آپاندیسیت یا ورم آپاندیس زمانی اتفاق می افتد که آپاندیس تان، احتمالا به علت وجود انسداد، ملتهب و متورم بشود. این عارضه می تواند حاد باشد یا مزمن. آپاندیس کیسه ی کوچکی است که به روده متصل بوده و در سمت راست و پایین شکم تان قرار دارد.
وقتی آپاندیس شما مسدود شود، باکتری می تواند درونش تکثیر شود. این می تواند باعث تشکیل چرک و ورم شود که به نوبه خود می تواند باعث فشاری دردناک در ناحیه شکم شود. آپاندیسیت همچنین می تواند باعث مسدود شدن جریان خون بشود.
در صورتی که آپاندیسیت درمان نشود می تواند باعث ترکیدن آپاندیس بشود. این می تواند باعث ریختن باکتری در حفره ی شکمی شده که گاه به مرگ نیز می انجامد.
علائم
شروع درد آپاندیسیت اغلب مانند گرفتگی عضله در قسمت بالای شکم یا ناف است که بعد به ربع پایینی در سمت راست شکم منتقل می شود. این درد اغلب:
- به طور ناگهانی شروع می شود
- هنگامی که حرکت یا سرفه می کنید، بدتر می شود
- آن قدر شدید است که از خواب بیدارتان می کند
- شدید است و با دردهای شکمی که تا حالا تجربه کرده اید تفاوت دارد
- ظرف چند ساعت بدتر می شود
از سایر علائم این عارضه می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
- فقدان اشتها
- سوءهاضمه
- حالت تهوع
- استفراغ
- ورم شکمی
- تب خفیف
در موارد نادرتر ممکن است شاهد مشکلات مربوط به روده نظیر موارد ذیل باشیم:
- اسهال
- یبوست
- میل به قضای حاجت
- ناتوانی در دفع باد شکم
اگر یبوست دارید و مشکوک به این هستید که آپاندیسیت داشته باشید، از داروی ملین یا تنقیه استفاده نکنید. این ها ممکن است باعث ترکیدن آپاندیس بشود.
دلایل و ریسکفاکتورها
در اغلب موارد علت قطعی آپاندیسیت معلوم نیست. کارشناسان بر این باورند که آپاندیسیت زمانی رخ می دهد که بخشی از آپاندیس مسدود شود. خیلی چیزها می تواند آپاندیس را مسدود کند من جمله:
- تجمع مدفوع سفت شده
- فولیکول های لنفاوی بزرگ شده
- کرم روده
- آسیب تروماتیک
- تومور
هر کسی می تواند دچار آپاندیسیت شود اما برخی افراد بیشتر مستعد این عارضه هستند. ریسکفاکتورهای آپاندیسیت عبارتند از:
- سن: آپاندیسیت اغلب نوجوان ها و کسانی را که سن شان بین ۲۰ تا ۳۰ است درگیر می کند. اما می تواند در هر سنی رخ دهد.
- جنسیت: آپاندیسیت در میان مردها بیش از زن ها شایع است.
- سابقه خانوادگی: کسانی که بستگان شان سابقه ی آپاندیسیت دارند بیشتر در خطر ابتلا به آن هستند.
درمان
احتمالاً برنامه ی پزشک معالج تان برای درمان آپاندیسیت شامل آنتی بیوتیک و پس از آن عمل جراحی برای برداشتن آپاندیس می شود. به این عمل آپاندکتومی می گویند. علاوه بر این، روند درمان می تواند یک یا چند مورد از این ها را شامل شود:
- تخلیه ی غده ی چرکی با آمپول یا توسط جراحی، پیش از عمل آپاندکتومی (اگر غده نترکیده باشد)
- مسکن
- سرم
- رژیم غذایی حاوی مایعات
در موارد نادر، آپاندیسیت ملایم ممکن است صرفا با آنتی بیوتیک بهبود یابد. اما در اغلب موارد نیاز است آپاندیس با عمل جراحی برداشته شود. پس از عمل آپاندکتومی، علاوه بر داروهایی که پزشک تان برای شما تجویز کرده، موارد ذیل نیز می توانند مفیدِ فایده باشند:
- استراحت زیاد
- نوشیدن مقادیر زیاد مایعات
- پیاده روی روزانه سبک
- خودداری از فعالیت های طاقتفرسا و بلند کردن اجسام سنگین
- تمیز و خشک نگاه داشتن محل عمل
در برخی موارد ممکن است پزشک تان از شما بخواهد رژیم غذایی خود را کمی تغییر دهید. اگر بعد از عمل، احساس تهوع داشتید، خوردن غذاهای بیمزه مثل نان و برنج خالی شاید به شما کمک کند. اگر دچار یبوست شدید، خوردن مکمل فیبر ممکن است برایتان مفید باشد.
پیشگیری
راه قطعی برای پیشگیری از آپاندیسیت وجود ندارد. اما با داشتن رژیم غذایی سرشار از فیبر می توانید خطر ابتلا به آن را پایین بیاورید. آپاندیسیت در کشورهایی که رژیم غذایی شان سرشار از فیبر است شیوع کمتری دارد. مواد غذایی که میزان فیبر بالایی دارند عبارتند از:
- میوه ها
- سبزیجات
- عدس، لپه، لوبیا و سایر حبوبات
- برنج قهوه ای، گندم سبوس دار و سایر غلات سبوس دار
ممکن است پزشک تان شما را به خوردن مکمل فیبر نیز ترغیب کند.
بیشتر بخوانید:
۱۲ بیماری که با بیماری های دیگری اشتباه گرفته می شوند
۱۰ کشف علمی جدید که برای داشتن بدنی سالم باید از آن ها مطلع باشید
بدون نظر