک تحصیل دانشجویان را در کشورهای توسعه یافته دارند. نزدیک به نیمی از دانشجویان آمریکایی پیش از گرفتن مدرک فارغ التحصیلی‌شان تحصیل را رها می کنند. البته برخی از این دانشجویان به دلیل مردود شدن و ناتوانی در کسب نمرات لازم اخراج می شوند اما این موضوعی است که همه جا رخ می دهد. دلیل اینکه ایالات متحده در زمینه ترک تحصیل دانشجویان رتبه اول را دارد این است که وقتی افراد وارد دانشگاه می شوند در می یابند که توانایی پرداخت شهریه و هزینه های زندگی روزمره خود را ندارند.
در این میان دانشجویانی که والدینشان توانایی کمک به آن ها در پرداخت شهریه را ندارند بیشتر از دیگران دانشگاه را رها می کنند. بخش غم انگیز ماجرا این است که اکثر جوانان هنوز هم فکر می کنند که می توانند از پس هزینه های شهریه برآیند. ۷۰ درصد از فارغ التحصیلان دبیرستان در دانشگاه ثبت نام کرده و سپس نیمی از آن ها نیمه کاره تحصیل را رها می کنند.
۲- هزینه شهریه دانشگاه تاثیر عمیقی بر جامعه ایالات متحده داشته است
آموزش عالی بخش بسیار اندکی از بودجه کشور را به خود اختصاص می دهد و این موضوع خیلی عجیب است زیرا آموزش عالی و شهریه دانشگاه تاثیر بسیار عمیقی بر جامعه دارند. اقتصاددانان متفق القول بر این باورند که افزایش بودجه آموزش عالی تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور دارد. یک مثال مناسب آن مربوط به دبیرستان تانگلو پارک در فلوریدا است. هر فارغ التحصیل این دبیرستان به طور رایگان وارد دانشگاه می شود. یک مرد ثروتمند به نام هریس روزن، کمک هزینه تحصیلی قابل توجهی در اختیار هر یک از ساکنان منطقه که وارد دانشگاه دولتی فلوریدا شود قرار می دهد. او تمامی شهریه، هزینه زندگی و هزینه های تحصیلی آن ها از زمان ورود به دانشگاه تا زمان فارغ التحصیلی را متقبل می شود.
تاثیر این عمل بشردوستانه و خیریه بر جامعه شهر بسیار خارق العاده بوده است. از زمانی که آقای هریس برنامه کمک هزینه تحصیلی اش را آغاز کرده، میزان جرم و جنایت در شهر ۶۳ درصد کاهش داشته و میزان فارغ التحصیلی در دبیرستان های تانگلو پارک به عدد ۱۰۰ درصد رسیده است. سرمایه گذاری در مقیاس کلی در زمینه آموزش عالی نیز نتایج بسیار خوبی در پی داشته است. بر اساس مطالعه ای که توسط دانشگاه تورنتو صورت گرفته، هر یک دلاری که آقای روزن در زمینه آموزش سرمایه گذاری کرده با بازگشت ۷ دلاری به اقتصاد شهر همراه بوده است.
۱- هر گونه تلاش برای تصحیح سیستم آموزش عالی در ایالات متحده راه به جایی نبرده است
دولت اوباما لایحه ای را ارائه داد که به آمریکایی ها اجازه می داد در صورت اثبات ورشکستگی، از پرداخت بدهی شهریه خود مانند دیگر بدهی ها معاف شوند. همچنین آن ها لایحه ای را به مجلس ارائه دادند که بر اساس آن هر شخصی که سالانه کمتر از ۲۰۰.۰۰۰ دلار درآمد داشته باشد بتواند به طور رایگان در دانشگاه های دولتی تحصیل نماید. هزینه این طرح سالانه ۶ میلیارد دلار برآورد شده بود که سهمی اندک از بودجه ۳.۸ تریلیون دلاری دولت فدرال داشت. این لایحه ها مطرح شد اما به هیچ جایی نرسید. تنها ۵ درصد از لوایح دولت در نهایت به قانون تبدیل می شوند و به طور متوسط این اتفاق هر ۲۱۵ روز یک بار رخ می دهد. بدین ترتیب به نظر می رسد که به این زودی ها تغییری در سیاست های آموزش عالی ایالات متحده رخ نداده و هر سال بر بدهی شهریه دانشجویان این کشور و دیگر معضلات ناشی از آن افزوده خواهد شد.
ایران که جهنمی ترین کشور برا درس خوندنه. دانشگاه ها به جز چندتایی به معنای واقعی کلمه هیچی یاد نمیدن. تنها امیدمون به چندتا دانشگاه دولتی مراکز استانهاست که اینام چند وقت دیگه به اخر خطشون میرسن. اینجا هم پولشو میدی هم رقابت میکنی ولی هیچی یاد نمیگیری. خودم ای تی خوندم. نهایتا ویندوز عوض کردن یادمون دادن.
یه موضوع دیگه ایی خیلیا اشتباه میگیرن اینه فکر میکنن دانشگاه رفتن تو کشورای غربی اسونه. اما وارد دانشگاه شدن تو کشورای غربی خیلی سخته. خیلیاشون کنکور ندارن و در عوض تو دبیرستان اینقدر سخت میگیرن خیلی از دانش اموزای دبیرستانی کلا قید درس خوندنو میزنن و وارد ارتش میشن. شاید باورتون نشه ولی پدرم حداقل چندتا دوست داره ساکن کانادا و امریکان.یکی از خاله هام هلنده یه دایی هلند داریم. المان چندتا پسر خاله دختر خاله داریم. همشونم ده بیست ساله اونجان. اما هیچکدوم از بچه هاشون نتونستن دانشگاه برن. تنها یکی از دخترای عموم رفته خبرنگاری خونده تو یه دانشگاهی که اسمشو الان یادم نیست. پرسیدم اتفاقا ازشون اونجا که کنکور نیست چرا نمیرن. پسر خالم میگه تو هلند مثلا سیستم اموزشیشون تو دبیرستان خیلی خیلی سخت نمره میدن چون کنکور نیست و قبولی تو دانشگاه به همین پاس کردن تو دبیرستان بستگی داره. و اکثرشون نمیتونن دبیرستانو تموم کنن کلا. برا همینه به ذهنشون افتاده بچه هاشونو یه کاری کنن تو همین ایران بیان درس بخونن یه لیسانسی چیزی بگیرن حداقل. و اگه دقت کنین جذب دانشجوهای ایرانی از خارج تو سیستم دانشگاهی داخل کشور خیلی بالا رفته این چندساله و تو قزوین دوستم دانشجو بود میگفت خیلی از دانشجوهای اونجا مقیم خارجن و تنها صرف گرفتن مدرک اومدن. درس خوندنشونم بیشتر دختر بازیه
![۱۰ واقعیت ناخوشایند در مورد دانشگاه ها و دانشجو بودن در ایالات متحده [قسمت دوم]](https://rooziato.com/wp-content/uploads/2020/03/13348002824_0783bba895_k-750x498.jpg)
ایران که جهنمی ترین کشور برا درس خوندنه. دانشگاه ها به جز چندتایی به معنای واقعی کلمه هیچی یاد نمیدن. تنها امیدمون به چندتا دانشگاه دولتی مراکز استانهاست که اینام چند وقت دیگه به اخر خطشون میرسن. اینجا هم پولشو میدی هم رقابت میکنی ولی هیچی یاد نمیگیری. خودم ای تی خوندم. نهایتا ویندوز عوض کردن یادمون دادن.
یه موضوع دیگه ایی خیلیا اشتباه میگیرن اینه فکر میکنن دانشگاه رفتن تو کشورای غربی اسونه. اما وارد دانشگاه شدن تو کشورای غربی خیلی سخته. خیلیاشون کنکور ندارن و در عوض تو دبیرستان اینقدر سخت میگیرن خیلی از دانش اموزای دبیرستانی کلا قید درس خوندنو میزنن و وارد ارتش میشن. شاید باورتون نشه ولی پدرم حداقل چندتا دوست داره ساکن کانادا و امریکان.یکی از خاله هام هلنده یه دایی هلند داریم. المان چندتا پسر خاله دختر خاله داریم. همشونم ده بیست ساله اونجان. اما هیچکدوم از بچه هاشون نتونستن دانشگاه برن. تنها یکی از دخترای عموم رفته خبرنگاری خونده تو یه دانشگاهی که اسمشو الان یادم نیست. پرسیدم اتفاقا ازشون اونجا که کنکور نیست چرا نمیرن. پسر خالم میگه تو هلند مثلا سیستم اموزشیشون تو دبیرستان خیلی خیلی سخت نمره میدن چون کنکور نیست و قبولی تو دانشگاه به همین پاس کردن تو دبیرستان بستگی داره. و اکثرشون نمیتونن دبیرستانو تموم کنن کلا. برا همینه به ذهنشون افتاده بچه هاشونو یه کاری کنن تو همین ایران بیان درس بخونن یه لیسانسی چیزی بگیرن حداقل. و اگه دقت کنین جذب دانشجوهای ایرانی از خارج تو سیستم دانشگاهی داخل کشور خیلی بالا رفته این چندساله و تو قزوین دوستم دانشجو بود میگفت خیلی از دانشجوهای اونجا مقیم خارجن و تنها صرف گرفتن مدرک اومدن. درس خوندنشونم بیشتر دختر بازیه