لای چی-وای که سرما آزارش می داد و سرگیجه گرفته بود، بارها و بارها به کلاهخودش ضربه زد تا هوشیار باقی بماند. وی می خواست در حالی که روی ویلچرش نشسته بود با طناب از یکی از بلندترین آسمانخراش های هنگ کنگ بالا برود. در اتفاع ۸۰۰ فوتی (۲۴۳ متر) باید شدیدتر شده و تمام شدنی هم نبود. ویلچر شروع به تکان خوردن کرد. لای که قبلاً قهرمان سنگ نوردی بوده و هیچگاه از ارتفاع نمی ترسید، اینجا دچار ترس و تردید شد. بعد از پیچ و تاب خوردن بدست باد برای نزدیک به یک ساعت، لای چی-وای بالاخره پایان صعود خود را اعلام کرد در حالی که هنوز به هدفش نرسیده بود.
ناامیدی سراسر وجودش را گرفته بود اما در این مسیر، الهام بخش شهری شد که هرج و مرج سیاسی و شیوع ویروسی مرگبار آن را خسته کرده بود و بدین ترتیب بیش از ۷۰۰,۰۰۰ دلار برای اهداف خیریه جمع آوری شد. لای ۳۸ ساله روز دوشنبه شاهد برچیده شدن طناب ها و لنگرهایی بود که برای صعود او از روی نمای شیشه ای برج ۱۰۵۰ فوتی (۳۲۰ متر) نینا ( Nina Tower) آماده شده بود، برجی در هنگ کنگ که به بلندی برج ایفل است. علیرغم موفق نشدن در صعود به بالای برج، لای می گوید که بسیار فراتر از انتظار خودش عمل کرده و در طی ۱۰ ساعت صعود قدرت، استقامت و انعطاف پذیری خود را محک زده است. با این وجود می گوید: «انتظار نداشتم که نتوانم صعود را به پایان برسانم، در حالی که هنوز مقداری توان در بدنم باقی بود. به عنوان یک ورزشکار هیچ بهانه ای ندارم». لای چهار بار قهرمان صخره نوردی قاره آسیا شده و یک بار نیز در این ورزش در رتبه هشتم جهان ایستاده بود.
او ۹ سال پیش در اثر یک سانحه رانندگی دچار قطع نخاع شده و حس بدنش از کمر به پایین را از دست داد. لای اما مصمم بود صخره نوردی را ادامه دهد و در سال ۲۰۱۶ سوار بر ویلچرش به یک دماغه کوهستانی بسیار شیب دار به نام Lion Rock که نماد روح استقامت در شرایط دشوار در میان شهروندان هنگ کنگی است صعود کرد. یک آسمانخراش هدف بعدی او بود و می خواست «روح adversity را در یک جنگل شهری بیان کند» و این کار تنها از طریق صعود مداوم میسر می شد. او روز شنبه صعود خود را زیر آسمان آبی و نسیمی ملایم آغاز کرد. اما پس از ظهر، بادهای قوی شروع به وزیدن کرد که باعث تکان خوردن شدید طناب هایی انجامید که لای از آن ها برای بالا رفتن استفاده می کرد.
ویلچر او به ساختمان می خورد و گاهی اوقات این احتمال وجود داشته که نمای شیشه ای شکسته و وارد ساختمان شود. او توانست دو طبقه دیگر نیز در این شرایط صعود کند اما هر لحظه باد شدیدتر می شد. در ارتفاع ۸۰۰ فوتی در حالی که باد به شدت او را تکان می داد، دست هایش خشک شده و انگشت های بانداژ شده اش تاول زده بودند، لای کاهش دمای بدنش را احساس می کرد. تیمی از همراهان و نیروهای نجات با واکی تاکی از او سوال کردند که باز هم می خواهد با این شرایط به صعود ادامه دهد یا خیر و او گفت که دیگر صعود ممکن نیست. اگر چه لای نتوانست به بالای آسمانخراش صعود کند اما توانست ۷۳۵,۰۰۰ دلار برای کمک به افرادی که نخاع آن ها آسیب دیده کمک جمع آوری کند.
بدون نظر