خرس ها در مزرعه ای در شمال غربی چین در اسارت شکنجه می شدند. کیسه صفرای آن ها به صورت روزانه تخلیه می شد تا از صفرای به دست آمده در طب چینی استفاده شود. بنا بر گزارش، خرس مادر و توله اش در قفس هایی بسیار کوچک نگهداری می شدند؛ قفس هایی که در آن ها حیوان حتی قادر به حرکت نیست.
به گزارش Sun، وقتی خرس مادر صدای توله اش را ـ که کارگری به او نزدیک می شود تا معده اش را سوراخ کند ـ می شنود، خودش را از قفس آزاد می کند و به سمت توله اش می دود و او را بغل می کند و آن قدر فشار می دهد تا توله خفه شود. بعد خودش هم به سمت دیواری می دود و سرش را محکم به آن می کوبد و در جا می میرد.
داستان این خرس و توله اش بار دیگر مسئله ی فجیع کِشت «کیسه صفرای خرس» و هزاران حیوانی که هنوز در سرتاسر آسیا در اسارت به سر می برند را یادآور می شود.
در حالی که طبق تخمین ها حدود ۱۰ هزار خرس، اغلب از نوع خرس آفتاب و خرس قهوه ای، هنوز در شرایط نامناسب زندانی هستند، فعالان و برگزارکنندگان کارزارهای اجتماعی خواستار برچیده شدن بساط کِشت «کیسه صفرای خرس» به طور کلی هستند.
به استناد نشنال جئوگرافیک، کیسه صفرای انواع خرس شامل خرس سیاه آسیایی و خرس قهوه ای حداقل از قرن ۸ میلادی در طب سنتی چین مورد استفاده بوده است. صفرای خرس مقادیر معتنابهی از ماده اورسودوکسی کولیک اسید در خود دارد که برای درمان امراض کبد و حل کردن سنگ کیسه صفرا در طب چینی استفاده می شود.
صفرا از طریق ایجاد سوراخی دائمی در شکم و کیسه صفرای خرس ـ که اغلب می تواند به بیماری ها و عفونت های دردناکی منجر شود ـ کِشت می شود.
در نتیجه، بسیاری از خرس ها از طریق مشت زدن به معده شان به خود آسیب زده و یا خودشان را می کشند و به همین خاطر برای جلوگیری از این کار، گاهی جلیغه ای آهنی بر تن خرس ها می کنند.
در چین استفاده از صفرای خرس زندانی قانونی اما خرس وحشی ممنوع است. وارادات آن نیز غیر قانونی محسوب می شود. به طور معمول از خرس ها به مدت حدود ۲۰ سال نگهداری می شود و هنگامی که دیگر صفرا تولید نکردند، کشته می شوند.
ریشه این قساوت از جایی میاد که انسان خودش رو برتر از جانوران دیگه میدونه و نمیتونه درک کنه حیوانات هم احساسات دارند و درد و رنج رو می فهمند. اونها هم به بچه هاشون علاقه دارند و نمیتونن عذاب کشیدنشون رو ببینن. بگذریم که بعضی آدمها حتی خودشون رو از برخی آدمهای دیگه هم (به دلایلی مثل نژاد و مذهب و ملیت و طبقه اجتماعی) برتر می دونند و درکی از رنج و عذاب اونها ندارند. بعید می دونم هیچ گونه ای از حیوانات چنین دیدگاهی نسبت به همنوعان خودشون و دیگر جانوران داشته باشند. این نوع قساوت فقط مختص انسانه.
ریشه این قساوت از جایی میاد که انسان خودش رو برتر از جانوران دیگه میدونه و نمیتونه درک کنه حیوانات هم احساسات دارند و درد و رنج رو می فهمند. اونها هم به بچه هاشون علاقه دارند و نمیتونن عذاب کشیدنشون رو ببینن. بگذریم که بعضی آدمها حتی خودشون رو از برخی آدمهای دیگه هم (به دلایلی مثل نژاد و مذهب و ملیت و طبقه اجتماعی) برتر می دونند و درکی از رنج و عذاب اونها ندارند. بعید می دونم هیچ گونه ای از حیوانات چنین دیدگاهی نسبت به همنوعان خودشون و دیگر جانوران داشته باشند. این نوع قساوت فقط مختص انسانه.