اکنون فصل سخنرانی های پس از فارغ التحصیلی در ایالات متحده است و این بدان معناست که سخنرانان سلبریتی به دنبال صحبت های الهام بخشی هستند تا آن ها را دانشجویان فارغ التحصیل شده به اشتراک بگذارند. اگر چه تمام این سخنرانی های مراسم فارغ التحصیلی حاوی صحبت هایی در مورد شجاعت و تجربیات افراد شناخته شده هستند اما نمی توان آن ها را مساوی دانست. برخی از این سخنرانی ها به سرعت فراموش می شوند در حالی که برخی دیگر تیتر اصلی روزنامه ها را تشکیل می دهند. اما کمتر سخنرانی های فارغ التحصیلی می تواند به جایگاه سخنرانی استیو جابز در دانشگاه استنفورد در سال ۲۰۰۵ برسد. این سخنرانی نادر توانست ژانر سخنرانی فارغ التحصیلی در جهان را به جایگاه تازه ای برده و راه خود را به تار و پود فرهنگ ایالات متحده باز کرد، زیرا با نزدیک به ۴۰ میلیون بار بازدید در یوتیوب، پربازدیدترین سخنرانی فارغ التحصیلی تمام دوران است و برای این میزان محبوبیت نیز دلیل خوبی وجود دارد.
به عنوان نماد کسب و کار و فرهنگ، موسس کمپانی اپل یک چهره شناخته شده عمومی بود که همزمان مبهم مانده بود و به اندازه محصولات تازه ای که در مراسم رونمایی معرفی می کرد تازگی داشت. دیدگاه منحصربفرد جابز که دیدگاهی زیبایی گرا را در اختراع و تولید محصولات تازه به کار گرفته بود، بدون شک دروازه ای به موفقیت کمپانی اپل بود: تکنولوژی مورد نظر او تکنولوژی زیبا شده بود، همان چیزی که در محصولات این برند می بینیم. اما همانند محصولات اپل نیز که کارکرد درونی خود را پشت ظاهری جذاب مخفی کرده بودند، درک چیزهایی که جابز به آن ها اعتقاد داشت چندان ساده نبود. وقتی او صحبت می کرد مردم گوش می دادند و او به ندرت مانند روزی از روزهای ماه ژوئن در کالیفرنیا خود را چنین عریان با دانشجویان به اشتراک گذاشت.
نزدیک ترین تجربه به مرگ
سخنرانی جابز با سه داستان از زندگی اش همراه بود: ابتدا اینکه وی داستانی در مورد کنار گذاشتن دانشگاه را روایت می کند؛ دیگری در مورد درس هایی که از اخراج شدن از اپل در سال ۱۹۸۵ آموخت و آخرین داستان نیز مربوط به تعمقاتش در مورد مرگ. اگر دو داستان اول را به این گزاره خلاصه کنیم که باید به احساس درونی تان اعتماد کنید و چیزی که دوست دارید را انتخاب نمایید، داستان سوم بسیار عمیق تر از این حرف هاست. در سال ۲۰۰۵، اولین تقلای جابز با سرطان پس از یک جراحی موفق، پشت سر گذاشته شده بود. وی در این باره گفت: «این نزدیک ترین مواجهه من با مرگ بود و امیدوارم همچنان نزدیک ترین تجربه من برای چند دهه آینده باشد». این ماجرا میرا بودن او را بیشتر به کانون توجه تبدیل کرد و جابز در سخنرانی اش از خوبی های مرگ گفت، تا جایی که آن را «به احتمال فراوان بهترین اختراع زندگی» توصیف کرد.
استیو جابز خطاب به فارغ التحصیلان دانشگاه استنفورد گفت :«به یاد داشتن این موضوع که شما خواهید مرد، بهترین روشی است که من برای جلوگیری از افتادن به دام این تصور که چیزی برای از دست دادن دارید، می شناسم. زمان شما محدود است، از این رو آن را با زندگی کردن در کالبد شخصی دیگر تباه نسازید… شجاعت داشته باشید و قلب و علاقه خود را دنبال کنید. آن ها از قبل به نحوی می دانند که حقیقتاً شما می خواهید به چه جایی برسید». استیو جابز هیچگاه دهه های آینده ای که دوست داشتن ببیند را ندید و در سال ۲۰۱۱ در سن ۵۶ سالگی در اثر سرطان درگذشت و مرگش این سخنرانی او را برای همیشه در اذهان همگان ماندگار ساخت.
یادمه اون زمان اخبار فناوری رو از سایت نارنجی دنبال میکردم
خبر مرگ جابز هم از نارنجی خوندم. عجب ۱۰ سال گدشته