جیکوب بوگل، کارشناس مسائل مربوط به کره شمالی با بررسی تصاویر ماهواره های از پایگاه های دریایی کره شمالی- از جمله یکی از آن ها که به یکی از محل های سکونت کیم جونگ اون نزدیک است- ادعا می کند متوجه یک خطای فاحش و نقطه ضعف بزرگ شده است. به گفته این کارشناس، پایگاه های دریایی زیرزمینی و مخفی کره شمالی در این تصاویر ماهواره ای آشکار شده اند که «یک نقطه ضعف بسیار بزرگ» در مکانیزم دفاعی شان را نشان می دهد.
در بحبوحه تنش های سیاسی بین دو کره و تندروی های همیشگی رژیم کیم جونگ اون، جیکوب بوگل در بررسی های خود متوجه تاسیسات دریایی مخفی متعددی شده که حکومت کره شمالی از آن ها برای تعمیر و سوخت گیری کشتی های جنگی خود و همچنین عملیات های تهاجمی در خفا و ایمنی استفاده می کند. این پایگاه ها، که یکی از آن ها کمتر از یک مایل از اقامتگاه شخصی کیم جونگ اون فاصله دارد، همچنین پناهگاهی برای ایمن ماندن از حملات دشمن است اما بوگل ادعا می کند که این ساختارها دارای یک نقطه ضعف بزرگ هستند.
وی در این باره چنین می گوید: «کیم جونگ اون مقادیر زیادی پول در مدرن سازی نیروهای متعارف کشور و تاسیسات مرتبط سرمایه گذاری کرده است. مدتی است که می توان مرمت تاسیسات دریایی در سراسر کشور را دید. اما تمام تاسیسات زیرزمینی یک نقطه ضعف بزرگ دارند: ورودی آن ها. اگر این ورودی ها را نابود کنید هر آنچه که در داخل آن ها وجود دارد بلااستفاده خواهد شد». به باور بوگل با توجه به اینکه کره شمالی قصد دارد موشک های هسته ای زیردریایی-پرتاب را توسعه دهد، اهمیت این پایگاه ها در صورتی که جنگ رخ دهد، برای کره شمالی بسیار زیاد خواهد بود.
بوگل تصریح می کند: «برخلاف ایالات متحده یا بریتانیا که تنها تعداد اندکی پایگاه های مرتبط با ناوگان زیردریایی دارند- و هیچ کدام در زیرزمین قرار ندارد- این واقعیت که کره شمالی تعداد زیادی از این پایگاه ها دارد چالش هایی بر هر حمله پیشدستانه می افزاید. برای اینکه زیردریایی ها با اطمینان کامل توانمندی شان را نشان دهند باید حملاتی تقریباً همزمان در کل پایگاه ها اتفاق بیفتد. در غیر این صورت برخی کشتی ها ممکن است فرار کرده و بتوانند نیروهای دشمن در منطقه را مورد تهدید قرار دهند. علاوه بر این، کره شمالی قصد دارد ناوگانی از زیردریایی ها که توانایی شلیک سلاح های هسته ای دارند بسازد- زیردریایی های با قابلیت پرتاب موشک های بالستیک».
این کارشناس نظامی در ادامه چنین خاطرنشان می کند: «دانستن این که این زیردریایی ها قبل از حمله کجا هستند برای حملات آینده از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود». در تصاویری که توسط بوگل جمع آوری شده، می توان پایگاه های دریایی متعددی را دید که آبراهه هایی از سمت دریا داشته و به یک سری تونل ها متصل می شوند. اگر چه اندازه دقیق این تونل ها مشخص نیست اما به نظر می رسد که برخی از آن ها دارای دو نقطه دسترسی هستند که به ما امکان می دهد با کشیدن خطی بین خروجی و ورودی، اندازه بالقوه این تونل را بدست آوریم.
بوگل می گوید: «با نگاه به تصاویر ماهواره های تجاری نمی توان در مورد میزان پیچیدگی ورودی ها صحبت کرد. برای مثال، آیا آن ها چندین کانال و دالان جانبی دارند؟ اما احتمال دارد که دستکم برخی از پایگاه های بزرگ تر دارای بیش از یک تونل باریک در کوهستان های مجاور باشند». همچنین این امکان وجود دارد که یک پایگاه زیردریایی دیگر در چانگیون، نزدیک به مرز کره جنوبی، بار دیگر عملیاتی شود. این پایگاه در جریان همکاری ها بین کره شمالی و جنوبی بسته شده بود اما اکنون این دو کشور بار دیگر وارد تنش شده و منفجر کردن دفتر مشترک در شهر مرزی کائه سونگ که هفته گذشته رخ داد نیز بر شدت تنش ها افزوده است.
این کارشناس تصریح می کند: «با بدتر شدن روابط ارزش استراتژیک و پروپاگاندایی آن پایگاه افزایش یافته است. کره شمالی دفتر مشترک در کائه سونگ را ویران کرده و قصد دارد نیروهای نظامی را بار دیگر به منطقه غیرنظامی بازگرداند. از این رو این شانس وجود دارد که پایگاه های زیرزمینی مربوط به زیردریایی در چانگیون بسیار زودتر از آنچه که انتظار می رفت شاهد فعال سازی مجدد باشند». به گفته این کارشناس، پایگاه های دریایی زیرزمینی سواحل کره شمالی دهه ها پیش ساخته شده اند: «ما می دانیم که این پایگاه ها دستکم از سطح پیچیدگی که در پایگاه های مشابه ساخته شده در سراسر جهان در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دیده می شود برخوردارند. و تصاویر نشان می دهد که برخی ورودی ها دارای درهای انفجاری برای دفاع و همچنین سیستمی برای شناسایی حضور زیردریایی های دشمن که قصد نفوذ به لنگرگاه پایگاه را دارند باشند».
به گفته بوگل، زیردریایی های کره شمالی از رده خارج و بسیار قدیمی هستند اما همچنان می توان آن ها را یک خطر واقعی برای کشورهای همسایه دانست اما تصریح می کند: «زیردریایی های کره شمالی برای ایالات متحده خطر مستقیمی به شمار نمی آیند. آن ها بر موتورهای دیزلی قدیمی و سیستم های پروانه ای متکی بودده و بدین ترتیب مدت زمان غوطه ور ماندن در آب برای آن ها محدود است و در مقایسه با زیردریایی های مدرن نسبتاً پرسروصداتر هستند. تهدید اصلی آن ها در حال حاضر متوجه کره جنوبی و شاید هم ژاپن است. در صورت رخ دادن جنگ، کره شمالی قصد دارد از زیردریایی ها برای ارعاب مسیرهای کشتیرانی استفاده کند- ارزش تجارت دریایی کره جنوبی یک تریلیون دلار است- و همچنین برای ممکن ساختن نفوذ نیروهای عملیات ویژه. از آنجایی که زیردریایی های آنان می توانند از این پایگاه های مخفی استفاده کنند، شناسایی و تحت نظارت داشتن تحرکات آن ها سخت تر و خطری واقعی برای کره جنوبی خواهد بود».
بدون نظر