در حالی که بسیاری از افراد در آستانه تعطیلات سال نو میلادی، روزهای کریسمس را در تنهایی می گذرانند، مطالعات جدید نشان می دهد که ممکن است تنهایی باعث شود ساختارهایی از مغز که با تجسم و تصور در ارتباط هستند بهتر توسعه یابند. بر اساس مطالعه ای که نتایج آن در روزهای اخیر در مجله Nature Communications منتشر شده، افزایش میزان فعالیت مغزی مرتبط با یادآوری، فکر کردن در مورد دیگران و برنامه ریزی برای آینده در افراد تنها بیشتر اتفاق می افتد. محققان اکنون به این فرضیه رسیده اند که شبکه پیش فرض مغز که در حافظه و شناخت اجتماعی مشارکت دارد به احتمال زیاد در صورت تنهایی فرد دچار تغییراتی خواهد شد.
ناتان اسپرنگ استادیار عصب شناسی در دانشگاه مک گیل مونترال و رهبر این تحقیق در این باره گفته است: «چیزی که ما را شگفت زده کرد این بود که حجم بالای داده ها بزرگ ترین تاثیر در داده هایمان را داشت». نتایج نشان می داد که انزوای دوران شیوع کرونا رابطه بین این نقاط از مغز تقویت شده و حجم بخش خاکستری نیز در کسانی که تنها بودند بزرگ تر از کسانی بود که تنهایی را تجربه نمی کردند. به نظر می رسید که تنهایی و انزوا بیشترین تاثیر را در این موضوع و به طور کلی تغییر شبکه پیش فرض مغز داشت.
پیش از شیوع ویروس کرونا، تنهایی به طور گسترده ای به چشم یک نگرانی سلامت اجتماعی و عمومی دیده می شد تا جایی که بریتانیا در سال ۲۰۱۸ وزیری به نام وزیر تنهایی منصوب کرد. داده ها نشان می دهند که افراد بالغ تنها در مقایسه با افرادی که خود را تنها نمی دانند ۱.۶۴ برابر بیشتر به زوال عقل مبتلا می شوند. نتایجی این چنینی محققان را وادار کرد که محققان به بررسی تصاویر مغزی بیش از ۴۰۰۰۰ نفر بپردازند که تماماً از UK Biobank جمع آوری شده بودند، یک پایگاه اطلاعاتی بسیار بزرگ که اطلاعات بیومتریک بیش از ۵۰۰,۰۰۰ نفر از مردم بریتانیا را در خود ذخیره کرده است. شرکت کنندگان در این تحقیق که بین ۴۰ تا ۶۹ سال سن داشتند، یک پرسشنامه را پر کردند که در آن از آن ها پرسیده شده بود آیا احساس تنهایی می کنند یا خیر.
محققان سپس اسکن های ام آر آی مغز افرادی که خود را تنها توصیف کرده بودند با کسانی که به طور مداوم و به طور طولانی مدت احساس تنهایی نمی کردند مقایسه نمودند. به گفته اسپرنگ، این حجم قابل توجه نمونه داده ها در این حوزه از علم بسیار نادر است. فرضیه محققان مبنی بر اینکه شبکه پیش فرض مغز در دوران تنهایی فعال است یک فرضیه منطقی بود زیرا این بخش از مغز در مورد فکر کردن به خود فعالیت می کنند. در نهایت نتیجه تحقیقات نشان داد که بخش هایی از مغز ممکن است در طول دوران تنهایی برای خلاقیت و فکر کردن در مورد خود رشد بیشتر و بهتری داشته باشند و این می تواند بدین معنا باشد که دیگر بخش های اجتماعی مغز از بی فعالیتی دچار تحلیل می شوند. بدین ترتیب می توان گفت که گوشه گیری اجتماعی در دوران شیوع کرونا می تواند ساختار مغز را تغییر داده و افراد را با بالا رفتن سن در معرض آلزایمر قرار دهد.
و از آنجایی که افراد کهنسال بیشتر در معرض تنهایی قرار دارند، شیوع کرونا بیش از پیش آن ها را در معرض ابتلا به آلزایمر قرار می دهد. اسپرنگ در این باره می گوید: «احساس ارتباط اجتماعی بسیار اهمیت دارد. بیرون آمدن از انزوای ناشی از شیوع کووید می تواند برای بسیاری از افراد آسان باشد، به طور ویژه افراد جوان. اما افراد مسن تر به کمک بیشتری نیاز دارند».
بدون نظر