یک مرد انگلیسی پس از آنکه معلوم شد به الکتریسیته حساسیت دارد در خانه ی خود حبس شده است.
برونو بریک ۴۸ ساله زندگی عادی ای داشت تا ۴ سال قبل که درگیر خستگی های ناتوان کننده، احساس سوزش، صدای انفجار در سر و کاهش وزن شدید ۳۲ کیلوگرمی شد.
بریک که ۳ فرزند دار می گوید چندین سال طول کشید تا فهمید دچار مشکل نادری به نام حساسیت به الکتریسیته (Electrosensitivity) شده که حرف و بحث درباره ی آن زیاد است. به این مشکل حساسیت شدید الکترومغناطیسی (Electromagnetic hypersensitivity)، الکتریسیته هراسی (Electrophobia)، و یا سندرم تحمل ناپذیری میدان الکترومغناطیسی ( Electromagnetic Field Intolerance Syndrome) هم گفته می شود.
برونو بریک که قبلاً بدنساز و در کار پرورش سگ تازی بود و با شریک زندگی ۳۴ ساله ی خود و ۳ فرزندشان زندگی می کند، رنگ مخصوصی به خانه ی خود زده که جلوی امواج ۵G و رادیویی را می گیرد.
علاوه بر این، بریک و خانواده اش در خانه حداقل استفاده را از برق دارند؛ آن ها چراغ ها و وسایل گرمایشی را روشن نمی کنند و هیچ وقت کارهای عادی و روزمره ای مثل تماشای تلویزیون را انجام نمی هند.
بریک می گوید: «من یک مرد عادی بودم. سگ تازی پرورش می دادم. شغلم این بود. تمام روز کار می کردم. سه تا بچه دارم. من مصداق عینی بلایی هستم که بر سرتان می آورد.»
«این همه آدم در تلویزیون و روزنامه ها می گویند که ادعاها درباره ی تأثیرات ۵G چرند است ولی اگر من را بگذارید جلوی کسی که گوشی موبایل دارد یا برق را روشن کنید، می بینید که چه اتفاقی برایم می افتد.»
«هیچ کس نمی تواند بگوید که تأثیری رویتان ندارد چون من مصداق عینی اش هستم.»
او همچنین می گوید: «چهار سال است که به شدت مریضم – هیچ کس نتوانست بفهمد از چی است. چندین دکتر رفتم، نمی دانستند چه کار باید کرد – اسمم را گذاشته بودند مرد مرموز.»
گزارش ها حاکی از آن است که ۴ درصد بریتانیایی ها مدعی هستند از حساسیت به میدان های الکترومغناطیسی رنج می برند اما اینکه این مشکل واقعی است یا نه موضوعی است که هنوز مورد بحث است.
برخی کارشناسان ادعا می کنند این چیزی جز تصور و خیال نیست اما بریک و شریک زندگی اش معتقدند مشکل او کاملاً واقعی است.
برونو بریک از زمان بیمار شدنش ۲۰۰ هزار پوند خرج سفر به کشورهای مختلف از جمله آمریکا و آلمان کرده تا متوجه شود چه اتفاقی برای او رخ داده است.
او می گوید: «همه جا رفتم، نزدیک ۲۰۰ هزار پوند خرج کردم تا بفهمم چه بر سرم آمده.»
«نمی دانستم از چیست. در خانه اینترنت داشتیم، وای فای، یک تلویزیون هوشمند و از این جور چیزها. پوست و استخوان شدم – من یک بدنساز ۹۵ کیلوگرمی تنومند و قوی بودم. ۶۶ کیلوگرم شدم.»
«شش ماه به خاطر خستگی شدید در رختخواب بودم ولی هیچ کس نمی دانست از چیست.»
«وقتی برق روشن بود یک صدای کلیک و ترق و تروق در سرم می شنیدم و وقتی بیرون می رفتم صورتم می سوخت.»
دست آخر وقتی آزمایش ها نشان داد بریک دچار مسمویت با مواد آفت کش شده او کم کم جواب سؤالاتش را پیدا کرد.
او می گوید: «سال ۲۰۱۶ با مواد آفت کش مسموم شده بودم چون در کنار زمینی زندگی می کردم که آنجا مواد آفت کش می ریختند ولی هیچ کس این را نفهمیده بود.»
«یک سال و نیم بعد که به آمریکا رفتم، در سیاتل از من آزمایش گرفتند و گفتند نمونه ی ادرارم پر از مواد آفت کش است.»
«در واقع مواد آفت کش دستگاه ایمنی بدنم را از پا درآورده بود. چیزی از آن باقی نمانده بود به خاطر همین پشت هم بیمار می شدم و در نهایت کار به اینجا کشید. حالا اگر نزدیک یک گوشی موبایل باشم به خاطر تشعشعات آن تقریباً از حال می روم.»
بریک علیرغم پیدا کردن علت بیماری ناگهانی اش نمی دانست چه اتفاقی برایش می افتاد تا آنکه با جف سیمندز آشنا شد که او هم به همین مشکل دچار شده است.
بریک می گوید: «یک سال قبل به یک سمینار رفتم. آنجا مردی بود که همین مشکل من را داشت و یک سمینار درباره ی آن ترتیب داده بود. پزشکان زیادی از تمام دنیا به این سمینار آمده بودند.»
«جف به من گفت تا وقتی که خودم را کامل از وای فای، اینترنت، گوشی موبایل و همه ی این چیزها دور نکنم حالم بهتر نخواهد شد.»
جف برای بریک یک دستگاه تشخیص میدان الکترومغناطیسی فرستاد و او و همسرش متوجه شدن رو به روی خانه شان یک دکل مخابراتی وجود دارد.
آن ها از اینکه توانسته بودند مشکل را پیدا کنند خوشحال بودند اما برای حل آن مجبور شدند خانه ی خود را ترک کنند و به یک ماشین کاروان در منطقه ای دورافتاده پناه ببرند که هیچ چیزی در آنجا نباشد.
بریک و خانواده اش ۶ ماه در کاروان زندگی کردند و در این مدت حال او کم کم بهتر شد، وزن اضافه کرد و توانست کارهای عادی ای که ۴ سال تمام قادر به انجام شان نبود را دوباره انجام دهد.
بعد از این مدت آن ها بازگشتند و خانه ی جدیدی مناسب برای بریک درست کردند.
بریک می گوید: «از وقتی به اینجا آمده ایم در عرض ۴ ماه ۹ کیلوگرم وزن اضافه کرده ام. نه برق را می توانیم روشن کنیم، نه چراغ، نه وسایل گرمایشی، نه تلویزیون و نه هیچ چیز دیگری را. اگر این کار را کنم دوباره در عرض ۱۰ دقیقه چشم هایم سیاهی می رود و می چسبد پس سرم و انگار ۱۰ سال پیرتر می شوم.»
«تمام این خانه را رنگ محافظ در برابر ۵G زده ایم. در ۴ ماهی که به اینجا آمده ایم روزهای خیلی خوبی داشته ام. اینجا یک آدم کاملاً عادی هستم.»
بریک گرچه در خانه اش در امان است اما در آن محبوس شده.
لیزا چمبر، شریک زندگی بریک می گوید او نمی تواند از خانه بیرون رود چون مردم همه جا گوشی موبایل دارند و ۵ دقیقه حضور در کنار آن ها او را کاملاً فلج خواهد کرد.
به گفته ی لیزا به دلیل نزدیک بودن زمستان و طولانی تر شدن شب ها آن ها یک اتاق جداگانه در حیاط خانه شان برای بریک درست کرده اند چون با وجود او امکان روشن کردن چراغ و وسایل گرمایشی وجود ندارد و این در حالی است که این زوج ۳ فرزند دارند.
لیزا می گوید در آن اتاق جداگانه یک بخاری چوب سوز و یک میز اسنوکر برای بریک گذاشته اند و او در آنجا تا زمانی که هوا روشن است کتاب می خواند.
اگه قرار بود سانسور کنید بهتر بود اون عکسو نمیزاشتین اینطوری بیشتر آدم تحریک میشه بره منبع خبر ببینه چه خبر بوده :))
مرسی بابت ترجمه – خیلی جالب بود والبته تلخ
توی سریال بهتره با سالی تماس بگیری دادش سالی هم این بیمارو داشت