جزییات مرگ دلخراش زوج پناهجوی مریوانی در آب های یونان

پس از ماجرای دردناک غرق شدن یک خانواده ی پناهجوی سردشتی در آب های فرانسه در سال گذشته، این بار یک زوج پناهجوی مریوانی در آب های یونان غرق شده اند.

جسد این زوج که در مسیر رسیدن به اروپا غرق شدند، در رودخانه‌ ای در یونان پیدا شده است.

هویت این زوج جلیل روانگرد ۳۴ ساله و سمیه جامخانه ۲۸ ساله اعلام شده است.

به گفته ی برادر سمیه جامخانه که در این سفر همراه این زوج بوده، سمیه شامگاه چهارشنبه به دلیل «عدم توانایی ادامه مسیر» در رودخانه‌ ای در یونان غرق شد و جسد سمیه و جلیل که برای نجات همسرش رفته بود در یکی از رودخانه‌ های نزدیک جزیره سیرس یونان کشف شده است.

به گفته ی برادر سمیه جامخانه، این زوج سال گذشته زادگاه‌ خود را به قصد اروپا ترک کرده و به‌ تازگی از ترکیه به یونان رفته بودند.

از ابتدای سال ۱۴۰۰ تاکنون دست‌ کم ۱۰ پناهجوی کُرد در حین رفتن به اروپا جان‌ شان را از دست داده‌ اند و از این میان سه نفر زن بوده‌ اند.

اواخر آذر امسال و ۳ هفته پس از واژگونی یک قایق حامل پناهجویان هنگام عبور از کانال مانش، مقامات فرانسه مرگ سیروان علیپور، پناهجوی ۲۳ ساله ی کُرد ایرانی را تأیید کردند.

آبان‌ پارسال نیز ۵ عضو خانواده ی ایران‌ نژاد از جمله ۳ کودک قربانی حادثه‌ ای مشابه شدند. این خانواده هم اهل سردشت بودند و قصد داشتند از فرانسه به بریتانیا مهاجرت کنند.

اما جمیل، تنها برادر جلیل روانگرد در گفتگویی با روزنامه همشهری جزئیات تازه ای از ماجرای غرق شدن این زوج مریوانی بیان کرده است.

جلیل تازه ازدواج کرده بود که تصمیم گرفت برای ساختن یک زندگی تازه به اروپا سفر کند. او حدود سه سال پیش به ترکیه رفت و ۲ سال بعد همسرش هم به او پیوست تا هر دو راهی آلمان یا انگلستان شوند اما سفر پر ماجرای آن‌ها درست زمانی که قصد عبور از رودخانه‌ای در شمال یونان را داشتند پایان یافت. جریان آب رودخانه آنقدر شدید بود که زوج جوان را با خود برد و این پایان تراژدی دردناکی بود که برای آن‌ها اتفاق افتاد.

جلیل و سمیه هر دو اهل شهرستان مریوان در استان کردستان بودند. جلیل متولد سال ۶۶ بود و سمیه ۷۷. کمتر از ۴ سال پیش بود که آن‌ها ازدواج‌شان را جشن گرفتند و زندگی مشترک‌شان را شروع کردند اما جلیل رؤیای دیگری داشت؛ رؤیای رفتن به اروپا و ساختن زندگی تازه در آنجا و تنها چند ماه پس از ازدواج‌شان بود که تصمیم گرفت به این‌ رؤیا جامه عمل بپوشاند. جمیل، تنها برادر جلیل که حالا داغدار مرگ برادر و عروس‌شان است می‌گوید: «برادر بزرگم لیسانس حقوق داشت اما کاری پیدا نکرد و برای همین یک گلخانه راه انداخت. گلخانه را در همین مریوان راه انداخت اما همیشه می‌گفت درآمدش کفاف هزینه‌هایش را نمی‌دهد. می‌گفت گلخانه کوچک است، مشتری نیست و با این کار زندگی‌شان نمی‌چرخد. او تازه ازدواج کرده بود و همین باعث شده بود که درگیری ذهنی‌اش بیشتر شود و در جست‌وجوی کاری باشد که کفاف زندگی‌شان را بدهد.»

حدود ۳ سال پیش بود که جلیل تصمیمش را گرفت. مقصد نخست او ترکیه بود. گلخانه‌اش را تعطیل کرد، همه تجهیزاتش را فروخت و با سرمایه‌ای که داشت راهی سفری شد که بازگشتی نداشت. برادرش می‌گوید: «آن‌ها قرار گذاشته بودند که وقتی جلیل کار پیدا کرد و به درآمد ثابت رسید، همسرش هم نزد او برود. او در ترکیه در یک کارخانه کفش‌سازی مشغول به‌کار شد و در این مدت با خانواده به‌صورت تلفنی در ارتباط بود تا اینکه حدود یک سال پیش، همسرش سمیه هم نزد او رفت. مدتی بعد هم برادر سمیه در جست‌وجوی کار، راهی ترکیه شد و هر سه در این کشور بودند تا اینکه تصمیم گرفتند ترکیه را به مقصد اروپا ترک کنند.»

در ترکیه بازار قاچاقچیان انسان که مهاجران را به‌صورت غیر قانونی به اروپا منتقل می‌کنند داغ است. در این میان آلمان مهم‌ترین مقصد آن‌ها است که برای رسیدن به آنجا باید مسیری پر خطر را طی کرد. درست مثل مسیری که قرار بود جلیل، همسرش و برادر همسرش طی کنند. آن‌ها برای رسیدن به مقصد باید از یونان عبور می‌کردند. برادر جلیل می‌گوید: «هنوز نمی‌دانیم که آن‌ها از کی و چگونه به یونان رفتند. اما چهارشنبه هفته گذشته بود که از طریق برادر سمیه باخبر شدم که آن‌ها در منطقه‌ای در شمال یونان هستند. آن‌ها قرار بود از یونان عبور کرده و به کشور دیگری بروند اما همان شب اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد.» او ادامه می‌دهد: «چهارشنبه شب بود که برادر سمیه با من تماس گرفت.»

گفت که آن‌ها قصد داشتند برای ادامه مسیر از رودخانه‌ای که مقابلشان بود عبور کنند. می‌گفت که چون شب بود عمق رودخانه معلوم نبود و برای همین سه نفری تصمیم گرفته بودند از آن عبور کنند اما وقتی به وسط رودخانه رسیدند ناگهان جریان آب شدید و عمق رودخانه بیشتر شد و ابتدا سمیه را با خود برد. پس از آن هم جلیل که قصد داشته سمیه را نجات دهد گرفتار امواج رودخانه شد و در نهایت نیز برادر سمیه. اما برادر سمیه توانسته بود هر طوری شده خودش را نجات دهد. برادر جلیل می‌گوید: «با شنیدن این خبر دنیا روی سرمان خراب شد. برادر سمیه ماجرا را به نیروهای امدادی گزارش کرده بود و آنها به محل رفته بودند اما صبح پنجشنبه جسد بی‌جان سمیه در رودخانه پیدا شد. عصر همان روز بود که باخبر شدیم جسد جلیل که او هم غرق شده بود پیدا شده و امدادگران هر دو را به سردخانه منتقل کرده‌اند.»

همزمان با این اتفاق رسانه‌های یونان نیز گزارش کردند که امدادگران آتش‌نشانی اجساد یک زوج ایرانی را که قصد عبور از رودخانه‌ای در استان سرس را داشته‌اند پیدا کرده‌اند. همچنین پلیس یونان اعلام کرد که این مهاجران به‌طور غیرقانونی از ترکیه وارد یونان شده بودند و گمان می‌رود که توسط قاچاقچیانی که آن‌ها را ترک کرده بودند به این منطقه منتقل شده‌اند تا به سمت شهر شمالی تسالونیکی بروند که دچار این حادثه شدند و هنوز مشخص نیست که چند نفر در این گروه بودند.

به‌گفته برادر جلیل، مرگ برادر و همسرش داغ بزرگی بر دل خانواده‌اش گذاشته است. او می‌گوید: «پدرم مدت‌ها است که قطع‌ نخاع و خانه‌ نشین شده. مادرم هم همیشه چشم به راه بازگشت برادر بزرگترم بود و بارها از او خواسته بود که به ایران برگردند و همین‌جا زندگی کنند اما این اتفاق هرگز رخ نداد. حالا تنها خواسته آن‌ها تحویل گرفتن پیکر عزیزانشان است تا آن‌ها را در وطن خودشان به خاک بسپارند.»

او ادامه می‌دهد: «پس از این ماجرا به نمایندگی وزارت خارجه در سنندج رفتم تا بتوانیم اجساد برادر و عروس‌مان را به ایران منتقل کنیم. اما در آنجا به من گفتند که انتقال اجساد دست‌کم ۲ میلیارد تومان هزینه دارد. هر چند هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده که چه مبلغی برای انتقال اجساد می‌خواهند اما بعید می‌دانم مبلغ کمی تعیین شود. حال آنکه پدر و مادرم فقط من را دارند و من هم یک کارگر فصلی‌ام که حتی تأمین هزینه زندگی خودم و پدر و مادرم برایم سخت است تا چه برسد به فراهم کردن مبلغ هنگفتی برای انتقال اجساد عزیزان‌مان. برای همین حالا تنها خواسته‌ام از مسئولان این است که به ما کمک کنند، حال و روز من و پدر و مادرم را درک کنند و کاری کنند که بتوانیم اجساد عزیزان‌مان را تحویل بگیریم و در کشور خودمان دفن کنیم.»