تحقیق جدیدی نشان داده ویروس کرونا چطور به سلول های مغز حمله می برد و آن ها را می کشد تا نسخه های بیشتری از خود تولید کند. این تحقیق مؤید گزارشاتی است که تا به حال درباره ی تجربه ی هذیان گویی و مه آلودگی مغز در مبتلایان کرونا وجود داشته است.
دانشمندان در این تحقیق موفق شدند نشان دهند ویروس کرونا با نفوذ به سلول های مغز، از ساز و کار آن ها برای تکثیر خود بهره می گیرد.
در این فرآیند، سلول های مغزی مجاور سلول عفونی شده هم اکسیژن خود را از دست می دهند و در نهایت از بین می روند.
تا به حال تصور نمی شد آثار ویروس کرونا بر مغز نقشی در مرگ مبتلایان این ویروس داشته باشد، اما محققان می گویند وجود یک عفونت مغفول مانده در سلول های مغزی ممکن است باعث مرگ شود.
محققان از ارگانوئیدهای مغزی – مغزهای مینیاتوری آزمایشگاهی ساخته شده از سلول های بنیادی انسان – و همینطور موش ها برای تحقیق بر روی نحوه ی حمله ی ویروس کرونا به سلول های مغز استفاده کردند.
ویروس کرونا در ارگانوئیدها پس از حمله به سلول های مغزی، نه تنها کنترل ساز و کار آن ها را در دست می گرفت بلکه فعالیت آن ها را بیشتر می کرد.
سلول مغزی عفونی شده در همان حال که مشغول تولید نسخه های بیشتری از ویروس کرونا است، از قرار معلوم محیط اطراف خود را هم مسموم می کند.
سلول های مجاور سلول عفونی شده وارد حالتی از تجزیه به نام متابولیسم کاتابولیک می شوند.
محققان در بررسی های خود متوجه وجود نشانه هایی از فقدان اکسیژن در داخل و اطراف سلول های مجاور شدند، امری که محققان دیگر هم در پژوهش های قبلی به آن مشکوک شده بودند.
تمامی این موارد در نهایت منجر به مرگ سلول می شود.
سلول های مغزی یا همان نورون ها، از طریق سیگنال های الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.
در یک مغز سالم این سیگنال ها از طریق شبکه ی گسترده ای از نورون ها حرکتی سریع و یکپارچه دارند. این شبکه ی گسترده به یک شاهراه اطلاعاتی عظیم با اتصالاتی پیچیده می ماند.
اما سلول های مرده مانند چاله های کف جاده، در جا به جایی روان اطلاعات وقفه ایجاد می کنند.
وجود این سلول های مرده در مغز باعث پراکنده شدن اطلاعات می شود، به همین دلیل است که کسانی که دچار آسیب های مغزی تروماتیک می شوند یا در مراحل اولیه ی بیماری آلزایمر به سر می برند، ممکن است دچار مشکلی به نام «مه آلودگی مغز» شوند.
عفونت های ویروسی معمولاً آنقدر طول نمی کشند که مشکلات بیماری آلزایمر را ایجاد کنند، اما اگر ویروسی بتواند سلول های مغزی را از بین ببرد، یعنی همان کاری که از ویروس کرونا برمی آید، این مسأله هم می تواند باعث بروز مشکلات شناختی یا هذیان گویی در فرد شود.
تحقیقات هم بروز این مشکلات در بخش قابل توجهی از مبتلایان کووید-۱۹ حکایت دارد.
حالا که معلوم شده ویروس کرونا می تواند به مغز حمله کند، دانشمندان باید بفهمند ویروس چطور خود را به مغز می رساند و در این مورد چه کاری می توان انجام داد.
با این حال تحقیق دیگری هم به تازگی انجام شده که نتایج دلگرم کننده ای داشته است. محققان در این پژوهش پی به وجود آنتی بادی هایی در برابر ویروس کرونا در مایع مغزی نخاعی مبتلایان کووید-۱۹ بردند.
وقتی محققان این آنتی بادی ها را در معرض ارگانوئیدهای مغزی قرار دادند، پروتئین های ایمنی موفق شدند مانع از عفونی شدن مغزهای آزمایشگاهی شوند.
نتیجه ی این آزمایش از این جهت دلگرم کننده است که نشان می دهد شاید با ساخت یک واکسن یا روشی درمانی با استفاده از آنتی بادی ها، بتوانیم از مغز در برابر ویروس کرونا محافظت کنیم.
بدون نظر