اگر شما هم از آن دست کسانی هستید که عادت دارند قولنج های خود را بشکنند حتماً برایتان این سؤال پیش آمده که آیا شکستن قولنج ضرر دارد یا نه. این عادت شاید برای اطرافیان تان آزاردهنده باشد اما حقیقت آن است که شکستن قولنج انگشتان دست آسیبی به آن ها نمی زند. بسیاری تصور می کنند شکستن قولنج باعث آرتریت یا همان التهاب مفصل یا بزرگ تر شدن اندازه ی مفصل های انگشتان دست می شود.
در ادامه می خواهیم ببینیم وقتی قولنج خود را می شکنید دقیقاً چه اتفاقی رخ می دهد و چرا این کار آنقدرها که فکر می کنید بد نیست.
وقتی قولنج خود را می شکنیم دقیقاً چه اتفاقی رخ می دهد؟
وقتی قولنج خود را می شکنید شما در حقیقت فشار درون توده ی پر از مایعی که میان مفصل هایتان وجود دارد را تغییر می دهید.
جایی که قولنجش را می شکنید همان مفصل های شما است که دو استخوان را به وسیله ی چیزی به نام پوشینه مفصلی به یکدیگر متصل می کنند. پوشینه مفصلی مملوء از یک مایع است تا جلوی ساییده شدن استخوان ها به یکدیگر گرفته شود.
وقتی قولنج خود را می شکنید، در حقیقت استخوان ها را اندکی از هم دور می کنید، مسأله ای که باعث تغییر فشار درون پوشینه مفصلی می شود. این تغییر در فشار موجب تشکیل یک حباب گازی می شود که عامل همان صدایی است که هنگام شکستن قولنج شنیده می شود.
به همین دلیل است که شما قولنج یک مفصل را دو بار متوالی نمی توانید بشکنید. در حقیقت باید صبر کنید تا آن حباب های گازی دوباره در مفصل مورد نظر تشکیل شوند تا بتوانید آن ها را بترکانید. به طور کلی این فرآیند نزدیک به ۱۵ دقیقه طول می کشد.
آیا شکستن قولنج باعث ابتلا به آرتریت می شود؟
شکستن قولنج نه باعث آرتریت می شود نه اندازه ی مفصل ها را بزرگ تر می کند. به گفته ی متخصصان، بعید است تغییر کوتاه مدتی که بعد از شکستن قولنج در مفصل ها به وجود می آید تأثیری منفی بر غضروف مفصل ها داشته باشد.
علاوه بر این، محققان در تحقیقی در سال ۲۰۱۱ ارتباطی میان سابقه ی عادت به شکستن قولنج و بالا رفتن ریسک آرتروز پیدا نکردند. از ۲۱۵ شرکت کننده ی این پژوهش، درصد افراد مبتلای به آرتروز با عادت شکستن قولنج (۱۸ درصد) مشابه درصد افراد مبتلای به این بیماری بود که عادت به شکستن قولنج نداشتند (۲۱ درصد)، مسأله ای که نشان می داد شکستن قولنج ریسک فاکتوری برای ابتلا به آرتروز محسوب نمی شود.
در آزمایشی دیگر، پزشکی به مدت بیشتر از ۶۰ سال قولنج فقط دست چپ خود را به طور مرتب شکسته بود. بعد از آن، او میزان پیشرفت بیماری آرتروز در هر دو دستش را مورد بررسی قرار داده بود اما تفاوتی نیافته بود.
به نشانه های دیگری هم باید توجه داشته باشید
فارغ از اینکه عادت به شکستن قولنج خود دارید یا نه، اگر متوجه شده اید که هر چه می گذرد اندازه ی مفصل هایتان بزرگ تر می شود، باید به پزشک مراجعه کنید چون این مسأله ممکن است نشانه ی بیماری آرتریت یا همان التهاب مفصل باشد.
به علاوه شما نباید هر صدایی که از مفصل هایتان به گوش می رسد را یکی بدانید. در حقیقت شما باید بدانید که صدای بلندی که معمولاً هنگام شکستن قولنج شنیده می شود و با هیچ دردی همراه نیست، با صدای خرد شدن یا ساییده شدن دردناکی که بر اثر آرتریت یا جراحت از مفصل ها شنیده می شود، متفاوت است.
صدای شکستن قولنج اگر با درد همراه باشد، ممکن است نشانه ی پارگی رباط یا غضروف باشد یا اینکه بخشی از غضروف به دلیل شل شدن، در داخل مفصل شناور شده.
علاوه بر این، اگر از آن دست کسانی هستید که عادت به شکستن قولنج دارند، ممکن است متوجه شده باشید که هر چه سن تان بالاتر می رود انجام این کار برایتان سخت تر می شود. علت این مسأله آن است که هر چه سن مان بالاتر می رود مفصل های ما خشک تر می شوند، به همین دلیل ممکن است امکان شکستن قولنج کمتر شود.
موضوع نبوده شما تو روزیاتو به اون نپردازید . حالا که همه موضوع ها رو پوشش میدین . درباره بختک خواب هم پست بزارید . تشکر