آخرین خبرها از برگزاری مجدد دادگاه آرمان: آیا غزاله زنده است؟

انگار که داستان پرونده قتل غزاله بدست آرمان به این زودی ها به پایان نخواهد رسید زیرا هفت سال پس از انجام این قتل و پس از نقض حکم قصاص در دیوان عالی کشور، اکنون بار دیگر رسیدگی به این پرونده در شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران از سر گرفته شده است. آرمان در اسفند سال ۹۲ دانش آموزی دبیرستانی و ۱۷ ساله بود که به جرم قتل دانشجویی ۱۹ ساله به نام غزاله دستگیر شد. آرمان در همان ابتدا اعتراف کرد که غزاله را دوست داشته و او را به قتل رسانده اما اکنون ۷ سال از مفقود شدن دختر داستان می گذرد و جنازه او پیدا نشده است. با این وجود آرمان محاکمه شده و به قصاص محکوم گردید هر چند در حالی که آرمان برای اجرای حکم پای چوبه دار می رفت، پدر و مادر غزاله به او مهلت دادند تا مشخص شود با دختر آن ها چه کرده و جسد دخترشان کجاست.

پس از این ماجرا بود که دیوان عالی کشور با توجه به مستندات ارائه شده توسط وکلای متهم و قضات رأی دهنده، حکم اعدام را نقض کرد. ظاهراً وکیل آرمان مستنداتی را ارائه کرده بود که نشان می داد ممکن است غزاله هنوز زنده باشد. بدین ترتیب بود که دادرسی به این پرونده از نو آغاز شده و اکنون در شعبه ۵ دادگاه کیفری تهران در حال بررسی است. به گزارش همشهری آنلاین، در جلسه صبح دیروز، نماینده دادستان اعلام کرد که آرمان متهم است با کوبیدن سر غزاله به تخت و وارد کردن ضربات میله بارفیکس او را به قتل رسانده است. اختیاری، نماینده دادستان، مدعی شد که آرمان به قتل غزاله اعتراف کرده و ماجرا را به اطلاع یکی از دوستانش نیز رسانده است اما همچنان خبری از جسد مقتول نیست.

وی همچنین در ادامه افزود که با توجه به تجربیات متعدد خود، در برخی از موارد اگر چه جنازه مقتول پیدا نشده اما قتل محرز بوده و فرد محکوم شده است. اختیاری تصریح می کند که دو دلیل برای فرضیه زنده بودن غزاله مطرح شده که یکی تمدید دفترچه بیمه غزاله و دیگری تمدید مرخصی دانشگاه بوده که به ادعای وی، بررسی ها نشان داده هیچکدام نمی تواند دلیلی بر زنده بودن فرد مفقود شده باشد. پس از درخواست قصاص از جانب نماینده دادستان، پدر و مادر غزاله نیز برای آرمان درخواست قصاص کردند. پدر وی در مورد شبهه تمدید دفترچه بیمه دخترش تصریح کرد همسرش بیمه خویش فرما بوده و دخترش را بیمه کرده بود و بدین ترتیب با تداوم پرداخت حق بیمه، دفترچه دخترش به صورت خودکار تمدید شده است.

مادر وی نیز در ادامه با حضور در جایگاه در مورد مرخصی دانشگاه دخترش چنین گفت: «غزاله از دانشگاه مرخصی گرفته بود چرا که می‌خواست در خارج از کشور درس بخواند و برای این ‌کار آماده می‌شد، وقتی این حادثه رخ داد، چون من هنوز باور نداشتم دخترم مرده باشد، وقتی از دانشگاه با من تماس گرفتند و گفتند که مرخصی تحصیلی غزاله تمام شده من موضوع را تعریف کردم و گفتم باور ندارم دخترم مرده باشد، آنها هم دل‌شان سوخت و یک ترم دیگر مرخصی غزاله را تمدید کردند، در واقع به خاطر همدردی با من این کار را کردند. بعد از حادثه من روزهای سختی را گذراندم تا وقتی آرمان به قتل غزاله اعتراف کند من شب و روز در خیابان‌ها دنبال دخترم می‌گشتم به هر دختری که شبیه غزاله بود می‌رسیدم جلویش را می‌گرفتم و فکر می‌کردم بچه خودم است».

پس از آن نوبت به آرمان رسید که با حضور در جایگاه تصریح کرد: «من اتهام قتل عمدی را قبول ندارم. من و غزاله مشکل خاصی با هم نداشتیم. او به خانه ما آمد و با هم صحبت کردیم و بعد رفت. من صدایی شنیدم، وقتی در را باز کردم غزاله را دیدم که در راه‌پله افتاده است. خیلی ترسیدم او را به داخل خانه کشیدم و بعد سعی کردم کمکش کنم. آنقدر ترسیده بودم که نمی دانستم چه می‌کنم. من خیلی بچه بودم. غزاله را داخل کیسه گذاشتم، متوجه شدم نفس می‌کشد اما ترسیده بودم و فقط می‌خواستم او را از خانه دور کنم بعد کیسه را به نزدیکی سطل زباله در میدان مینا بردم».

در ادامه گفت و گویی بین قاضی و آرمان شکل گرفت که به شرح زیر است:

قاضی: چرا با اورژانس تماس نگرفتی؟

آرمان: به فکرم نرسید با اورژانس تماس بگیرم. من اصلاً متوجه کارهایم نبودم.

قاضی: لکه‌های خون غزاله روی در و دیوار خانه شما پیدا شده است.

آرمان: من دقیقاً نمی‌دانم از چه صحبت می‌کنید در جریان نیستم.

قاضی: تو به دوستت گفته‌ای که غزاله را کشته‌ای و از او درخواست کمک کردی؟

آرمان: من اول گفتم غزاله زمین خورده اما او حرفم را باور نکرد، بعد گفتم او را کشتم که حرفم را باور کند و به کمک بیاید.

قاضی: از غزاله نامه‌ای به جا مانده که در آن به تو اشاره کرده و گفته از دست آزارهای تو خسته شده است.

آرمان: از نامه خبر ندارم. من و غزاله هیچ مشکلی با هم نداشتیم.

قاضی: اگر قتل کار تو نبود، چرا اعتراف کردی؟

آرمان: بعد از بازداشت به من خیلی سخت گذشت، به من می‌گفتند پدر و مادرت را بازداشت کرده‌ایم و در حال بازجویی هستند. من بچه بودم، ترسیدم، اذیت می‌ شدم، به همین خاطر اعتراف دروغ کردم.

سپس در آخر وکلای دو طرف در جایگاه حاضر شده و در حالی که وکلای آرمان با توجه به پیدا نشدن جسد و سایر مدارک موجود خواهان تبرئه موکلشان از قتل عمد شدند، وکلای خانواده غزاله احتمال دادن فرصتی دیگر به آرمان را رد کرده و خواستار صدور حکم قانونی شدند.

فهمیه حسینی، روان‌شناس و مشاور در پرونده آرمان هم گفت: «آرمان در زمان حادثه دچار افت شدید تحصیلی بوده و معدل او در آن زمان هفت بوده است. او دچار مشکلات روحی شدید بوده است. بعد از بازداشت و در زندان هم او در کار‌های گروهی شرکت نمی‌کند و دوستی در زندان ندارد. در همه کار‌های گروهی ناموفق است و فقط درس‌خواندن که یک کار فردی است را خوب انجام داده است. او بسیار کم حرف می‌زند و هیچ دوستی ندارد. قبل از زندان هم این وضعیت را داشته است و این نشان از مشکل عصبی و انزوای بیش از حد آرمان دارد».

وی در ارتباط با نامه به جای مانده از غزاله نیز چنین اظهارنظر می کند:« از نامه‌ای که از غزاله به جا مانده است، هم آمده که آرمان «بچه است»؛ رفتار‌های بچگانه دارد؛ بنابراین عدم درک عقلی آرمان با توجه به وضعیت تحصیلی وی در زمان حادثه و وضعیت روانی او و همچنین نامه غزاله محرز است». رأی این پرونده قرار است پس از بررسی توسط قضات اعلام شود.