سحر قریشی هنرپیشه سینما و از سلبریتی های جوان سینمای ایران است که صفحه اینستاگرامی او مملو از فوتوشوت های مد و لباس بوده و بیش از ۷ میلیون دنبال کننده دارد. قبلا در یک برنامه تلویزیونی اینترنتی گفته بود که یکی از سلبریتی های مطرح سینمای ایران، به ادمین صفحات اینستاگرامی پول ماهانه می دهد تا علیه او، تولید محتوا کرده و جریان سازی کنند.
سحر قریشی ۷.۵ میلیون دنبال کننده در اینستاگرام دارد. عکس پروفایلش، این بیت است:
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
اگر از داستان سبک زندگی و حریم خصوصی و جنجالهای انتشار عکس روابط او با مهدی طارمی، لژیونر ایرانی، بگذریم، سحر قریشی همواره حاشیه های پر رنگ تر از متن دارد. چند روز پیش، ویدیویی منتشر شد که سحر قریشی را در حال خنده در کنار چند دوستش در یکی از پارک ها به نمایش می گذاشت.
سحر قریشی با خنده و مضحکه، کنار رفتگر شریف شهرداری تهران که روی سکویی در حال استراحت است رفته و با تمسخر به دوستش می گوید که من لباسم را با او ست کردم. وقتی پاکبان عزیز و زحمتکش شهرداری که فرد مسنی هم هست به او واکنش نشان می دهد، سحر قریشی خنده کنان به سمت دوستش می آید و به دوست خندانش می گوید که همین مانده که فقط این به ما بگوید برو!
انتشار ویدیوی تمسخر یک پاکبان زحمتکش شهرداری تهران در ساعت و محل کار او در یکی از مناطق پایتخت توسط سحر قریشی ، با واکنش کاربران اینستاگرام و شبکه های اجتماعی ایران و حتی برخی از مسئولان مدیریت شهری مواجه شد.
اهانت سحر قریشی به یکی از ماموران شهرداری تهران، واکنش اعضاء شورای اسلامی شهر تهران را نیز در پی داشته است که گویا قرار است دادخواستی علیه او در دادگاه های تهران مطرح کنند تا کمتر شاهد تداوم این رفتار زشت در سطح شهر باشیم.
اهانت سلبریتی ها، سلبریتی های الکی و حتی غیر سلبریتی ها مثل من و شما به پارکبان و پاکبان و بقال و راننده و قصاب و بنا و کارگر و حتی مددجویان واقعی و غیر واقعی در طول روز، بخشی از سبک زندگی عادی بخشی از هموطنان است. اهانت در قانون، مصادیقی دارد و فرد اهانت کننده حتی در خانه نیز، مستوجب پیگرد قضایی و برخورد قانونی است.
- حتما بخوانید: ۱۳ سوال عجیب و غریب ایرانی ها از همدیگر
چه برسد در خارج خانه و اهانت به ماموران دولتی و غیر دولتی. ما در طول روز بارها شاهد هستیم که برخی از هموطنان بخاطر سطح تحصیلات، دارایی، نوع خودرو و هر چیز دیگر، به دیگران فخر فروشی می کنند و نگاه بالا به پایین به جامعه و پیرامون دارند.
این نگاه به قدری بعضا شدید می شود که یک دختر ۱۹ ساله سوار بر ماشین لوکس، هر نوع اهانت و قانون شکنی که دوست دارد در خیابان های تهران و سایر استان ها انجام می دهد. این دختر ۱۹ ساله، ایرادی ندارد. این دختر یا پسر یا هر هموطنی که مثل او اهانت و پرخاشگری می کند و به حقوق شهروندی تجاوز می کند، محصول همین جامعه هستند. محصول همین فرهنگ هستند. محصول تربیت همین آموزش و پرورش و دانشگاه هستند.
به سحر قریشی ایراد نگیریم!
تربیت، قانون مداری و رعایت حقوق شهروندی و ادب و نزاکت را به سختی می توان در دهه سوم زندگی به بعد به شهروندان یاد داد. آن ها باید در دهه اول و دهه دوم زندگی خود، اصول آداب و معاشرت، رعایت حقوق شهروندی و اجتماعی و مهارت های ارتباط اجتماعی و سبک زندگی درست را فرا بگیرند. این وظیفه خانواده، معلم و مدرسه است.
جامعه ای که معلم خوب، مدرسه خوب، تربیت خوب ندارد، هیچی ندارد. این را در قرن بیست و یکم به صورت عینی در حال مشاهده هستیم. شهروند خوب در قرن ۲۱، محصول خانواده خوب، مدرسه خوب، معلم خوب و آموزش خوب است. هر جای این زنجیره خوب کار نکند، محصول نهایی، محصول شایسته و مطلوب نیست. اگر یک چرخ بلنگد، در حرکت کل، وقفه ایجاد می کند و محصول نهایی، پر عیب می شود.
پس این که شاهد هستیم که صبح تا شام، مردم کوی و برزن و بازار، مشغول اهانت به یکدیگر، توهین های قومی و جنسیتی، نگاه بالا به پایین به همدیگر و در کل، شاهد افول فرهنگ عامه و فراموشی فرهنگ فاخر ایرانی هستیم، بخاطر آموزش ناقص است.
ما نباید به سحر قریشی و سحر قریشی ها ایراد بگیریم. ایراد ، صرفا متعلق به آن ها نیست. متعلق به معلمان آن ها هم هست. متعلق به والدین آن ها هم هست. متعلق به جامعه که در آن بزرگ شده و تربیت شده اند هم هست.
وقتی فردی پولدار و معروف و با سطح تحصیلات ناتمام مقطع دبیرستان بنت الهدی!، به راحتی در جایگاه هنرمند مطرح، به یک هموطن اهانت می کند و او را با ادبیات گفتاریش، یک شهروند پست خطاب می کند، یعنی آموزش و تربیت او کافی و مطلوب نبوده است.
او هنوز به جایگاه تولید خدمات یک پاکبان در خلق ارزش افزوده و تولید ناخالص ملی و بهداشت عمومی، آگاهی ندارد. او هنوز یاد نگرفته است که حقوق شهروندی و کارگر و بهداشت عمومی و نقش همه کارگران در زنجیره خلق ارزش در ایران را محترم دانسته و جدی بگیرد.
سحر قریشی ها حق دارند به پارکبان و پاکبان و کارگران بخندند و اهانت کنند. چون آن ها قرارداد غیر شفاف دارند. چون آن ها میدانند که یا معافیت مالیاتی دارند یا از مالیات فرار می کنند.
سحر قریشی ها حق دارند به مستضعفان و مستمندان و مددجویان و قشر کارگر که لنگ حقوق روزانه ۵۰ هزار تومان است، بخندند، چون در این کشور، عدالت اجتماعی، آن طور که شایسته و بایسته ملت ایران است، اجرا نشده است. چون در ایران، کارگر ضعیف است. چون در ایران، کار کردن، هنوز عار است. چون در ایران هنوز دلال ها، میلیاردر هستند. چون در ایران، وام های کلان را به دانه درشت ها می دهند و البته افتضاحاتی مثل بانک سرمایه، محصول این عملکرد ناقص است.
وقتی در مجلس شورای اسلامی شاهد رگبار فحش های رکیک برخی از نمایندگان به دیگر نمایندگان و حتی وزرا هستیم، به سحر قریشی نباید سخره گرفت.او هم یکی مثل خیلیهای دیگر است. فقط چون معروف است، دیده شده و تمام!
وقتی فلان استاندار، در فلان جا، به فلان هموطن اهانت می کند و فیلمش جهانی می شود و شاهد برخورد خاصی نیستیم، سحر قریشی ها هم جولان می دهند.
تا زمانی که شاهد اجرای کامل عدالت اجتماعی در کشور نباشیم و آموزش و پرورش، فقیر باشد، فرهنگ اصلاح نمی شود و سحر قریشی ها که از صدقه سر همین ملت، میلیونر و سلبریتی شدند، به ریش همه میخندند.
اینجوری یه موجی شروع میشه
یکی میاد به یکی یه چی میگه از قضا طرف شهرتی هم داره و توهینی به کسی میشه.
حالا چه اتفاقی میوفته؟
یسری میان سراغش فحش نثار طرف میکنن و شخصیت کثیف خودشون رو نشون میدن .اینا به همون رفتگر برسن هم مورد نثار قرارشون میدن که چرا فلان نکردی.این دسته از قضا خیلی هم بیکارن که وقت بزارن پست یکی رو بگردن سر پست خاصش مورد عنایت قرارش بدن.نمونش بالا هست.
دسته دوم اونایی هستن که یا پستی دارن یا محبوبیتی.اینا میان محکوم میکنن و یه عکس یادگاری با اون بنده خدا میگیرن و یه تجلیلی ازش میشه و فردا فراموش میشه و حسابی از آب گل الود ماهی میگیرن.همون دسته اول میان به به و چه چه میکنن(البته گذشت این خودنمایی ها دیگه حنایی نداره اینکارها). میگن افرین به توی اریایی با غیرت.
دسته سوم تریبون دستشونه هر چی بگی رو بهم ربط میدن که ای ما فلانیم و بیساریم حسابی یه چیز مسخره رو بزرگش میکنن.
دسته چهارم اونی که خبط کرده رو مورد عنایت قرار میدن و مجازاتی براشون در نظر میگیرن.فرداش همین اش هست و همین کاسه
ولی یه سوال واقعا اگر یاد بگیریم زندگی کسی به ما ربطی نداره و نخود هر آشی نشیم بهتر نیست و اعصابمون راحت تر سر جای خودش نمی مونه؟بمن چه سحر قریشی چه غلطی کرده.الکی بزرگش میکنیم.بخدا خودمون از همه بدتریم. پاش برسه لباس اونو میکنیم .یکی نیست فکر نمیکنه الان صورت همین بنده خدا توی اینترنت پخش شده.بچه هاش خجالت نمیکشن که پدرشون تمسخر قرار گرفته و الان هر سایتی و خبری داره عکسه رو پخش میکنه ؟یکی نیست بگه خب بمن چه. قانون مجازاتش میکنه . من نخود چه اشیم؟واقعا این کاری که ما میکینیم صد در صد زندگی اون مرد تحت الشعاع قرار میگره و شما شک نکنید با دخالت هامون چه بسا زندگی اون بنده خدا رو تحت تاثییر قرار بده.حالا یه سوال دارم؟سحر قریشی با اینکارهای ما آدم میشه؟درست میشه؟دیگه سلبریتی ای همچین کاری نمیکنه؟با هیاهوی ما همه چی درست میشه؟
علف هرز با کندن برگ هاش درست نمیشه از ریشه باید بکنی.این کارها هم همینه جای محکوم کردن و فحش دادن سعی کنیم یه الگوی درست از نسل های سوخته برای نسل های اینده به جا بزاریم.
سلام مجدد
اون موقع که میگم این مقالات و نوشته ها که مثلا میاین زندگی روزانه و بیوگرافی بازیگرا رو به عنوان یه مقاله مینویسین و خوراک فکری جوونا و نوجوونای مملکت میکنین، بعد همون افراد میرن تو شبکه های اجتماعی پیج اون بازیگر یا خواننده یا …..را فالو میکنن و این سلسله ادامه پیدا میکنه…..
خوندن چنین مقالاتی حداقل ۵-۶ دقیقه وقت کاربر رو میگیره که اگه مثلا ۱۰ هزار نفر بخوننش میشه ۱۰۰۰ ساعت . ۱۰۰۰ ساعت عمر جوونا…..
و دستاوردش چی؟ الگوهای غلط ، پایین آوردن سطح تفکر افراد، بها دادن بیشتر از اندازه به افراد نالایق …..
چند روز بعد هم میاین رفتار همون افراد را نقد میکنین، مثل این مقاله
بعدش میگین که این مطالب بازدید زیاد داره و ما سایت دولتی نیستیم و از جایی پول نمیگیریم
از ماست که بر ماست…..
شما که قلم زیبایی دارین حیف نیست که به این مطالب سطح پایین و کم ارزش میپردازین؟
بورس،سبک زندگی، نقدای فرهنگی اجتماعی ….
بهتر نیست به این مطالب که فایده ای برای افراد و جامعه داره پرداخته بشه؟
ممنون
شما که اینقدر خوش فکر هستید، بهتر نیست به جای این حرف ها، این مطلب را بازنشر بدید که نقد فرهنگ عامه و جامعه شناسی خودمانی ایرانیان به اطلاع دیگر دوستان و آشنایان شما برسه؟ بهتر نیست؟
سحر قریشی ها، مشتی نمونه خروار بود برای نقد فرهنگ عامه. برای نقد رفتارهایی است که در زندگی من و شما هم به وفور دیده می شود. همان طور که خودتان هم اذعان کردید، روزیاتو سایت دولتی نیست و خط فکری خاصی ندارد. این مطلب، چون نقد فرهنگ عامه است، فواید بسیاری دارد. توصیه می کنم یک بار دیگر با حوصله، این گفتار را بخوانید.
نقد من به این مقاله نیست آقای زمانی
اتفاقا این دست مقالات که هویت پنهان سلبریتی ها رو نشون میده و نقدیه بر کارها و رفتار اشتباهشون ، خوبه
نقد من به مقالات قبلیتون مثل:
بازیگران و سریال های ماه رمضان ۹۹ را بشناسیم؛ از «پژمان جمشیدی» تا «ژاله صامتی»
دیدار با «آرات حسینی»؛ اعجوبه ۶ ساله بابلی با رویاهای «مسی»
دیدار با «پاشا جمالی»؛ هنرپیشه نقش «مهیار» در سریال نون خ ۲
…………………
آخه چرا باید برای جوانها و نوجوانان مهم باشه که بازیگر فلان سریال چه سالی به دنیا اومده، کجا درس خونده، روابط عشقی و عاطفیش با کیا و به چه شکل بوده…..
جوانی که اسم مفاخر کشور یا حتی منطقه و شهر خودشو نمیدونه ، یا نمیدونه اصلا کی بودن و چه کاری کردن، چرا با این دست مطالبی که تیترشونا بالا آوردم ، باید کم کم به دونستن اسامی و ریز جزییات بازیگرا و بازیکنا و …. علاقه مند بشه؟
بعد جند مدت هم بیاید یه مقاله در نقد همون بازیگر بنویسین
……..
امثال شمایی که به معرفی این بازیگرا میپردازی و بزرگشون میکنین باعث میشی اینا الکی بزرگ بشن، پول بیت المال بگیرن، مالیات ندن و بعد بیان رفتگرو مسخره کنن و ……….
بعدم میگی چرا جامعه اینطور شده و …..
یکی از اصلی ترین مقصرای این نوع جامعه که بهش تو متن نقد کردی، خود شمایی که میای مقالاتی رو که گفتم مینویسی
از خودت شروع کن
فقط می توانم بگویم که نظر جنابعالی محترم است. همین
به قول سیمین بهبهانی:
همه آدمها ظرفیت بزرگ شدن راندارند اگر بزرگ شان کنیم گم میشوند ودیگر نه شما را می بینندونه خودشان را ؛ بیایید به اندازه آدمها دست نزنیم ( طبق اعترافی که کرده خودش هم از خانواده های بوده که سرپرست خانواده اش جزء پارکبانها بودند حالا چطور شده که خودش رو گم کرده مقصر ما هستیم که الکی اینا را بردیم تو آسمونا