احساسات ما چگونه بر جسم‌مان تأثیر مثبت یا منفی می‌گذارند؟

ما راه های زیادی برای توصیف احساسات خود داریم، مثلاً وقتی عصبانی هستیم «جوش می آوریم»، وقتی غمگین هستیم «سینه مان سنگین می شود» و وقتی هم که خوشحال هستیم «در پوست خود نمی گنجیم». تحقیقات نشان داده برای همه ی این توصیفات توضیحی علمی وجود دارد و دلیل آن این است که احساسات ما نقاط خاصی از بدن مان را تحت تأثیر قرار می دهند.

در ادامه می خواهیم ببینیم احساسات ما چه تأثیری بر بدن ما دارند.

«بار عاطفی» به احساسات انباشته شده ای اطلاق می شود که ما را زیر بار خود خم می کنند و مخل عملکرد بدن می شوند

به گفته ی متخصصان، احساسات سرکوب شده باعث به ارتعاش درآمدن برخی قسمت های خاصی از بدن می شوند.

این احساسات را اگر پردازش نکنیم یا بروز ندهیم، انرژی ای که تولید می کنند داخل بدن باقی می ماند و ممکن است خود را به شکل تنش عضلانی، درد یا دیگر بیماری ها نشان دهد.

متخصصان احساسات سرکوب شده را به «یک سد بزرگ در یک شاهراه» تشبیه می کنند که مانع گردش آزادانه ی انرژی می شود.

تحقیقی نشان داد که هر احساسی که اثری بر بدن دارد

یک گروه از محققان فنلاندی دست به ۵ آزمایش آنلاین با شرکت صدها نفر با پیشینه های فرهنگی مختلف شدند.

شرکت کننده ها در معرض محرکی قرار می گرفتند که احساسات خاصی را ایجاد می کرد. همچنین از آن ها خواسته می شد که بگویند با دیدن محرک های عاطفی احساس می کردند کدام قسمت از بدن شان فعال شده است و کدام قسمت غیر فعال.

۱- شادی و عشق در همه جای بدن بروز می یابد

تحریک عاطفی ناشی از احساس شادی بر روی ماهیچه های قرار گرفته درون معده، روده ها و مثانه اثر می گذارد.

با این حال در مقایسه با شادی، عشق چندان در پاها احساس نمی شود.

هر دو احساس باعث ترشح دوپامین و سروتونین می شوند، هورمون های به اصطلاح «حال خوب» که به تنظیم خلق و خو و احساسات ما کمک می کنند. این دو انتقال دهنده ی عصبی دست به دست یکدیگر می دهند و یک تعادل شیمیایی برای تمام بدن ایجاد می کنند.

۲- خشم عمدتاً در بالا تنه احساس می شود و می تواند بیشتر روی قلب اثر بگذارد

شاید به همین دلیل این باشد که وقتی دلخور هستیم دلمان می خواهد با مشت به چیزی بکوبیم. انرژی این احساس درون دست ها شدت می گیرد و ممکن است احساس کنیم که باید این انرژی را تخلیه کنیم.

احساس خشم همچنین باعث ترشح آدرنالین می شود که ماهیچه ها را منقبض می کند و فشار خون را بالا می برد. برخی تحقیقات هم از وجود ارتباط میان خشم سرکوب شده با ابتلا به بیماری های قلبی و ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن، حکایت دارد.

۳- ترس و انزجار هم بالا تنه و دستگاه قلبی عروقی را تحت تأثیر قرار می دهند

وقتی احساس ترس می کنیم بدن با پاسخ «جنگ یا گریز» به آن واکنش نشان می دهد که شامل ترشح هورمون های اپی نفرین و نوراپی نفرین است که کمک می کنند ماهیچه های ما برای اقدام شدید آماده شوند.

این هورمون ها فعالیت قلب و ریه ها را افزایش می دهند.

و مانند هر احساس منفی دیگری، ترس مداوم ممکن است منجر به اضطراب مزمن شود، امری که ممکن است بر حافظه اثر بگذارد و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را بالا ببرد.

۴- غم می تواند در سر و سینه باقی بماند و افسردگی پایین تنه را از کار می اندازد

تحقیقات نشان داده افسردگی ممکن است باعث تغییراتی فیزیکی در مغز شود و می تواند به سردرد و التهاب بدنی بیانجامد.

احساس غم می تواند علاقه به انجام برخی کارها را در ما از بین ببرد.

۵- اضطراب در بالای لگن احساس می شود و همین قسمت هم هست که تحت تأثیر حمله های اضطرابی قرار می گیرد

همچون ترس، این احساس هم باعث ترشح آدرنالین می شود و تعداد تنفس را بالا می برد تا مغز بتواند اکسیژن بیشتری دریافت کند و برای تهدید حس شده آماده باشد. بالا رفتن ضربان قلب، درد قفسه سینه و حالت تهوع، همگی نشانه های حمله های اضطرابی هستند.

اضطراب مداوم عملکردهای طبیعی بدن را مختل می کند و می تواند دستگاه ایمنی بدن مان را ضعیف سازد. همچنین اضطراب مداوم می تواند ما را در برابر عفونت های ویروسی و دیگر بیماری ها آسیب پذیر کند.

در اغلب موارد، در هنگام اضطراب، پاهای ما سرد می شوند. علت آن ممکن است انقباض عروق خونی باشد که باعث کاهش مقدار خونی می شود که به سمت پاها جریان می یابند.

۶- حسادت  بر روی قفسه سینه و سر اثر می گذارد و می تواند باعث مشکلات قلبی شود

به گفته ی کارشناسان، حسادت ترکیبی از ترس، اضطراب و خشم است.

این بدان معنی است که انباشت این احساس درون بدن ممکن است باعث بیماری قلبی، افزایش سطح آدرنالین و بی خوابی شود.

روش های مختلفی برای رها کردن بدن از احساسات وجود دارد

پذیرش احساسات خود یا مراجعه به متخصص: ما باید قبل از هر چیزی، احساسات خود را درک و با آن ها ارتباط برقرار کنیم تا بتوانیم راه حل مناسبی برای خود بیابیم.

داشتن تحرک: این ها فعالیت هایی هستند که به از میان رفتن تنش و انرژی درون بدن کمک می کنند: رقص، ورزش های کششی، یوگا و هم ینطور دیگر ورزش هایی که با مدیتشن همراه هستند.

فیزیوتراپی یا ماساژ: در روش درمانی «میوفاسیال ریلیز» (Myofascial Release Therapy) تمرکز بر روی «نقاط ماشه ای» (Trigger Points) با اعمال فشار به صورت دستی و انجام حرکات کششی است. این روش ها به بهبود حرکت و کاهش درد کمک می کنند.

طب سوزنی: در این روش سوزن های نازکی را در نقاط خاصی از بدن فرو می برند تا اندورفین ترشح شود. از برخی نقاط فشار برای از میان بردن اضطراب و نگرانی هم می توان استفاده کرد.