آنگلا مرکل در یکی از باشکوه ترین مراسم نظامی کشورش، روز پنجشنبه و پس از ۱۶ سال با مقام صدراعظمی آلمان خداحافظی کرد. مراسم خداحافظی مرکل با حضور رییس جمهور، وزیران چهار دوره صدارت او و همرانشان و گروهی از شخصیت های سیاسی و نظامی آلمان برگزار شده و به شکل زنده از شبکه دوم تلویزیون آلمان پخش شد. روز هشتم دسامبر جاری، اولات شولتس به عنوان صدراعظم جدید سوگند یاد کرده و مرکل تا آن روز همچنان صدراعظم آلمان خواهد بود.
آنگلا مرکل (Angela Merkel) یک سیاستمدار آلمانی است که بیشتر به خاطر دوران طولانی حضورش در جایگاه صدراعظم آلمان و یکی از معماران اتحادیه اروپا شناخته می شود. آنگلا دوروتی کاسنر که بیشتر با نام آنگلا مرکل شناخته می شود در ۱۷ جولای ۱۹۵۴ در شهر هامبورگ در آلمان غربی متولد شد. او که در رشته فیزیک تحصیل کرده بود، بدنبال فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ وارد عرصه سیاست شد. بعد از رسیدن به عنوان رهبری حزب اتحاد دموکرات مسیحی در آلمان، آنگلا مرکل به اولین صدراعظم زن آلمان و یکی از رهبران ارشد اتحادیه اروپا پس از انتخابات ملی سال ۲۰۰۵ در آلمان تبدیل شد.
او دختر یک معلم و کشیش لوتری بود که در تلاش برای ادامه مطالعات خداشناسی خود به آلمان شرقی نقل مکان کرده بود و بدین ترتیب آنگلا در کودکی در مناطق روستایی شمال برلین در جمهوری دموکراتیک آلمان که تحت نفوذ شوروی بود بزرگ شد. او در دانشگاه لایپزیگ در رشته فیزیک تحصیل کرده و در سال ۱۹۷۸ مدرک دکترای خود را بدست آورد و بعدها به عنوان شیمیدان در موسسه مرکزی شیمی فیزیک و آکادمی علوم آلمان از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ مشغول به کار شد.
آنگلا در سال ۱۹۷۷ در سن ۲۳ سالگی با یک دانشجوی فیزیک به نام اولریش مرکل ازدواج کرد و نام خانوادگی او را پذیرفت. ازدواج این دو در سال ۱۹۸۲ به پایان رسید. مرکل بعد از جدایی از همسر اولش، در سال ۱۹۹۸ با یک شیمی دان کوانتومی به نام خواکیم ساور ازدواج کرد و علیرغم شهرت در دنیای سیاست، زندگی خصوصی اش با همسر دوم خود را دور از دید رسانه ها نگه داشت. آنگلا مرکل هیچ فرزندی نداشته اما شوهرش دو پسر از ازدواج سابق خود دارد. مرکل به فوتبال علاقه زیادی داشته و بعد از حمله ای توسط سگ در سال ۱۹۹۵، از سگ ها می ترسد.
بدنبال سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، مرکل به حزب دموکرات مسیحی پیوست و مدت کوتاهی بعد به عنوان وزیر زنان و جوانان در کابینه هلموت کول منصوب شد. در ادامه مرکل در سمت وزیر محیط زیست و امنیت هسته ای مشغول به کار شد. بدنبال شکست کول در انتخابات عمومی سال ۱۹۹۸، آنگلا مرکل به عنوان دبیر کل حزب انتخاب شده و دو سال بعد رهبری حزب دموکرات مسیحی را بدست آورد. در سال ۲۰۰۲ بود که او رقابت برای نامزدی صدراعظمی آلمان را به ادموند استویبر باخت. در انتخابات سال ۲۰۰۵، مرکل با اختلافی اندک توانست صدراعظم وقت گرهارد شرودر را شکست دهد، پیروزی که تنها با اختلاف سه کرسی و پس از تشکل ائتلاف با سوسیال دموکرات ها به دست آمد. بدین ترتیب آنگلا مرکل به عناون اولین صدراعظم زن آلمان انتخاب شد. با این انتخاب، مرکل همچنین به اولین شهروند سابق جمهوری دموکراتیک آلماان تبدیل شد که آلمان متحد را رهبری می کند و اولین زنی شد که از زمان تبدیل شدن آلمان به یک دولت-ملت مدرن در سال ۱۸۷۱ رهبری این کشور را در اختیار می گرفت.
سال ۲۰۰۹ آنگلا مرکل برای بار دوم به عنوان صدراعظم انتخاب شد. در اکتبر ۲۰۱۳ و پس از آن که مرکل سازمان سیا را به شنود تلفن همراهش متهم کرد، صدراعظم آلمان بار دیگر خبرساز شد. در نشست رهبران اروپا، او از ایالات متحده به دلیل جاسوسی از خود انتقاد کرده و گفت: «جاسوسی در میان دوستان هرگز قابل قبول نیست». مدت کوتاهی بعد، در دسامبر ۲۰۱۳، آنگلا مرکل برای سومین بار به عنوان صدراعظم آلمان سوگند یاد کرد. در سپتامبر ۲۰۱۷ مرکل برای بار چهارم به عنوان صدراعظم آلمان انتخاب شد. علیرغم اینکه حزب دموکرات مسیحی اکثریت کرسی ها در پارلمان ملی موسوم به بوندستاگ را کسب کرد، حزب دست راستی آلترناتیوی برای آلمان موفق شد ۱۳ درصد از آرای اخذ شده را به خود اختصاص داده و بدین ترتیب به سومین حزب بزرگ در پارلمان تبدیل شد. این اولین باری بود که یک حزب دست راستی تندرو از سال ۱۹۶۱ وارد بوندستاگ می شد. بعد از اعلام نتیجه انتخابات بود که مرکل گفت: «ما انتظار نتیجه بهتری را داشتیم، این واضح است. نکته مثبت این است که ما قطعاً رهبری دولت جدید را در اختیار خواهیم داشت».
او همچنین مدعی شد که با «حل مشکلات، پرداختن به نگرانی هایشان و برطرف کردن نسبی ترس هایشان اما بالاتر از همه با سیاست های خوب» پاسخ حامیان حزب خود را خواهد داد. علیرغم چالشی که برای حاکمیت حزب او در انتخابات سپتامبر ایجاد شده بود، مرکل در سال ۲۰۱۷ برای هفتمین سال متوالی و ۱۲ اُمین بار در کل به عنوان قدرتمندترین زن جهان در صدر فهرست مجله فوربس قرار گرفت. در نوامبر همان سال مشکلات جدیدی در دولت آلمان نمایان شد، زمانی که تلاش ها برای ایجاد یک دولت ائتلافی جدید شکست خورد. بعد از هفته ها مذاکره، حزب دموکرات آزاد ناگهان از مذاکرات با احزاب دموکرات مسیحی و حزب سبزها عقب نشینی کرد که بر سر سیاست های مهاجرتی و دیگر سیاست ها با هم اختلاف داشتند. این شکست ائتلاف ضربه ای دیگر به حاکمیت مرکل بود که گفت حزب او «همچنان به مسئولیت پذیری در قبال کشور، حتی در این شرایط دشوار» ادامه خواهد داد.
در مارس ۲۰۱۸، حزب سوسیال دموکرات ائتلاف خود را با حزب دموکرات مسیحی تجدید کرد و راه را برای مرکل به منظور پنجمین دوره صدراعظمی هموار ساخت. در حالی که مذاکرات بین دو حزب متوقف شده بود، بدنبال کناره گیری مارتین شولتز از رهبری حزب سوسیال دموکرات در فوریه همان سال، بن بست سیاسی به پایان رسید. تابستان آن سال، مرکل بار دیگر با شرایط دشواری مواجه شد پس از آنکه با اولتیماتورم هورست سیهوفر، وزیر کشور خود و رهبر اتحاد سوسیال مسیحی باواریا مواجه شد. سیهوفر تهدید کرده بود که به خاطر خودداری مرکل از جلوگیری از ورود پناهجویانی که پرونده پناهجویی آن ها در دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا معلق مانده، به آلمان، از ائتلاف با حزب حاکم خارج خواهد شد اما اوایل جولای بود که هر دوی آن ها از توافق خبر دادند، که بر اساس آن مناطق ترانزیتی در مرزهای آلمان با اتریش ایجاد شده تا پناهجویان را به کشورهای مسئول هدایت می کرد.
در اکتبر ۲۰۱۸ بود که آنگلا مرکل اعلام کرد می خواهد در پایان سال از ریاست حزب دموکرات مسیحی کناره گیری کند و برای انتخابات صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ نامزد نخواهد شد. از سال ۲۰۱۷ بارها دیده شد که مرکل دچار رعشه شده و بعد از آن بود که نگرانی ها در مورد سلامتی او تشدید شد. بدنبال خبر بازنشستگی مرکل از رهبری آلمان در پایان دوره اخیر بود که آنگرت کرامپ-کرنباور رهبری حزب را در اختیار گرفت اما وی نیز در فوریه ۲۰۲۰ در اقدامی غیرمنتظره از مقامش کناره گیری کرد و تصویر صدراعظم وقت در آخرین ماه های حضورش در این مقام را مخدوش کرد.
در انتخابات مجلس بوندستاگ که در روزهای اخیر انجام شده، حزب چپگرای سوسیال دموکرات بعد از سال ها توانست پیروز انتخابات شده و بعد از پایان صدراعظمی آنگلا مرکل، رهبری از حزب دیگر هدایت آلمان را بر عهده خواهد داشت. اولاف شولتز رهبر حزب سوسیال دموکرات و آرمین لاشت رهبر حزب دموکرات مسیحی برای در دست گرفتن مقام صدراعظمی باید با گروه های دیگر ائتلاف کرده و هر حزبی که ائتلاف بزرگ تری تشکیل دهد صدراعظم را انتخاب خواهد کرد. اگر چه این دو حزب در سال های اخیر با هم مشارکت داشته اند اما شولتز می گوید که اکنون زمان ائتلافی جدید با سبزها و لیبرال ها فرا رسیده است. تا زمان معرفی صدراعظم جدید، آنگلا مرکل همچنان صدراعظم آلمان باقی خواهد ماند.
این آدم غیر از این که در آلمان رو به روی مهاجران باز کرد و چندین میلیون مهاجر رو راه داد و آلمان رو خراب کرد و تو زمینه الکترونیک از کره جنوبی عقب انداخت ، هیچ کار دیگه ای نکرد . بیاین آلمان از مردم اینجا بپرسید ببینید چقدر ازش نفرت دارند و از رفتنش خوشحال شدند .
این آدم غیر از این که در آلمان رو به روی مهاجران باز کرد و چندین میلیون مهاجر رو راه داد و آلمان رو خراب کرد و تو زمینه الکترونیک از کره جنوبی عقب انداخت ، هیچ کار دیگه ای نکرد . بیاین آلمان از مردم اینجا بپرسید ببینید چقدر ازش نفرت دارند و از رفتنش خوشحال شدند .