یک فرد که در گذشته معتاد به کراک و هروئین بود توانست پس از ۱۹ بار اوردوز کردن دچار تحول شده و مواد را ترک کند.
مدیسون مک مانوس ۲۸ ساله اهل نیوجرسی آمریکا، از ۱۵ سالگی به استفاده از کراک و هروئین روی آورده بود. او می گوید:«من در ۱۵ سالگی اولین دوره ترک اعتیاد خود را گذارندم و با اعتیادی که داشتم به خانواده خودم ضربه زدم. تا ۱۸ سالگی به برنامه های ترک اعتیاد می پیوستم و دوباره به مصرف روی می آوردم.» مک مانوس ادامه می دهد: «در ۱۸ سالگی و وقتی دخترم را باردار بودم توانستم ۹ ماه پاک بمانم. در آن زمان این طولانی ترین مدتی بود که به مواد دست نزده بود.»
مک مانوس می گوید که چطور اعتیاد او را به اسارت درآورده بود و او پس از شوک دستگیری تصمیم به بازپروری خود گرفت. او می گوید: «مدرسه را ترک کردم. حضانت موقت دخترم را گرفتم و نمی توانستم استعمال مواد را متوقف کنم. در آن زمان نه خانواده ای داشتم، نه هیچ دوست و نه روحی، تنهای تنها بودم. تمام کسانی که در زندگی داشتم، تمام چیزی که در زندگی جمع کرده بودم را دور انداخته بودم. شش سال در یک شهر تاریک و خشن، بی خانمان بودم. در طول اعتیادم به مواردی برخوردم و با چیزهایی سرکار داشتم که می توان از آن یک کتاب نوشت. این بیماری مرا ۶ سال در چنگال خود نگاه داشت و مرا اسیر خود کرده بود. بخاطر از دست دادن دخترم، خانواده ام و حتی خودم بسیار احساس شرم و پشیمانی می کردیم. و من برای آخرین بار در ۱۸ جولای سال ۲۰۱۸ مواد مصرف کردم.» او ادامه می دهد: «روی سنگ می نشستم و با چشمانی گریان به درگاه خداوند التماس می کردم که مرا از این مخمصه نجات دهد.»
مک مانوس می گوید دادگاه مواد مخدر او را نجات داد و او در زمان بازداشت تصمیم به این گرفت که اعتیاد را کنار گذاشته و به مرکز توانبخشی برود. قبل از آن او چندین بار سابقه دستگیری بخاطر حمل مواد و دزدی از فروشگاه را داشته است. او می گوید:«در آن زمان هیچ ایده ای نداشتم، فقط می دانستم که دیگر نمی خواهم مواد مصرف کنم. به یک برنامه ۳۰ روزه در جنوب نیوجرسی رفتم و سپس به مدت ۴ ماه درمان را ادامه دادم. او می گوید خانواده اش اولین چیزی بودند که از زندگی قبلیش دوباره بدست آورد و پس از پشتیبانی کامل خانواده اش از وی، او سعی کرد دخترش را به خود بازگرداند.»
او در پایان بیان می کند:«زندگی کوتاه است، هدف ما زندگی کردن است و حیف است که زندگی خود را در این بیماری بگذرانیم و هر روز احساس پوچی کنیم. به مبارزه علیه بدی های زندگی ادامه دهید. همیشه سپاسگزار و فروتن باشید و آن چه سر راه شما قرار می گیرد را بپذیرید.»
بدون نظر