سریال Squid Game (بازی مرکب) محصول نتفلیکس به لطف داستان گیرا، طراحی جذاب و شخصیت های فراموش نشدنی‌اش به سرعت شهرتی جهانی برای خود دست و پا کرده است. برای ساخت لباس ها، نوشتن دیالوگ ها و طراحی و ساخت صحنه وقت و انرژی فراوانی صرف شده است. ما می خواهیم در Screen Rant نگاهی به پشت صحنه ی سریال Squid Game بیاندازیم. با ما همراه باشید.
۹- شخصیت سانگ-وو تا حدی برگرفته از گذشته ی هوانگ دونگ هیوک، کارگردان سریال است
پارک هی سو نقش یکی از باهوش ترین شخصیت ها را در سریال Squid Game یعنی چو سانگ-وو بازی می کند. این بازیگر می گوید که از کارگردان راهنمایی های بسیاری در خصوص تجاربش در دانشگاه ملی سئول دریافت کرده. هم شخصیت سانگ-وو و هم کارگردان در این دانشگاه معتبر تحصیل کرده اند. اما شباهت ها در این جا پایان نمی پذیرد.
این کارگردان می گوید که در زمان های قدیم، مادربزرگش در بازار سانگمون-دونگ کار می کرده است، درست همانند مادر سانگ-وو در سریال.
۸- ایده ی این سریال بیش از یک دهه پیش به فکر کارگردان رسیده بود
هوانگ اولین بار در سال ۲۰۰۸، زمانی که خانواده ی خودش بدهی های فراوانی داشت، شروع به نوشتن کرد. او هنگام نوشتن داستان از تجربیات خودش و مشکلات اقتصادی خانواده و علاقه اش به کتاب های مصور استفاده کرد.
سناریویی که هوانگ نوشته بود مرتب توسط استودیوهای کره ای که به نظرشان خشونت موجود در متن مفرط بود، رد می شد تا این که نتفلیکس از متن خوشش آمد چرا که به نظرش نبرد طبقاتی موجود در متن ریشه در واقعیت داشت.
۷- برخورد گی-هون و سه-بیوک بداهه بود
اولین بار سه-بیوک را وقتی می بینیم که گی-هون هنگام فرار از دست شرخرها به او برخورد می کند. وقتی زمین می خورد، قهوه اش از دستش می افتد و گی-هون برمی گردد و آن را برمی دارد و به دستش می دهد که صحنه ی کمیکی از آب در آمده. این صحنه در حقیقت بداهه بوده.
کارگردان می گوید که در این صحنه سه-بیوک صورتش را پنهان کرده و زیرزیرکی دارد می خندد و اگر بیننده ها با دقت نگاه کنند، می توانند ببینند که شانه هایش به خاطر خنده دارند می لرزند.
۶- لباس ها باعث حساسیت بازیگرها شد
یکی از مواردی که در پشت صحنه سریال Squid Game ایجاد مشکل کرده بود، لباس ها بود. پوشیدن لباس ها برای بازیگران کار راحتی نبود. این لباس ها از ماده ای ساخته شده بود که در صحنه گرد و غبار ایجاد می کرد. بعضی از بازیگران نمی توانستند راحت نفس بکشند و بعضی هم صورت شان به خاطر حساسیت سرخ شده بود. اما با این حال هر جوری که بود از پس کار برآمدند.
۵- سریال قرار بود یک فیلم سینمایی باشد
تصور این که اتفاقات این سریال محبوب در ۲ ساعت گنجانده شود دشوار است اما این دقیقا همان معضلی بود که هوانگ هنگام نوشتن متن با آن درگیر بود. اما خوشبختانه متن تبدیل به سناریوی سریال شد و حتی یک شخصیت (شخصیت پلیس که در تشکیلات نفوذ می کند) به متن اولیه اضافه شد.
۴- تابوت ها قرار است نمادی از هدیه ی نهایی خالق بازی به بازیکنان باشد
سریال Squid Game پر است مرگ های دردناک و تقریبا هر بار که شخصیتی می میرد شاهد حضور یک تابوت سیاه با روبانی صورتی هستیم. هوانگ می گوید که می خواسته این رنگ خاص روبان، ترکیبی از رنگ لباس فرم ماموران و لباس تمام مشکی مجری باشد.
۳- ماموران قرار بود در ابتدا لباس فرم پیشاهنگ ها را بپوشند
لباس سرهمی ماموران با آن رنگ صورتی خاص از ابتدا قرار نبود به این شکل باشد و در عوض قرار بود آن ها لباسی شبیه لباس پسربچه های پیشاهنگ را به تن داشته باشند. اما کارگردان و کارگردان هنری مجموعه تصمیم گرفتند آن را عوض کنند چرا که در آن صورت بدن شان معلوم می شد و این با قصد کارگردان مبنی بر نشان دادن ماموران به مثابه لشگری مورچه منافات داشت.
۲- موقع مسابقه ی طناب کشی سر دیگر طناب را یک ماشین داشت می کشید
در صحنه ی طناب کشی بینندگانی که تحت تاثر بازی واقع‌گرایانه ی بازیگران قرار گرفته اند شاید تعجب کنند از این که در اصل بازیگران در حال رقابت با یک ماشین بوده اند و در نتیجه این یکی از طاقت‌فرساترین صحنه های سریال بوده است.
لی جونگ-جه بازیگر نقش سونگ گی-هون که در چندین و چند فیلم اکشن سابقه ی ایفای نقش دارد به کارگردان گفته که این صحنه، از تمام صحنه های فیلم های اکشنی که در عمرش بازی کرده دشوارتر بوده است.
۱- برای صحنه ی درآوردن اشکال از درون آبنبات ها، گروه یک متخصص آبنبات دالگونا را به کار گرفته بود
یکی از بازی های مورد علاقه ی هواداران در سریال، بازی دوم است که شخصیت ها بایستی اشکال مختلف را با لیس زدن آبنبات های دالگونا بیرون بیاورند. فیلمبرداری این بازی اصلا کار ساده ای نبود و آبنبات ها سخت ترین آکسسوآر ممکن برای کار کردن بودند.
برای این کار یک متخصص آبنبات دالگونا به خدمت گرفته شد که در طول فیلمبرداری صدها آبنبات درست کرد. یک تیم آکسسوآر هم در ساختن آبنبات ها به او کمک می کرد.
بدون نظر