سینمای کره جنوبی و فیلم کره ای برای مخاطبان خارج از این کشور چندان شناخته شده نبود، تا اینکه در اوایل سال میلادی جاری تریلر هجوآمیز بونگ جون هو با نام Parasite به ناگاه به فیلمی تبدیل شد که اذهان همه سینماروها را به خود مشغول کرده و علیرغم تصور بسیاری، توانست جایزه اسکار بهترین فیلم سال را از آن خود کند، افتخاری که در تاریخ اسکار نصیب هیچ فیلم غیرانگلیسی زبانی نشده بود. تازه ترین فیلم کارگردان نامی سینما و خالق Snowpiercer در خارج از کره جنوبی به فروش بیش از ۱۰۰ میلیون دلاری دست یافته و این تازه قبل از بردن جایزه اسکار بود که جذابیت این فیلم را برای سینماروها دوچندان می ساخت، اتفاقی که هم بونگ و هم سینمای کره را در معرض توجه جهانیان قرار داد.
اسکار فیلم Parasite را می توان تنها عصر طلایی سینمای کره دانست زیرا سینمای کره از زمان موج نو سینمای این کشور و ورود به هزاره جدید توانسته بود پیچشی شجاعانه و پرانرژی به ژانرهای کلاسیک سینما در کره جنوبی ببخشد. بدین بهانه در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۲۰ فیلم کره ای برتر تاریخ سینما آشنا کنیم که بدون تعارف و گزافه گویی باید پیش از مرگ حتماً یکبار به تماشای آن ها بنشینید.
کاهش موقت قوانین سختگیرانه سانسور در سینمای کره جنوبی در اوایل دهه ۱۹۶۰ باعث شکوفایی کوتاه مدت سینمای این کشور و ساخت فیلم هایی خلاقانه شد که بعدها ثابت کرد در تربیت و راهنمایی فیلمسازان نسل کنونی این کشور تاثیر بسیاری داشته اند. فیلم کره ای The Housemaid که در سال ۱۹۶۰ ساخته شد از فیلم هایی بوده که بونگ جون هو به وضوح از الهام بخش بودن آن برای خود سخن گفته و می توان آن را بهترین اثر سینمای کره جنوبی در دهه ۱۹۶۰ دانست. این فیلم توسط کیم کی یونگ ساخته شده که تم های پرتنش و ترسناکش باعث شده لقب «آقای هیولا» را بدست آورد و یک تریلر اکسپرسیونیستی داخلی در مورد یک زن زیبا اما بدذات است که وارد خانه یک زوج خوشحال می شود این فیلم که به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری شده، بسیار تکان دهنده، تاثیرگذار و سوررئال است.
The Housemaid و فیلم های کیم در کل تا مدت ها و تا زمانی که موج نوی فیملسازان کره ای در دهه ۱۹۹۰ در جهان به شهرت رسیدند نتوانستند در غرب دیده شوند اما بعد از آن بود که اثر بی نقص کیم به عنوان اثری کلاسیک شناخته شده که با آثار لوییس بونوئل مقایسه می شد. این فیلم در سال ۲۰۱۰ توسط ایم سانگ سو بازسازی شد که فیلم خوبی نیز از آب درآمد اما تماشای فیلم اورجینال را به شما توصیه می کنیم.
انتشار فیلم Shiri ساخته کانگ جی گیو در سال ۱۹۹۹ به عنوان فیلمی که توسط کمپانی سامسونگ تهیه شده بود، با عصر جدیدی در سینمای کره جنوبی همراه شد که فیلم های پرهزینه ای در آن تولید می شد با امید به اینکه بتواند با فیلم های وارداتی رقابت کند. این فیلم که بسیار با الهام از فیلم های اکشن هنگ کنگی با آن سبک سریع و پرانرژی شان ساخته شده، یک فیلم اکشن جاسوسی است که با مسائل بحث برانگیزی مانند اختلاف و شکاف بین کره شمالی و جنوبی و پتانسیل اتحاد دوباره نیز گلاویز می شود. فیلم کره ای Shiri در مورد مامورین مخفی و جاسوسانی است که با جراحی پلاستیک تغییر چهره داده و همچنین تروریست هایی که می خواهند عملیاتی خرابکارانه را در یک مسابقه فوتبال بین المللی انجام دهند.
در کنار این روایت، شاهد تمثیل ها و ایهام های داستانی هستیم که کلیشه های فیلم های اکشن دهه ۹۰ را در خدمت روایت داستانی متفاوت از جدایی دو کره قرار می دهد. همچنین در این فیلم شاهد سکانس های اکشن بسیاری از سرقت در بزرگراه تا کشتار خونین در یک آکواریوم خواهید بود. Shiri رکورد فروش باکس آفیس را در زمان انتشار خود در سینماهای کره جنوبی شکست که تا قبل از آن در اختیار فیلم هالیوودی Titanic بود و البته راه را برای ساخت فیلم های کره ای اکشن مهیج و باکیفیت هموار ساخت.
پس از Shiri، کانگ جی گیو بار دیگر به تم جدایی دو کره با یک پروژه بسیار جاه طلبانه تر بازگشت. Taegukgi که با هزینه ای بیش از ۱۲ میلیون دلار ساخته شد بزرگ ترین فیلم سینمای کره به شمار رفته و بیش از ۱۱ میلیون از جمعیت کره جنوبی که یک چهارم کل جمعیت آن به شمار می آیند برای دیدن آن به سینماها رفتند. این فیلم کره ای جنگی داستان دو برادر در سال ۱۹۵۰ زاده سئول را روایت می کند که در جنگ کره گرفتار می شوند، یکی به عنوان سرباز کره شمالی و دیگری به عنوان سرباز کره جنوبی. همانند تریلر جاسوسی قبلی خود، فیلم جنگی کارگردان کره ای بسیار نظام مند و احساسی به سبک فیلم های جنگی و حماسی هالیوودی است اما اکشن آن بسیار بیشتر و خشونت بارتر است.
فیلم کره ای جنگی Taegukgi نه تنها لقب Saving Private Ryan سینمای کره جنوبی را بدست آورد بلکه همان ترفند خلاقانه اسپیلبرگ در قرار دادن بیننده در وضعیت پرآشوب و خونین جنگ در همان ابتدای فیلم را نیز در خود دارد. با توجه به اینکه درگیری در شبه جزیره کره هنوز هم ادامه دارد، فیلم Taegukgi، هیچ ابایی از به تصویر کشیدن خشونت طرفین ندارد. در این فیلم ضد جنگ، کانگ کشور خود را نیز بدون انتقاد نگذاشته و نشان می دهد که جنگ از همه طرفین هیولاهایی خونخوار می سازد.
بعد از ژاپن و ایالات متحده، ژاپن بزرگ ترین صنعت انیمیشن سازی را در جهان دارد. برخلاف این دو غول بزرگ صنعت انیمیشن سازی، انیمیشن های کره ای توجه بین المللی کمتری به خود جلب می کند، شاید بیشتر به این خاطر که صنعت انیمیشن سازی این کشور به صورت قراردادی پروژه های انیمیشنی کشورهای خارجی را انجام می دهد (برای مثال باید بدانید که بخش قابل توجهی از انیمیشن The Simpsons در کره جنوبی ساخته می شود). با این وجود، گاهی اوقات یک الماس کره ای در عرصه انیمیشن جایگاهی بین المللی یافته و این همان اتفاقی است که در سال ۲۰۰۲ برای انیمیشن My Beautiful Girl, Mari رخ داد.
این انیمیشن که داستان مرثیه ای بزرگ شدن و بلوغ است، داستان دو دوست دوران کودکی را روایت می کند که در بزرگسالی با هم روبرو می شوند و خاطرات یک تابستان جادویی در یک روستای ماهیگیری را زنده می کنند و بدین ترتیب است که واقعیت و رویا با هم در می آمیزند. فیلم کره ای My Beautiful Girl, Mari فیلمی است که بیشتر روی حال و هوا و فضا تمرکز دارد. لی سونگ گانگ به عنوان کارگردان فیلم بر روی انیمه سازی کامپیوتری برای ترکیب شخصیت های دو بعدی ساده با پس زمینه سه بعدی پرتجمل متمرکز بوده و تصاویر شبه رویایی خلق کرده است.
پدیده محببوب کمدی رمانتیک سینمای کره جنوبی بارها در سراسر جهان بازسازی شده است؛ از هالیوود و بالیوود گرفته تا حتی سینمای لیتوانی و البته سریالی درام. اما در اینجا منظور ما همان فیلم کره ای My Sassy Girl است که در سال ۲۰۰۱ ساخته شد. این فیلم کره ای کمدی رمانتیک که با الهام از پست های اینترنتی کیم هو سیک در مورد رابطه پرتنش خود با نامزد عجیب و غریبش ساخته شده داستان یک دانشجوی متفاوت و دست و پا چلفتی است که در نیمه های شب در مترو با دختری به شدت مست آشنا شده و در نهایت رابطه عاشقانه ای بسیار زیبا بین آن ها شکل می گیرد. My Sassy Girl چیزهای زیادی برای ارائه به مخاطب دارد.
دختر داستان بارها به شکل های خلاقانه عاشق بیچاره اش را آزار می دهد، از او جدا می شود اما بار دیگر با هم آشتی کرده و از سرنوشت و تقدیر صحبت می کنند. دختر داستان که هیچگاه مشخص نمی شود نامش چیست یک نویسنده بااستعداد است و به همین دلیل فیلم به طور مرتب موفقیت او را به اشکال متفاوت به مخاطب یادآور می شود. در نهایت داستان فیلم کره ای My Sassy Girl در مورد این است که این دو شخصیت باید بالغ شده و رشد کنند. جون جی هیون در نقش دختر ماجرا چنان بامزه، کاریزماتیک و دوست داشتنی است که تنها بازی او برای ترغیب مخاطب به تماشای این فیلم کافی به نظر می رسد.
در آن سوی طیف سینمای بلاک باستر مدرن، پرهیجان و عاشقانه های عجیب سینمای کره، باید به سراغ داستانی تفکربرانگیز از کیم کی دوک کارگردان هنرمند کره ای رفت که در مورد سیکل زندگی یک روحانی بودایی سخن می گوید. داستان فیلم Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring به طور کامل در یک معبد کوچک شناور در دریاچه و در میان جنگلی انبوه در مناطق روستایی کره جنوبی رخ می دهد و همانطور که عنوان نشان می دهد در طی ۵ فصل روایت می شود که هر یک با ۱۰ تا ۲۰ سال فاصله برای نشان دادن رشد یک کودک روحانی بی تجربه برای گرفتن جایگاه استادش اتفاق می افتند.
Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring یک فیلم کره ای بسیار آرام و مدیتیشنی است که گر از سمبل گرایی عرفانی است اما نباید آن را با فیلمی ساده و کسل کننده اشتباه بگیرید. در این فیلم ایده ها و تم های جهانی به شکلی باورنکردنی به تصویر کشیده می شوند و از دیدگاه های جنسی گرفته تا قتل و رستگاری را در مسیر آن می توان دید. فیلمبرداری این فیلم کره ای کلاسیک نیز پر از لانگ شات های زیباست که مفاهیم بودایی زندگی در هارمونی با طبیعت را به تصویر می کشد. منتقدان مشهوری مانند راجر ایبرت این فیلم را از بهترین فیلم های قرن بیستم دانسته اند و می توان آن را یکی از بهترین گزینه ها برای طرفداران سینمای هنری نامید.
جریان نو سینمای کره جنوبی در قرن بیستم جریانی بود که به طور عمده با فیملسازان مرد شکل گرفت اما داستان لطیف جئونگ جائه ایون در مورد پنج دختری که بعد از اتمام دبیرستان از هم جدا می شوند نشان می دهد که هنوز هم در سینمای کره جایی برای داستان هایی در مورد زنان جوانی که صدا و هویت خاص خود را فریاد می زنند وجود دارد. فیلم کره ای Take Care Of My Cat داستانی در مورد گروهی دوستان دبیرستانی در شهر بندری و صنعتی اینچئون است که می خواهند راهشان به دنیای بزرگسالان را باز کرده و تفاوت در جایگاه و فرصت باعث می شود هر یک مسیری متفاوت را در پیش بگیرند. علیرغم این تفاوت ها اما این پنج دختر به خاطر نگهداری از یک گربه ولگرد کنار یکدیگر می مانند که سرپرستی آن در طول فیلم بین آن ها دست به دست می شود.
این فیلم کره ای یک سند معتبر از رسیدن به بلوغ در اوایل قرن بیست و یکم است، پر از صحنه هایی که رواج گوشی های موبایل و تاثیری که بر روابط انسانی داشته را مورد بررسی روانشناسانه و عمیق قرار می دهند. این فیلم تنها نشان دهنده دوستی چند زن نیست بلکه فیلمی است که در مورد زندگی در جوامع امروزی حرف های زیادی برای گفتن دارد؛ به ویژه زندگی در جامعه مدرن کره جنوبی.
در حالی که کیم کی دوک با Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring فیلمی پر از سمبل های بودایی ساخت که تجربه ای تفکربرانگیز و آرامش بخش بود، با فیلم Pietà او اثری پر از تصویرسازی کاتولیک ساخت که تجربه ای بسیار تکان دهنده، جنجالی و خشونت آمیز بود. Pietà تصویری کلاسیک اما متفاوت از آثار هنری کاتولیک است که در آن مریم مقدس بدن عیسی مسیح را پس از پایین آوردن از صلیب در آغوش می گیرد. رابطه مرکزی فیلم اما بیشتر احساسی است تا مذهبی. این فیلم کره ای داستان یک متقلب سادیستی و بیرحم را روایت می کند که با آمدن زنی که مدعی می شود مادر اوست به یکباره تغییر می کند.
این زن باعث تغییری سریع در رویکرد شخصیت اول داستان شده اما خیلی زود رابطه این دو پیچشی هولناک و ناخوشایند به خود می گیرد. فیلم تاریک و تکان دهنده Pietà از آن دسته فیلم هایی است که برای هر کسی مناسب نیست اما کسانی که فیلم را تماشا کنند یک رابطه هیجان انگیز با بازی هایی بسیار خیره کننده را شاهد خواهند بود. این فیلم اولین فیلم کره ای بود که توانست جایزه شیر طلایی بهترین فیلم فستیوال ونیز را بدست آورد و این موضوع شاهدی دیگر بر جذابیت و زیبایی این فیلم به شمار می آید.
در کنار بونگ جون هو، بدون شک پارک چان ووک دیگر فیملساز نامدار سینمای معاصر کره جنوبی است. پارک با ساخت یک سه گانه بسیار خشن در مورد انتقام به شهرت رسید، از این رو این فیلم کمدی رمانتیک عجیب و غریب که در سال ۲۰۰۶ و بلافاصله پس از سه گانه موسوم به «سه گانه انتقام» منتشر شد یک تغییر فضای باورنکردنی برای کارگردان کره ای بود. داستان فیلم I’m A Cyborg, But That’s OK در داخل یک مرکز نگهداری از بیماران روانی رخ می دهد و از بازیگران مشهوری استفاده می کنند. رین (Rain) که سوپراستارهای موسیقی پاپ کره جنوبی به شمار می آید در این فیلم نقش یک بیمار شیزوفرنیک علاقمند به سرقت را روایت می کند که فکر می کند می تواند ویژگی های شخصیتی افراد را نیز به سرقت ببرد.
او با زنی دوست می شود که فکر می کند یک سایبرگ است، زنی که بعد از تلاش برای بردن مچ دست خود و فرو کردن یک کابل برق در آن به تیمارستان منتقل شده است. این دو دقیقاً همان چیزهایی هستند که فکر می کنند به آن نیاز دارند. فیلم کره ای I’m A Cyborg فیلمی پویا، پرانرژی و پر از پرواز های دیوانه وار فانتزی است که ژانرهای مختلف را با هم ترکیب کرده و پیش بینی مسیر آن بسیار دشوار است. این فیلم چنان تاریک و عجیب است که به یک فیلم عاشقانه وسترن سنتی شبیه است و در نهایت فیلمی خوش بینانه از آب در می آید در مورد قدرت عشق و کمک افراد به یکدیگر از طریق ارتباط برقرار کردن.
لی چانگ دونگ کارگردان فیلم کره ای Secret Sunshine که روزگاری وزیر فرهنگ کره جنوبی نیز بوده است، با یک سری فیلم هایی که به بررسی رنج ها، دردها و تروماهای روانی به شکلی طبیعی و قابل درک برای خود نامی در سینمای کره جنوبی دست و پا کرده و این فیلم بهترین گزینه برای به نمایش درآوردن این پدیده های احساسی و عاطفی ناگوار است. در این فیلم جئون دو یئون نقش زنی را بازی می کند که به تازگی همسرش را از دست داده و همراه با پسرش به زادگاه شوهرش نقل مکان می کند، که دارای جامعه ای فضول و سخن چین است. زن داستان که از قبل نیز برای کنار آمدن با زندگی جدیدش مشکل دارد، بعد از ربوده شدن پسرش و بدنبال آن کشته شدن او به شدت دچار ویرانی شخصیتی می شود.
تماشای این فیلم می تواند تنش زا و ناخوشایند باشد زیرا داستانی در مورد غم و اندوه، افسردگی و دروغ هایی دارد که انسان ها حتی به خودشان نیز می گویند اما همزمان تماشای بازی طبیعی و تاثیرگذار شخصیت اول داستان نیز جذابیت غیرقابل انکاری به فیلم می بخشد. یئون که برای این فیلم برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن در فستیوال فیلم کن شد بازی ترسناکی از خود ارائه داده و نگاهی عمیق و از نزدیک به زنی را به تصویر می کشد که از غم و اندوه از دست دادن عزیزانش به ورطه دیوانگی سقوط می کند.
![۲۰ فیلم کره ای برتر تاریخ سینما که قبل از مرگ حتماً باید ببینید [قسمت اول]](https://rooziato.com/wp-content/uploads/2020/10/Taegukgi.jpg)
پیشنهاد میکنم The Chaser و i saw the devil رو هم ببینید شاید توی لیست های بعدی ازش استفاده کردید