آداب معاشرت عجیبی که در گذشته مردم ملزم به رعایت آن ها بودند

چیزهای زیادی درباره ی گذشته وجود دارد که ممکن است حالا برای ما عجیب به نظر برسند و برخی آداب معاشرتی که در گذشته رواج داشتند هم حتماً همین گونه هستند. اما در آن زمان مردم باید این آداب را جدی می گرفتند تا از سوی جامعه پذیرفته شوند. به همین دلیل با اینکه ممکن است حالا عجیب به نظر برسند، اما می توانند درک بیشتری از زندگی روزمره ی مردم در گذشته به ما دهند.

در ادامه با آداب معاشرت عجیبی آشنا خواهیم شد که در گذشته وجود داشتند.

۱- در رستوران مردها برای زن ها غذا سفارش می دادند

حتی در نیمه ی دوم قرن بیستم هم عرف این بود که در رستوران، مردها غذای زن ها را سفارش دهند. البته مردان مؤدب ابتدا از زنی که همراه شان بود می پرسیدند که میل دارد چه غذایی بخورد اما باز هم این رفتار حالا کنترل گرانه به نظر می رسد.

۲- زن ها فقط هدایای دست ساز می توانستند به مردان دهند

رعایت آداب معاشرت در دوره ویکتوریا از اهمیت زیادی برخوردار بود. اگر زنی می خواست به مردی هدیه دهد، باید خود آن را می ساخت. توانایی ساخت صفر تا صد هدایا نشان می داد که او زن زندگی خواهد بود.

۳- به مردم توصیه می شد هنگام صحبت با تلفن بخندند

به کسانی که مسئولیت پاسخگویی به تلفن ها را داشتند توصیه می شد با اینکه شخص آن سوی دیگر خط آن ها را نمی دید، هنگام صحبت خنده بر لب داشته باشند. چون تصور می شد تماس گیرنده می تواند از روی حالت صدا بفهمد که آن شخص خنده بر لب دارد یا نه.

۴- پدر و مادرها نباید با نوزادان شان بازی می کردند

به پدر و مادرها توصیه می شد بعد از به دنیا آمدن فرزندشان در ماه های اول محبتی به او نشان ندهند. در اوایل قرن نوزدهم، کارشناسان تصور می کردند بازی با نوزاد و در آغوش گرفتنش در هنگام گریه، نتیجه ای جز لوس شدنش نخواهد داشت.

۵- زنان دوران ویکتوریا از بادبزن های خود برای جلب توجه مردان استفاده می کردند

زنان دوره ویکتوریا نمی توانستند به صورت مستقیم توجه مردان را جلب کنند چون کار ناپسندی محسوب می شد. به همین دلیل برخی از آن ها به روش های دیگری برای این کار روی آوردند، مثل استفاده از بادبزن برای ابراز تمایل خود. بستن بادبزن تلویحاً به این معنا بود که زن تمایل دارد با گیرنده ی پیامش صحبت کند و باز کردن بادبزن هم این معنی را می داد که: «منتظرم بمان».

۶- از تمبر هم برای ارسال پیام های محرمانه استفاده می کردند

یک راه مخفیانه ی دیگر برای برقراری ارتباط، استفاده از پاکت و تمبرهای پستی بود. محل چسباندن تمبر و اینکه در کدام گوشه ی پاکت قرار گرفته باشد، می توانست معانی زیادی داشته باشد. اگر تمبر گوشه ی بالا راست پاکت چسبانده شده بود، معنایش این بود که آقا یا خانم ویکتوریایی از گیرنده ی نامه می پرسید که به او علاقه دارد یا خیر. اما اگر تمبر در گوشه ی پایین راست قرار گرفته بود، معنایش این بود که نویسنده ی نامه مایل به گرفتن جواب نیست.

۷- درباریان کاخ ورسای برای در زدن باید به در ناخن می کشیدند

لویی چهاردهم، شاه فرانسه، آداب معاشرت مفصلی را وضع کرده بود که همه ی درباریان ملزم به رعایت آن ها بودند. عجیب ترین آن ها این بود که اگر کسی می خواست با پادشاه صحبت کند به جای در زدن باید به در ناخن می کشید. به همین دلیل بیشتر درباریان ناخن انگشتان کوچک خود را بلند می کردند.

۸- اعضای خاندان سلطنتی فرانسه می توانستند در تخت با دیگران دیدار کنند

در کاخ ورسای، ایرادی نداشت که شاه و ملکه در حالی که هنوز در تخت دراز کشیده بودند با دیگران دیدار کنند. به همین دلیل، آن ها حتی چیزی به نام «تخت شکوهمند» داشتند، تختی دارای تزئینات که قدرت و جایگاه آن ها را می رساند.

۹- در مراسمی مفصل مردم به تماشای غذای خوردن لویی چهاردهم می نشستند

وقتی پادشاه به همراه خانواده اش غذا می خورد، درباریان ایستاده یا نشسته روی چارپایه آن ها را تماشا می کردند. اگر کسی هم به ملاقات خاندان سلطنتی آمده بود، او هم می توانست غذا خوردن آن ها را تماشا کند. هر چه فاصله ی فرد ایستاده یا نشسته با میز خاندان سلطنتی کمتر بود، امتیاز بالاتری محسوب می شد.

۱۰- ندیمه های هنری هشتم باید هر روز ملافه هایش را می بوسیدند تا سمی نبودن آن ها را کنترل کنند

در گذشته مرسوم بود که پادشاهان و اشرافیون شخصی را داشته باشند که غذای آن ها را بچشد و از سمی نبودن آن مطمئن شود. اما هنری هشتم پا را از این هم فراتر گذاشته بود و کسانی را مأمور کرده بود تا همه ی قسمت های تختش را ببوسند تا مطمئن شوند آلوده به سم نیست.