بولیمیا یا پرخوری عصبی یک اختلال روانی غذا خوردن است که در آن شما دچار پرخوری (مصرف مقدار زیادی غذا در یک وعده) می شوید. در طول این پرخوری ، هیچ احساسی برای کنترل غذا خوردن ندارید. پس از آن ، روشهای نامناسب برای کاهش وزن را امتحان می کنید ، مانند:
استفراغ
روزه داری
تنقیه
استفاده بیش از حد از ملین ها و مدرها
ورزش اجباری
پرخوری عصبی ، که به آن پرخوری عصبی نیز گفته می شود ، در اواخر دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. شما معمولاً در خفا افراط می کنید و پاکسازی می کنید. هنگام پرخوری احساس انزجار و شرمندگی می کنید و پس از پاکسازی احساس آرامش می کنید.
افراد مبتلا به بولیمیا معمولاً در محدوده طبیعی سن و قد خود وزن دارند. اما آنها ممکن است از افزایش وزن بترسند ، بخواهند وزن خود را کاهش دهند و از بدن خود بسیار ناراضی باشند.
علل ابتلا به بولیمیا و عوامل خطرساز
ما علت دقیق بولیمیا را نمی دانیم. اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از ویژگی های شخصیتی خاص ، احساسات و الگوهای تفکر ، و همچنین عوامل بیولوژیکی و محیطی ، ممکن است مسئول ابتلا به این اختلال باشد.
محققان معتقدند این اختلال خوردن ممکن است با نارضایتی از بدن شما و نگرانی شدید از اندازه و شکل شما شروع شود. معمولاً عزت نفس پایینی دارید و از اضافه وزن می ترسید. این واقعیت که پرخوری عصبی در خانواده ها وجود دارد نیز نشان می دهد که شما ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را به ارث ببرید.
سایر عوامل خطر عبارتند از:
زن بودن
افسردگی و اختلالات اضطرابی
اختلالات مصرف مواد مخدر
حوادث ناگوار آسیب زا
فشار
رژیم غذایی مکرر
علائم بولیمیا
علائم مختلف بولیمیا در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. ممکن است متوجه تغییراتی در بدن و رفتار خود شوید.
علائم جسمی پرخوری عصبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
مشکلات دندانی
گلو درد
غدد متورم در گردن و صورت شما
سوزش سر دل ، سوء هاضمه ، نفخ
پریودهای نامنظم
ضعف ، خستگی ، چشمان خون آلود
پینه روی بند انگشتان یا پشت دستان شما ناشی از ایجاد استفراغ
افزایش و کاهش وزن اغلب. وزن شما معمولاً در محدوده طبیعی است ، اما ممکن است اضافه وزن داشته باشید.
سرگیجه یا غش کردن
دائماً احساس سرما می کنید
مشکلات خواب
پوست خشک ، ناخن های خشک و شکننده
علائم رفتاری بولیمیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خوردن غیرقابل کنترل و به دنبال آن پاکسازی
احتکار یا سرقت غذا
آداب غذا خوردن ، مانند خوردن فقط یک غذای خاص ، جویدن بیش از حد لازم ، یا اجازه ندادن به دست زدن غذا
حذف وعده های غذایی یا خوردن فقط وعده های کوچک در طول غذا
احساس خارج از کنترل بودن
استفراغ یا سوء مصرف ملین ها یا مدرها برای کاهش وزن
استفاده مداوم از حمام بعد از غذا
ورزش بیش از حد
مشغله زیاد با وزن بدن
افسردگی یا نوسانات خلقی
نوشیدن مقدار زیادی آب یا نوشیدنی های بدون کالری
اغلب از نعناع ، آدامس یا دهانشویه استفاده می شود
اجتناب از دوستان و فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده شما تمرکز ناسالم بر وزن و اندازه دارید و/یا به نظر می رسد علاقه زیادی به غذا دارید ، با پزشک تماس بگیرید. هرچه زودتر تحت درمان قرار بگیرید ، شانس شما برای نتیجه موفقیت آمیز بیشتر است.
عوارض بولیمیا
یکی دیگر از دلایل درمان سریع ، اجتناب از مشکلات جدی بولیمیا است. آنها عبارتند از:
فرسایش مینای دندان به دلیل تماس مکرر با اسید معده
حفره های دندانی
حساسیت دندان به غذای گرم یا سرد
تورم و درد در غدد بزاقی (ناشی از استفراغ مکرر)
زخم معده
پارگی معده یا مری شما
اختلال در عادات دفع غذا
کم آبی بدن
ضربان قلب نامنظم
حمله قلبی (در موارد شدید)
میل جنسی پایین
خطر بیشتر برای رفتارهای خودکشی
خودآزاری ، مانند بریدن خود
سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
گاستروپارزی ، که در آن هضم غذا در معده شما خیلی طول می کشد
تشخیص بولیمیا
اگر پزشک شما تصور می کند که ممکن است دچار پرخوری عصبی باشید ، احتمالاً از شما در مورد عادات غذایی ، کاهش یا افزایش وزن و علائم جسمی شما سوال خواهد کرد. آنها همچنین ممکن است:
یک معاینه فیزیکی کامل از شما به عمل می آورد
از شما می خواهد آزمایش خون و ادرار انجام دهید
نوار قلب یا الکتروکاردیک دیاگرام (EKG) از شما بخواهد تا ببیند آیا مشکلات قلبی ناشی از بولیمیا دارید یا خیر
یک معاینه روانشناسی انجام می دهد که شامل سوالاتی در مورد تصویر بدن شما است
همچنین ممکن است آزمایش های دیگری برای رد علل پزشکی کاهش یا افزایش وزن داشته باشید.
درمان دارویی بولیمیا و درمان های خانگی
برای درمان پرخوری عصبی ، پزشک نیازهای جسمی و روانی شما را در نظر می گیرد. درمان شما ممکن است شامل مشاوره و دارو باشد. اغلب ، تیمی از متخصصان پزشکی ، تغذیه و بهداشت روانی را شامل می شود. آنها سعی می کنند به شما در بازیابی سلامت و الگوهای غذایی سالم کمک کنند.
درمان های پزشکی
داروها. داروی ضد افسردگی فلوکستین (Prozac) برای درمان پرخوری مورد تأیید FDA است. گاهی پزشکان داروهای ضد افسردگی دیگر یا انواع داروها را توصیه می کنند.
بستری شدن در بیمارستان. این اغلب اتفاق نمی افتد. اما در موارد جدی پرخوری عصبی ، ممکن است برای مدت کوتاهی در بیمارستان تحت درمان قرار بگیرید. اکثر برنامه های اختلال خوردن درمان سرپایی را ارائه می دهند.
روان درمانی
درمان رفتاری شناختی (CBT). در این نوع درمان ، شما عادات غذایی معمول را یاد می گیرید و مراقب چیزهایی هستید که شما را به پرخوری یا پاکسازی می کشاند. شما افکار غیرمنطقی و رفتارهای ناسالم را هنگام بروز به چالش می کشید.
درمان مبتنی بر خانواده (FBT). اغلب در کودکان و نوجوانان مبتلا به پرخوری عصبی استفاده می شود و به خانواده کمک می کند تا با بیماری و مشکلات ناشی از آن مقابله کنند.
روان درمانی بین فردی (IPT). این بر مشکلات روابط شما با سایر افراد در زندگی شما متمرکز است. نحوه تعامل شما با دیگران می تواند بر وضعیت عاطفی و سلامت روانی شما تأثیر بگذارد.
درمان تغذیه ای
هدف این است که عادات غذایی خوب را به شما آموزش دهیم. شما با یک متخصص تغذیه کار می کنید تا سیگنال های گرسنگی و سیری بدن خود را تشخیص دهید. آنها به شما کمک می کنند وزن خود را ثابت نگه دارید و نگرش سالم تری نسبت به غذا کسب کنید.
مراقبت از خود برای پرخوری عصبی
همراه با پیروی از برنامه درمانی و درمانی خود ، می توانید اقدامات لازم را برای مراقبت از خود انجام دهید:
از بدن خود مراقبت کنید.
غذاهای سالم را در رژیم غذایی خود قرار دهید تا مطمئن شوید که مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا مکمل ها برای شما مناسب هستند یا خیر. و با پزشک خود در مورد میزان ورزش مفید برای شما مشورت کنید.
با دیگران ارتباط برقرار کنید.
حمایت دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند بر عادات ناسالم غلبه کرده و احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید. یک گروه پشتیبانی نیز ممکن است کمک کند. انجمن ملی بی اشتهایی عصبی و اختلالات مرتبط با آن چندین مورد را فهرست کرده است.
از عوامل محرک خود دوری کنید.
تماشای تصاویر رسانه های اجتماعی افرادی که بدنشان برای شما غیرواقعی است را فراموش نکنید. از ترازو و آینه خود فاصله بگیرید. اگر استرس یا بی حوصلگی باعث تحریک می شود ، از روش های سالم تری برای مقابله با آنها استفاده کنید.
آخر و عاقبت ابتلا به بولیمیا
درمان بولیمیا مشکل است. بسیاری از افراد بهبود می یابند ، اما در برخی ممکن است هر از گاهی عود کند. علاوه بر این ، برخی از افرادی که “درمان شده” تلقی می شوند ، در طول زندگی خود از الگوهای غذایی کمتر از حد معمول استفاده می کنند.
اما به طور کلی ، چشم انداز افراد مبتلا به پرخوری عصبی مثبت تر از چشم انداز افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، یکی دیگر از اختلالات خوردن، است.
پیشگیری از بولیمیا
از آنجا که ما دقیقاً نمی دانیم چرا افراد دچار پرخوری عصبی می شوند ، نمی دانیم چگونه می توان از آن جلوگیری کرد. اما راه هایی برای آموزش نگرش ها و رفتارهای سالم به کودکان و نوجوانان در مورد غذا و تصویر بدن وجود دارد که عبارت‌اند از:
تا آنجا که ممکن است به طور منظم وعده های غذایی خانواده داشته باشید.
در مورد وزن با فرزندان خود صحبت نکنید. در عوض ، روی عادات سالم تمرکز کنید.
سعی کنید یک تصویر بدنی سالم و واقع بینانه در فرزندان خود ترویج دهید.
بدون نظر