بیوگرافی سهیلا عزیزی : از شیرینی «دنیای شیرین» تا تلخی «کوچ اجباری»

بیوگرافی سهیلا عزیزی : از شیرینی «دنیای شیرین» تا تلخی «کوچ اجباری»

سهیلا عزیزی که اکنون چند سالی است به فرانسه مهاجرت کرده و مقیم پاریس است از بازیگران باسابقه‌ی تئاتر، تلویزیون و سینماست که متولدین دهه‌ی پنجاه و شصت خاطرات شیرینی از آثارش به یاد دارند. او زاده‌ی سال ۱۳۴۳ در تهران است و زندگی حرفه‌ایش را نیز از سال ۱۳۶۷ آغاز کرد.

 

سهیلا عزیزی

 

سهیلا عزیزی در سال ۱۳۷۲ نخستین بار و برای بازی در سریال خانواده حمزه‌علی خان جلوی دوربین صدا و سیما رفت؛ سریالی به کارگردانی محمدباقر خسروی که در سیزده قسمت از شبکه‌ی یک سیما پخش می‌شد. سریال آتیه محصول سال ۱۳۷۴ و به کارگردانی رضا صفایی دومین تجربه‌ی او در عرصه‌ی بازیگری بود و پس از آن نیز پای سهیلا عزیزی به جمع بازیگران سریال خانه‌ی سبز پیوست، سریالی پربیننده و پرستاره که قطعاً تمام ایرانی‌ها خاطرات بسیاری با داستان‌هایش دارند.

 

سهیلا عزیزی

 

سریال دنیای شیرین نیز از دیگر آثار به یادماندنی سهیلا عزیزی است که به کارگردانی بهروز بقایی در سال ۱۳۷۶ از شبکه‌ی ۱ سیما پخش می‌شد. او در این سریال نقش همسر رضا فیاضی و پرستاری را بر عهده داشت و داستان نیز از زبان دخترشان «شیرین» روایت می‌شد.

 

سهیلا عزیزی

 

فیلم سینمایی «دلباخته» محصول ۱۳۷۸ که خسرو معصومی کارگردانی و نویسندگی آن را بر عهده داشته تنها اثر سینمایی سهیلا عزیزی است. او در عرصه‌ی تئاتر نیز فعال بود و در کارنامه‌ی هنری‌اش می‌توان اشاره کرد به:

بازیگری و مشاور کارگردانی نمایش «کاکاسیاه» به کارگردانی «سعید خاکسار»؛ تهران، تئاترشهر؛ سال ۱۳۶۷

بازیگری و مشاور کارگردانی نمایش «پول و عشق» به کارگردانی سعید خاکسار؛ تهران، سینماتئاتر کوچک؛ سال ۱۳۷۱

بازیگری و مشاور کارگردانی نمایش «لیلا» به کارگردانی سعید خاکسار؛ تهران، سینماتئاتر کوچک؛ سال ۱۳۷۲

بازیگری و مشاوره‌ی نمایش «ترس شاهدعباس ماشین شهر» به کارگردانی سعید خاکسار؛ تهران، سینماتئاتر کوچک؛ سال ۱۳۷۳

بازیگری و مشاوره‌ی نمایش «گردنبند» به کارگردانی سعید خاکسار؛ تهران، شهید چمران؛ سال ۱۳۷۴

بازیگری و مشاور کارگردان نمایش «طراح اشعار جواب رد» به کارگردانی سعید خاکسار؛ تهران، شهید چمران؛ ۱۳۷۷

 

سهیلا عزیزی

سهیلا عزیزی همچنین شایسته‌ی دریافت لوح زرین و دیپلم افتخار به عنوان بهترین نمایش در تئاترفجر سال ۶۷ و ۶۸ در نمایش کاکاسیاه شد. او همچنین در سال ۲۰۱۶ برای نمایش «صندوق لعنت» به کارگردانی حمیدرضا جاودان در لندن بار دیگر بر صحنه‌ی تئاتر پا گذاشت.

 

سهیلا عزیزی

سهیلا عزیزی علاوه بر بازیگری به شاعری نیز مشغول است و در سال ۱۳۸۰ کتاب شعرش را که مضمون عشق و فراق داشت با عنوان «روی‍ای ب‍ا ت‍و ب‍ودن» در ن‍ش‍ر داری‍ن‍وش در تهران منتشر کرده است. او همچنین با انتشار پستی در اینستاگرام خود سروده‌اش را با مخاطبانش به اشتراک گذاشته:

سال‌هات از آن سال‌ها می‌گذرد

و از تمام ماجرا مانده چند نقطه‌ی سیاه

و چند قطره از تمامِ تنها ماسیده بر دیوار

سال‌هاست از آن سال‌ها می‌گذرد

و طعمِ سردِ ابد همیشه با من آشنا

سر در کشفِ عجیب یا در کشفِ ناهموار

در همدستی با مدارا

چه آمده است بر سرِ تنها

رودِ مردودِ تاریخ

محکوم به خواندنِ دوباره‌ی دریا

بافتنِ امروز به فردا

باختنِ ساعت به مرگ‌ها

سال‌هاست از آن سال‌ها می‌گذرد

و انگار پای هیچ اتفاقی دیگر نمی‌رسد به کشفِ قله‌ها

«سهیلا عزیزی ۱۱.۱۲.۲۰۱۶»

سهیلا عزیزی در اینستاگرام (اینستاگرام سهیلا عزیزی) نیز حضوری فعال دارد و صفحه شخصی اش در این شبکه اجتماعی بالغ بر ۴۹۰۰ دنبال کننده دارد.

سهیلا عزیزی

از دیگر آثار تلویزیونی سهیلا عزیزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

سهیلا عزیزی که از هنرمندان همین مرز و بوم است و مدتی است به فرانسه مهاجرت کرده. هرچند مقوله‌ی مهاجرت اصولاً موضوعی خصوصی است و نمی‌توان مثبت یا منفی تلقی‌اش کرد، اما بر کسی پوشیده نیست که هنرمندان، خصوصاً هنرمندان ایرانی، ترجیح می‌دهند داخل کشور خودشان فعالیت هنری داشته باشند و از این میان هم عهده‌ای که کوچ کرده‌اند اغلب هم از تلخی‌های مهاجرت گفته‌اند و هم از مشکلات عدیده‌ای که برای فعالیتشان در داخل کشور وجود داشت.

 

دیگر مطالب خواندنی:

بیوگرافی مهشید جوادی ، بازیگر نقش خانم مقدم در سریال بچه مهندس ۳

کاوه آهنگر بازیگر سریال سرباز را بهتر بشناسید

با روزبه حصاری بازیگر نقش «جواد جوادی» در سریال بچه مهندس بیشتر آشنا شوید

بیوگرافی پونه حاج محمدی بازیگر مهاجرت کرده سریال نوستالژیک خانه ای در تاریکی

بازگشت مهناز افشار به کشور احتمالا منتفی است ؛ عاشقانه ۲ بدون گیسو

دیجیاتو
یک نظر

ورود

  • لیلا اردیبهشت ۲۱, ۱۳۹۹

    سلام
    ممنون آقای جهان آبادی ولی مقاله ناقص بود الان داستان تلخی کوچ اجباری کجای مقاله بود و چرا اشاره ای به این موضوع نشد ! تو تیتر هست ولی در متن نیست !!!!! اولین باره چنین مقاله ای میبینم.