بدن ما می تواند غافلگیری های عجیبی برایمان داشته باشد. مثلاً به این فکر کنید که گاهی می توانیم مختصر برقی از خودمان به بقیه ی چیزها انتقال دهیم. حتماً تا به حال برای شما هم پیش آمده که دست تان به کسی یا چیزی خورده باشد و شوک الکتریکی جزئی را تجربه کرده باشید. اگر کنجکاوید که بدانید این پدیده چرا رخ می دهد و ساز و کار آن به چه شکل است، فرصت خوبی است تا بالاخره جواب سؤال هایتان را بگیرید.
در ادامه می خواهیم ببینیم بدن ما چگونه توانایی انتقال و دریافت این شوک های الکتریکی جزئی را دارد و راهکارهای برای جلوگیری از این اتفاق به شما یاد خواهیم داد.
اتم های درون بدن مان انرژی مثبت، منفی و خنثی دارند
هر آنچه که در پیرامون ما وجود دارد از اتم تشکیل شده است و البته بدن انسان هم مشمول آن می شود. اتم ها هم خود از پروتون، الکترون و نوترون تشکیل می شوند که هر یک به ترتیب بار مثبت، منفی یا خنثی دارند. و گرچه به طور کلی تعداد این ۳ نوع ذره در اتم ها ثابت است اما الکترون ها همواره تمایل به جا به جایی از نقطه ای به نقطه ای دیگر دارند. این بدان معنی است که الکترون ها می توانند از اسباب و اثاثیه ی خانه مان به لباس های ما منتقل شوند و وقتی با همکارمان احوالپرسی می کنیم و دستی به شانه اش می زنیم، از این طریق به شانه های همکارمان انتقال پیدا می کنند.
وقتی انرژی منفی در تعادل نباشد الکتریسیته ساکن به وجود می آید
وقتی میان الکترون ها و پروتون ها تعادل برقرار نباشد یا به عبارت دیگر، وقتی انرژی مثبت و منفی در تعادل نباشند، چیزی به وجود می آید که دانشمندان به آن الکتریسیته ساکن می گویند. الکتریسیته ساکن جدا از اسم پیچیده ای که دارد، حتماً خودتان هم تا به حال تجربه ی ایجادش را داشته اید. مثلاً اگر موهایتان را به یک بادکنک بمالید، در واقع الکتریسیته ساکن به وجود می آورید چون چند الکترون بیشتر از آنچه که قبلاً داشتید «برمی دارید». با این حال، اگر کمی بعد از آن با شئی با بار مثبت، مثل یک شئ فلزی یا هر چیز دیگری که از یک ماده ی رسانا باشد، تماس پیدا کنید، احتمالاً یک شوک الکتریکی جزئی را تجربه خواهید کرد. این ها همان الکترون هایی هستند که از جایی به جایی دیگر منتقل می شوند و سعی می کنند تعادل خود را بازیابند.
در هوای سرد و خشک این شوک های الکتریکی جزئی بیشتر رخ می دهند
در زمستان یا بخش هایی از دنیا که هوای خشک و سردی دارند، الکتریسیته ساکن ممکن است بیشتر به وجود آید. چون هوای مرطوب در حقیقت یک رسانای طبیعی است که می تواند جلوی تخلیه های بزرگ تر بار را بگیرد، مانند آن هایی که در محیط هایی با رطوبت کمتر رخ می دهند. فقدان رطوبت می تواند باعث تخلیه بار مکرر در هنگام گرفتن یا لمس برخی سطوح شود.
برخی مواد الکترون های خود را به ما می دهند و برخی دیگر باعث می شوند ما به آن ها برق دهیم
همانطور که می دانید فلزات اصلی ترین رسانای الکتریسیته هستند – به قدری که از آن ها برای ساخت چیزهایی استفاده می شود که تنها کاربرد آن ها انتقال الکتریسیته است. با این حال، رشته های مانند پلی استر هستند که از رسانایی پایینی برخوردارند اما باز هم می توانند در انتقال اکتریسیته از جایی به جایی دیگر در زمان دادن یا دریافت این شوک های الکتریکی جزئی نقش داشته باشند. مثلاً پلی استر در بسیاری از وسایل روزمره ی ما از جمله اسباب و اثاثیه و لباس ها وجود دارد.
راهکارهایی برای جلوگیری از این شوک های الکتریکی جزئی
اگر بخواهید جلوی وقوع این پدیده را بگیرید روش های ساده ای برای این کار وجود دارد.
هنگام راه رفتن بر روی سطوحی که ایجاد الکتریسیته ساکن می کنند کفش های لاستیکی نپوشید.
اگر احتمال می دهید علت ایجاد الکتریسیته ساکن سرد و خشک بودن هوا باشد حتماً هوای محیط را مرطوب کنید.
از لباس های نخی استفاده کنید تا وقتی آن ها را می پوشید الکتریسیته ساکن ایجاد نشود.
پوست خود را مرطوب نگه دارید.
دائماً به سطوح فلزی دست بزنید تا الکتریسیته ساکن ذره ذره تخلیه شود، نه یکباره تمام آن.
محصولات ضد الکتریسیته ساکنی هم وجود دارد که می توانید از آن ها برای تمیز کردن سطوح استفاده کنید.
بدون نظر