۱۰ حقیقت تاریخی جالب درباره «رژ لب» که نمی دانستید

مرتبط دانستن رژلب با تاریخ معاصر، نادیده انگاشتن پیشینه ای چندین هزار ساله خواهد بود. اولین نمونه ی رژلب در تاریخ مدون متعلق به دوران فرمانروایی پوآبی، ملکه ی اور باستان (واقع در عراق کنونی) در حدود سال ۲،۴۵۰ پیش از میلاد مسیح است. او از یک رنگ لب تهیه شده از سرب سفید و سنگ های سرخ له شده استفاده می کرد. ترکیب چندان بی خطری نبود اما حالا هم مد و فشن چیزی جز این نیست.

با چند حقیقت تاریخی جالب و خواندنی درباره رژلب همراه باشید.

۱- قرمزی لب های کلئوپاترا از سوسک های له شده بود

کلئوپاترا نه تنها مظهر زنانگی و مُد، بلکه یک ملکه مصری قدرتمند و فرهیخته به سبک و سیاق خودش بود. او که معشوقه ی ژولیوس سزار بود، ظاهری درخور مقامش داشت. کلئوپاترا دستور داده بود رژلب و لوازم آرایشی دیگری به طور اختصاصی برای او درست کنند.

برخلاف موم زنبور عسل و رنگ های امروزی، کلئوپاترا مجبور بود از مواد زمخت تری استفاده کند. رژلب های او را از حشرات و مورچه های قرمز رنگ له شده درست می کردند تا رنگ واضحی داشته باشند، و همین کافی بود تا تاریخ نگاران و هنرمندان هنوز که هنوز است از زیبایی او سخن بگویند.

۲- در یونان زنان بدکاره باید رژلب می زدند تا از زنان پاکدامن قابل تشخیص باشند

در یونان باستان زنانی که از خانواده های خوب و محترم بودند از استفاده از رنگ لب منع می شدند. اما به زنان بدکاره گفته می شد رژلب قرمز بزنند تا به این وسیله در دسترس بودن خود برای مردان را اعلام کنند، با آنکه رژلب های آن زمان از رنگ قرمز، عرق گوسفند و مدفوع تمساح ساخته می شد.

تقریباً در همین زمان بود که اولین قانون مرتبط با رژلب وضع شد. قانون، زنان بدکاره را ملزم به زدن رژلب کرد تا از زنان محترم جامعه قابل تشخیص باشند. اگر رژلب نزده گیر می افتادند، به خاطر تظاهر به پاکدامنی مجازات می شدند.

۳- ملکه الیزابت رژلب را شفابخش می دانست به همین دلیل رژلب زیادی می زد

اینطور که گفته می شود ملکه الیزابت اول با لب هایی مملوء از رنگ لب به بستر مرگ رفت. او رژلب را معجزه بخش و دارای قدرت شفابخشی می دانست. با توجه به اینکه رژلب او حاوی موادی همچون سرب بود، بعید نیست آرایش لب هایش به مرگ او سرعت بخشیده باشد.

او پودر سفید رنگی به صورتش می زد که جای زخم های باقیمانده از یک بیماری قبلی را بپوشاند و حتی او را مخترع مداد لب می دانند. مداد لب در آن زمان مخلوطی از مرمر گچی و رنگ بود که در آفتاب خشکش می کردند.

۴- اما بعدها به نظر ملکه ویکتوریا رژلب چیز ناپسندی آمد

برخلاف ملکه الیزابت اول، ملکه ویکتوریا آرایش کردن را به دور از ادب می دانست و زنان دوران ویکتوریایی هم با آرایش نکردن لب های خود پیرو ملکه شدند. در این دوره رژلب را بلا می دانستند چون به زنان اجازه می داد با زیباتر کردن خود ارزش خود را بالا ببرند. در دوران حکومت ملکه ویکتوریا لوازم آرایش کنار گذاشته شدند و تنها بازیگرها و زنان بدکاره رژلب می زدند.

البته زن ها کماکان لب های خود را مخفیانه قرمز می کردند. آن ها لب های خود را گاز می گرفتند یا از نرم کننده های لبی که اندک رنگی داشتند، استفاده می کردند.

۵- در جنگ جهانی دوم، بخشی از یونیفرم زنان نیروی دریایی، رژلب قرمز بود

در دوران جنگ جهانی دوم، الیزابت آردن، تاجر آمریکایی مؤسس برند محصولات آرایشی بهداشتی «الیزابت آردن»، برای زنان نیروی دریایی آمریکا یک کیت لوازم آرایش تولید کرد تا روحیه ی آن ها را بالا ببرد و رنگ قرمز رژلب این کیت به گونه ای طراحی شد که با رنگ قرمز روی یونیفورم نیروهای زن ذخیره ی تفنگداران نیروی دریایی آمریکا هماهنگ باشد. زنانی که در کارخانجات اسلحه سازی کار می کردند، تحت تأثیر تبلیغات پروپاگاندایی بودند که از تصویر معروف «رزی پرچ کن» (Rosie the Riveter) استفاده می کردند. به همین دلیل آن ها هم رژلب قرمز می زدند.

۶- رژلب قرمز به نماد هواداران حق رأی زنان بدل شد

به زنانی که آغازگر انقلابی در زمینه ی حقوق زنان از جمله حق رأی آن ها بودند، «سافرجت» می گفتند. جنبش حق رأی زنان یک مبارزه ی ۱۰۰ ساله بود که از دهه ی ۱۸۴۰ آغاز شد اما بعدها قدرت پیدا کرد. برای برخی این جنبش هرگز به پایان نرسید و هنوز به اشکال دیگری در بسیاری از کشورهای دنیا ادامه دارد.

تنها نماد ماندگار این جنبش رژلب قرمز بود که برای بسیاری بیانگر قدرت زنان و هدف دستیابی به آزادی بود.

۷- شاه ادوارد چهارم رژلب هایی با رنگ های سفارشی داشت که مخصوص او و اشرافیون بودند

تنها زنان نبودند که از رژلب استفاده می کردند. شاه ادوارد چهارم هم خود رژلب می زد. رژلب های او با رنگ های سفارشی ساخته می شدند. اشرافیون دربار او هم فارغ از جنسیت شان مقلد او بودند.

در عین حال، در انگلستان دوران قرون وسطی، دستفروش ها ظرف هایی حاوی رژلب می فروختند و ادعای همه نوع سحر و جادویی هم در مورد آن داشتند.

۸- سارا برنادت، بازیگر مشهور با زدن رژلب در ملأعام همه را شوکه کرد

سارا برنارد، بازیگر مشهور تئاتر بسیار مورد توجه مردم بود. و حتی با زدن رژلب در ملأعام فرانسوی ها را شوکه کرد و برای خود رسوایی به بار آورد. تقریباً در همان زمان بود که زدن رژلب شاید مُد شده بود اما هنوز آن را امری خصوصی و زنانه می دانستند.

تاریخ نگاران معتقدند حرکت جسورانه ی او رژلب را بار دیگر رایج کرد. و علاوه بر این، باعث شکل گیری زنان افسونگر زیادی در سینما شد که با تنها زدن رژلب و معطوف کردن توجه ها به خود، اغواگری می کردند.

۹- مارتا واشنگتن از چربی خوک برای درست کردن رژلب استفاده می کرد

در همان دوره ی حساسیت های ویکتوریایی درباره ی رژلب، در مستعمره نشین های آمریکا به استفاده ی بی قید و بند از رژلب ادامه دادند. مارتا واشنگتن، بانوی اول آمریکا و همسر رئیس جمهور جورج واشنگتن، رنگ رژلبش را خود می ساخت.

در دستور ساخت رژلب های او مواد ناخوشایندی وجود داشت: چربی خوک، موم سفید، ریشه شنگار، روغن بادام، بلسانا، کشمش و شکر. این مستعره نشین ها گرچه پیرو انگلیسی ها در مقوله ی آرایش نبودند، اما همه ی ایالت های آن ها موضع یکسانی نداشتند.

در دهه ی ۱۷۰۰ میلادی، در پنسیلوانیا اگر در دوران نامزدی مرد پی می برد زن از رژلب یا لوازم آرایش دیگری برای زیباتر شدن استفاده کرده، نامزدی آن ها می توانست فسخ شود.

۱۰- آدری هپبورن گفته بود برای هر زنی یک رنگ رژلب قرمز مخصوص وجود دارد

آدری هپبورن یکی از تأثیرگذارترین چهره ها در مد و فشن زمان خود بود.

او که یکی از طرفداران رژلب قرمز بود، یک بار گفته بود: «برای هر زنی یک رنگ رژلب مخصوص وجود دارد.»

و گرچه این مسأله در مورد هر چیزی از لباس گرفته تا زیورآلات قرمز رنگ، صدق می کند اما باید اذعان کرد که درباره ی زنانی که با اعتماد به نفس از رژلب قرمز استفاده می کنند، چیز خاصی وجود دارد.