به گفته ی ناصر ممدوح، دوبلور پیشکسوت، بعد از سانسور و تغییر داستان سریال اوشین در ایران، خود ژاپنی ها خواهان خرید این نسخه ی متفاوت از این سریال شده بودند.
ممدوح در بخشی از گفتگوی جدید خود با یادآوری وضعیت دوبله در دهه ۶۰ خورشیدی، از سریال «سال‌های دور از خانه» که در ایران به «اوشین» معروف شده بود گفت.
او با اشاره به این سریال که ژاله علو مدیر دوبلاژ آن بود گفت: «سال ها پیش که خانم علو عزیز سریال اوشین را دوبله کردند، آنچه پخش شد، اوشینی نبود که ژاپنی ها ساخته بودند؛ یعنی درواقع با سانسورهایی که انجام شد یک داستان دیگر از آب درآمد و به قدری زیبا بود که من شنیدم حتی خود ژاپنی ها تمایل داشتند سریال را از ما خریداری کنند. خانم علو برای این کار خیلی زحمت کشیدند و واقعا دستشان درد نکند، ان شاءالله که همیشه سلامت باشند.»
«سال‌های دور از خانه» یک سریال تلویزیونی ژاپنی بود که در سال ۱۹۸۳ تولید شد و شخصیت اصلی داستان آن زنی به نام اوشین تانوکورا بود که در سنین پیری خاطرات زندگی سختش را از زمان کودکی تا بزرگسالی تعریف می کرد. این سریال که از سال ۱۳۶۵ شنبه شب‌ها در ایران پخش می شد، تأثیر فرهنگی زیادی در جامعه ی آن روز ایران بر جای گذاشت. به عنوان مثال فروشگاه های لباس های دست دوم، نام «تاناکورا» را از نام فامیل اوشین تانوکورا که در سریال، صاحب و گرداننده فروشگاه‌های زنجیره‌ای تانوکورا بود، وام گرفتند.
از همان زمان پخش این سریال در ایران شایعاتی درباره ی سانسور شدید این سریال و تغییر داستان آن مطرح شد. در حقیقت برخی مردم تصور می کردند اوشین و برخی شخصیت های دیگر داستان از نظر اخلاقی آدم های درستی نبودند و صداوسیمای ایران با چیره دستی اوشینی ساخته بود که شخصیت اصلی و اطرافیانش را آدم هایی بااخلاق نشان می داد.
اما ژاله علو، مدیر دوبلاژ سریال «سال های دور از خانه» سانسورهای گسترده در این سریال را رد کرده و تنها تحریف های انجام شده در سریال را در خصوص دیدگاه های سیاسی و ضدجنگ اوشین معرفی کرده که بنابر مقتضیات دهه ی شصت ایران، تحریف شدند.
اعمال برخی سانسورها در دیالوگ بازیگران این سریال باعث شکل گیری شایعاتی درباره ی روسپی بودن اوشین در نسخه ی اصلی هم شده بود. اما مریم شیرزاد، دوبلور نقش اول این سریال یعنی اوشین، پس از تأیید وجود برخی تغییرات از جمله عوض شدن نام برخی مکان‌ها در طی دوبله (جهت سازگارتر شدن با فرهنگ ایران) افزود آدم ها و احساسات شان تغییری نکردند و خط اصلی و بافت کلیِ سریال دست نخورده باقی ماند.
سریال اوشین در سال ۹۲ نیز از شبکه تماشا بازپخش شد. همان زمان حمیدرضا سرافرازی، مدیر تأمین برنامه شبکه تماشا که در جریان کامل خرید مجدد این سریال از ژاپن و آماده سازی آن برای پخش مجدد بود هم توضیحاتی درباره ی سریال «سال های دور از خانه» ارائه کرد.
او گفت هیچ یک از شایعاتی که در دهه ی شصت درباره ی این سریال مطرح شد، درست نیست و اوشین و همه شخصیت های اصلی این سریال آدم های درستکار و بااخلاقی بودند.
وی تأکید کرد: «این سریال هم در پخش اول و اکنون که از شبکه تماشا پخش می شود، کاملاً با حفظ امانت به اثر اصلی به نمایش درآمده و حذفیات آن در حد چند نما است. اصلاحات سریال اوشین نسبت به سریال هایی که اکنون ما برای پخش آماده می کنیم بسیار اندک است.»
حتی ترانه علیدوستی، بازیگر مشهور هم چند سال قبل در توییتی به ماجرای سانسورهای سریال اوشین پرداخت.
او در اینباره نوشته بود: «من این ماجرای اصلی اوشین رو پارسال که ژاپن بودم سوال کردم، شایعه بود که شغلش چیز دیگه‌س، ژاپنی‌ها گفتن اوشین اونجا هم نماد نجابت بوده و هیچ ریگی به کفش نداشته. وقتی گفتم تو ایران ما فکر می‌کردیم اوشین سانسور شده و داستانش عوض شده غش غش خندیدن.»
بازم ایرانی و بازم جوگیر شدن