قانون طلایی دو ساعته اینشتین برای افزایش خلاقیت و بازدهی

همه ی آدم ها نیاز دارند گاهی هیچ کار خاصی ندهند تا کمی از فشارها و مشغولیت های روزانه ی زندگی دور شوند و به جسم و روان خود استراحت دهند. برخی این زمان «هیچ کاری نکردن» را بی حاصل و بی فایده می دانند، در حالی که تجربه ی نوابغ تاریخ و نتیجه ی تحقیقات عکس آن را اثبات کرده است. آلبرت اینشتین دوست داشت خیالبافی کند و تصور می کرد روی یک موج نوری با سرعت موج سواری می کند. این موج در ذهن اینشتین شکلی منجمد داشت. همین خیالبافی ها بود که در نهایت به شکل گیری نظریه ی معروف اینشتین یعنی نظریه نسبیت انجامید. چارلز داروین هم از این روش برای شیرجه زدن به درون افکار خود و تعمق و تفکر استفاده می کرد.

در ادامه با این قانون دو ساعته بیشتر آشنا خواهیم شد.

اینشتین دست به «آزمایشات فکری» می زد

آلبرت اینشتین آزمایشات فکری زیادی داشت. مثلاً برای نظریه ی معروف نسبیتش، آزمایش های خیالی انجام می داد. معروف ترین نظریات او که به زیربنای فیزیک مدرن بدل شدند، فقط بخشی از تخیلات او بودند.

ما هم می توانیم اینشتین را سرمشق قرار دهیم و در ذهن خود دست به آزمایشاتی بزنیم، مثلاً گزینه ها و خروجی های احتمالی یک موقعیت مشخص را تصور کنیم و از خودمان بپرسیم که اگر این کار را انجام دهیم چه اتفاقی رخ خواهد داد.

اجازه دهید ذهن تان برای خود پرسه بزند

وقت بیشتری برای تفکر و تجزیه و تجلیل جایگاه تان در زندگی صرف کنید. شما باید بفهمید که آیا از اهداف تان راضی هستید و برنامه های آینده ی خود را مشخص کنید. بعد از آن فقط خیالبافی کنید. این کار باعث می شود وقتی مجبور به مواجهه با موقعیت های غیر استاندارد می شوید بازدهی بیشتری داشته باشید یا به ایده های خلاقانه ای برسید.

از خودتان سؤال بپرسید

بعضی افراد دو ساعت گشت زدن در شبکه های اجتماعی را عادی اما اختصاص دادن دو ساعت از روز به تفکر و تعمق را خیلی زیاد می دانند. اگر شما هم اینطور فکر می کنید، این روش احتمالاً به شما کمک خواهد کرد. قلم و کاغذ بردارید و به چند سؤال مثل این ها جواب دهید: «به چه هدف هایی رسیده یا نرسیده ام؟»، «آیا می توانم سرعت رسیدن به هدف هایم را بیشتر کنم؟» یا «خودم را شش ماه دیگر کجا می بینم؟»

پیاده روی کنید و از طبیعت لذت ببرید

یک پیاده روی تنهایی در پارک روش خوبی است برای اینکه درباره ی چیزهایی که معمولاً برایشان فرصت ندارید خوب فکر کنید. طبق تحقیقات، گذران وقت در طبیعت برای سلامت روان هم بسیار مفید است، خلاقیت را افزایش می دهد و مهارت حل مسأله را بهبود می بخشد.

برای خودتان نامه بنویسید

نوشتن نامه تأثیر درمانی زیادی دارد. این کار روش بسیار خوبی برای خودکاوی است چون این فرصت را می دهد که به افکار و احساسات خود توجه کنید (هم در مقام راوی و هم در مقام شنونده)، به نتیجه گیری های جدیدی برسید که واضح و بدیهی نیستند و نگاهی به گذشته و آینده بیندازید.

تحقیقات نشان داده نوشتن افکار خود درباره ی آینده ی دور بسیار مفیدتر از ننوشتن آن ها است. این کار می تواند باعث شود که ببینید برای رسیدن به اهداف خود چه کارهایی باید انجام دهید و آن ها را دنبال کنید.

با اختصاص دادن دو ساعت در هفته سرمایه گذاری ارزشمندی برای خود می کنید

شما هم می توانید «قانون دو ساعته» را بر اساس عادت های دانشمندان و فیلسوف های بزرگ دنیا امتحان کنید.

هفته ای تنها دو ساعت را به تفکر و تعمق اختصاص دهید. خواهید دید که ذهن تان عملکرد بهتری پیدا خواهید. به طور حتم با این کار سرمایه گذاری روی وقت تان می کنید تا گشت زدن در شبکه های اجتماعی.