روز یکشنبه ۲۴ ژوئن سال ۱۹۷۶ یک روزنامه تبلیغاتی روسی متعلق به حکومت شوروی به نام کراسنایا زیویزدا (Krasnaya Zvezda) به معنای «ستاره سرخ»، مقاله ای معمولی در محکومیت یک سیاسمتدار آینده دار بریتانیایی به نام مارگارت تاچر منتشر کرد. تاچر کمتر از یک سال پیش از آن، رهبری حزب محافظه کار انگلیس و سپس حزب مخالفش را در دست گرفته و به عنوان یک مبارز ضد کمونیست شهرت یافته بود.
مقاله ی روزنامه ی کراسنایا زیویزدا که آن را سخنگوی ارتش شوروی می دانستند، واکنشی بود به یکی از سخنرانی های تاچر که در آن مسکو را به تلاش برای سلطه بر دنیا متهم کرده بود. این اتهام کنایه آمیز اما نه تازه ای بود و پاسخ روزنامه ی کراسنایا زیویزدا نیز به آن تکرار مکررات بود. اما کراسنایا زیویزدا به رسم همه ی روزنامه های تبلیغاتی، حقیقت را اندکی متفاوت جلوه داد، امری که به تغییر مسیر تاریخ انجامید.
رابرت ایوانز، رئیس دفتر آن زمان رویترز در مسکو، یک نسخه از مقاله ی این روزنامه را پیدا کرد. ایوانز که به دنبال سوژه ی جالب تری برای پوشش اخبار آن روز دنیا بود وقتی واکنش تند روزنامه ی کراسنایا زیویزدا به تاچر را دید تصمیم گرفت درباره ی آن بنویسد. او تیتر مقاله ی اصلی روزنامه ی روسی را اینگونه ترجمه کرد: «بانوی آهنین دست به تهدید زد»
آنطور که در مقاله ی اصلی کراسنایا زیویزدا که نوشته ی یک افسر ارتش شوروی به نام یوری گاریلوف بود آمده، این هموطنان تاچر بودند که این لقب را برای او ساختند و از آن استفاده کردند. شایعاتی هست که می گوید برخی بریتانیایی ها تاچر را «بانوی آهنین» نامیده بودند که اشاره ای بود به یک دستگاه شکنجه که در دوران قرون وسطی مورد استفاده قرار می گرفت. حالا به طور کامل روشن نیست که آیا این داستان صرفاً بر اساس شایعات مذکور شکل گرفته بود یا حقایق دیگری هم در رابطه با آن شایعات وجود دارد.
ایوانز در مقاله ی آن زمان خود در مسکو نوشت: « روزنامه ی “ستاره سرخ” وزارت دفاع شوروی امروز به مارگارت تاچر رهبر حزب محافظه کار انگلیس لقب “بانوی آهنین” داد.» مطبوعات انگلیس که تصویر سرسخت و ضد کمونیست تاچر در آن ها هنوز در حال شکل گیری بود این عبارت را قاپ زدند.
یک هفته بعد تاچر حمایت خود را از لقب جدیدش ابراز کرد. او در سخنرانی در لندن گفت: «من بانوی آهنین غرب، امشب با لباس ستاره سرخ خود در برابر شما می ایستم، با چهره ای که اندکی آرایش شده و موهایی که پیچ و تاب ملایمی به آن داده شده.» و در ادامه گفت: «بله من بانوی آهنین هستم.»
این لقب با وجود منشأ روسی اش و نیت اهانت آمیزی که در پشت آن وجود داشت پابرجا ماند و بانوی آهنین سه سال بعد نخست وزیر بریتانیا شد.
کلا انگلیسی ها همه چیز رو رو هوا قاپ می زنند، حتی فحش رو !