یک اینفلوئنسر اینستاگرامی هلندی حالا اولین نفری است که عشق خود را به صورت اینترنتی به عنوان یک توکن غیر قابل معاوضه (NFT / non-fungible token) فروخته است. از این فروش ۲۵۰ هزار دلار نصیب او شده است.
مارتا رنتل ۲۶ ساله روز ۱۳ ژوئیه دارایی «عشق دیجیتال» را به خریداری ناشناس فروخت. رنتل پس از تکمیل تراکنش با این خریدار به یک قرار شام خواهد رفت.
توکن غیر قابل معاوضه به دارایی های دیجیتالی ذخیره شده بر روی فناوری بلاک چین اطلاق می شود، همان فناوری ای که رمزارزهایی همچون بیت کوین را ممکن می سازد.
ایده ی پشت ذخیره ی اطلاعات بر روی بلاک چین این است که این کار ویرایش یا حذف اطلاعات را تقریباً غیر ممکن می سازد. این بدان معنی است که با خرید یک توکن غیر قابل معاوضه، سند خریدتان تا ابد در یک دفتر دیجیتال قرار می گیرد.
رنتل می گوید چیزی که می خواهد از آن مطمئن شود این است که دیگران می توانند مارتا رنتل که یک شخص حقیقی است را از شخصیت مجازی اش که عشق آن را فروخته، تمیز دهند.
او می گوید: «هیچ چیزی در اینترنت فیزیکی نیست و این هم بخشی از شخصیت مجازی من است.»
طبق آنچه در وبسایت مارتا رنتل آمده، این فلسفه در مورد فعالیت اینفلوئنسری او هم صدق می کند. در این وبسایت آمده: «من مارتی رنتی هستم. البته این اسم واقعی ام نیست، نسخه ی دیجیتال آن است و به دنیای موازی ای تعلق دارد که در آن اینترنت صحنه ی فعالیت من است.»
رنتل که بیش از ۶۵۴ هزار دنبال کننده در اینستاگرام دارد، می گوید می خواست با بدل کردن یک احساس به یک توکن به چیز خاصی دست یابد. او همچنین تصمیم گرفته توکن های غیر قابل معاوضه ی دیگری هم از طریق وبسایت خود بفروشد، مثلاً مالکیت اختصاصی تصاویر اینستاگرام و ویدئوهای یوتیوبش.
او می گوید ایده ی این کار را از یک هنرمند ایتالیایی به نام سالواتوره گارائو الهام گرفته که در ماه مه یک مجسمه ی نامرئی به نام «من هستم» را به قیمت ۱۸،۳۰۰ دلار فروخت.
رنتل می گوید فروش عشقش چیزی بیش از تنها یک روش نامتعارف برای کسب درآمد یا ثبت نامش در تاریخ بوده و معتقد است این کار پیامی برای زنان دیگر درباره ی استقلال شان دارد.
او می گوید: «به نظر من فروش عشق دیجیتال برای زنان قدرت بخش است چون اینطوری می توانیم بدون کوتاه آمدن از آزادی و فردیت مان عشق بورزیم.»
«عشق دیجیتال تراکنشی است اما مگر ازدواج با یک مرد، صرفاً به خاطر اینکه ثروتمند و قابل اتکا است هم همینطور نیست؟»
رنتل همچنین می گوید به دنبال یک مؤسسه خیریه مناسب می گردد تا بخشی از پولی که نصیبش شده را به آن اهدا کند.
رنتل امیدوار است اینفلوئنسرهای بیشتری از او الهام بگیرند و در مورد چیزهایی که به دنبال کنندگان خود در فضای مجازی ارائه می دهند خلاقانه عمل کنند.
با توجه به ماهیت رمز ارز، رنتل می گوید می دانست که تا زمانی که پرداخت انجام نشود هویت خریدار ناشناس باقی خواهد ماند.
رنتل در پاسخ به این سؤال که آیا فکر می کند که ممکن است این تراکنش دیجیتال به یک عشق واقعی بیانجامد، می گوید احتمالش هست که آن خریدار مرموز یک زن یا یک بچه ی بسیار ثروتمند باشد.
با این وجود رنتل در وبسایت خود مثبت اندیش بوده و در اینباره نوشته: «اگر بتوانم عشق دیجیتالم را با موفقیت بسازم و نیمه گمشده ام را پیدا کنم، چرا نباید احساسات و عواطف دیگری به دنبالش بیاید؟»
تن فروشی توی هر کاغذی هم بپیچیش بازهم تن فروشیه. یک کلمه قدرتمندسازی زنان هم یاد گرفتن و هر کاری می کنند ربطش میدن به اون تا اگر کسی ازشون انتقاد کرد برچسب زن ستیزی بهش بزنند و خفش کنند. آره همونقدر که تن فروشی یک روسپی باعث قدرتمندسازی زنان میشه، این کار احمقانه هم میشه.
آن ها از خوشی در حال مردن هستند و ما از بدبختی.
دیگه زیاده روی کرده
تن فروشی توی هر کاغذی هم بپیچیش بازهم تن فروشیه. یک کلمه قدرتمندسازی زنان هم یاد گرفتن و هر کاری می کنند ربطش میدن به اون تا اگر کسی ازشون انتقاد کرد برچسب زن ستیزی بهش بزنند و خفش کنند. آره همونقدر که تن فروشی یک روسپی باعث قدرتمندسازی زنان میشه، این کار احمقانه هم میشه.