بر اساس مطالعات جدید صورت گرفته، انقراض جانوران قوی هیکل باعث رشد مغز انسان شده است. وقتی انسان برای اولین بار حدود ۲.۶ میلیون سال قبل در آفریقا ظاهر شد، وزن متوسط جانوران حدود ۴۵۰ کیلوگرم بود که آن ها را به طعمه هایی آسان و سهل الوصول برای انسان تبدیل می کرد. در دوره چهارم زمین شناسی که با نام پلیستوسن شناخته می شود، سایز جانوران با ۹۰ درصد کاهش مواجه شد که نیاکان ما را وادار به خلق روش هایی هوشمندانه و متهورانه برای شکار آن ها کرد.
در شرایطی که انسان ناگزیر به سمت شکار جانوران کوچکتر و سریع تر رفت، توانایی های شناختی انسان های اولیه رشد کرده و شاهد رشد مغزی از حجم ۶۵۰ سی سی به ۱,۵۰۰ سی سی بودیم. تحقیقات گذشته نیز نشان داده بودند که انسان های اولیه با شکار جانوران غول پیکر امرار معاش می کردند، زیرا جانوران بزرگ تر باعث می شود چربی ها و منابع انرژی حیاتی برای بقا به اندازه کافی به انسان ها برسد. در چنین جثه هایی، جانوران طعمه ها و هدف های بسیار آسان تری برای انسان ها بودند.
دکتر میکی بن-دور از دانشگاه تل آویو این مثال را می آورد که انسان های اولیه به جای شکار یک فیل به سراغ شکار چند غزال می رفتند. تعقیب و شکار جانوران کوچکتر در میان گله ها، باعث ایجاد یک فشار درازمدت تکاملی روی عملکرد مغز انسان شده که اکنون مجبور بودند از انرژی بسیار بیشتری چه در زمینه حرکتی و چه فرآیندهای ذهنی استفاده کنند. این محقق می گوید: «شکار جانوران کوچکتر که دائماً توسط شکارچیان تهدید شده و بدین ترتیب به سرعت دست به فرار می زدند، به یک فیزیولوژی متناسب با تعقیب و گریز و همچنین ابزارهای شکار بسیار پیچیده تر نیاز داشت. فعالیت شناختی نیز افزایش می یافت زیرا تعقیب سریع شکار به تصمیم گیری سریع بر اساس آشنایی کامل با رفتارهای جانوران نیاز داشت و این اطلاعات باید در یک حافظه بزرگ تر نگهداری می شد».
وقتی جثه جانوران شروع به کاهش کرد، انسان های اولیه نیز شروع به خلق ابزارهای شکار جدیدتر و پیچیده تری مانند تیر و کمان و همچنین اهلی کردن سگ ها برای کمک به شکار کردند. با فرا رسیدن پایان عصر سنگ، جانوران کوچک تر از قبل نیز شدند. این موضوع بار دیگر انسان ها را وادار به استفاده از انرژی بیشتر در شکار نسبت به آن چیزی که از خوردن آن کسب می کردند نمود.
بن- دور در این باره تصریح می کند: «در واقع این زمانی است که انقلاب کشاورزی رخ می دهد که شامل اهلی سازی هم جانوران و هم گیاهان است. در شرایطی که انسان ها به اقامتگاه های دائمی نقل مکان کرده و کشاورز شدند، سایز مغز آن ها به مقدار کنونی ۱,۳۰۰ تا ۱,۴۰۰ سی سی کاهش یافت. این اتفاق رخ داد چون با اهلی کردن گیاهان و جانورانی که فرار نمی کردند، دیگر نیازی به اختصاص توانایی های شناختی قابل توجه به موضوع شکار وجود نداشت». در واقع در طی سه میلیون سال گذشته، سایز مغز انسان سه برابر شده در حالی که در همین مدت، اندازه مغز شامپانزه ها تغییر محسوسی نداشته است.
بدون نظر