آداب عجیب و غریب غذا خوردن در کشورهای مختلف دنیا

هر کشوری آداب و رسوم خاص خودش را درمورد غذا خوردن دارد. بعضی کشورها دستورالعمل های سفت و سختی دارند که رعایت نکردن آن ها می تواند بی ادبی قلمداد شود.

اما در مواردی هم این آداب صرفاً عادت هایی ساده هستند که یک فرد خارجی می تواند آن ها را رعایت نکند بدون آنکه یک وقت رفتاری نابه‌جا به نظر برسد.

در ادامه از آداب عجیب و غریب غذا خوردن در برخی کشورهای دنیا خواهیم گفت.

۱- در ژاپن، باید نه چاپ استیک های خود را داخل غذا فرو برد و نه تکه های غذا را از چاپ استیکی به چاپ استیک دیگر رد و بدل کرد. چون این ها رسم هایی هستند که تنها در مراسم های سوگواری اجرا می شوند و ژاپنی ها انجام آن ها سر میز غذا را ناپسند می دانند.

۲- در ژاپن، همچنین هورت کشیدن هنگام خوردن نودل ایرادی ندارد. در حقیقت در ژاپن رسم است که نودل خود را سریع بخورید تا مزه ی آن را بهتر بفهمید. شما باید سوپ نودل خود را محکم هورت بکشید تا طعمش را متوجه شوید. با این حال، ژاپنی ها با سر و صدا خوردن غذاهای دیگر را ناپسند می دانند.

۳- در فرانسه، هنگام خوردن غذا دست هایتان را هر جایی نمی توانید بگذارید. درستش آن است که هر دو دست خود را روی میز قرار دهید و ایرادی ندارد اگر بخواهید کف دست هایتان را روی میز بگذارید.

۴- در تایلند، همه ی غذاها به صورت مشترک خورده می شوند به همین دلیل آن ها را طوری آماده می کنند یا سفارش می دهند که غذای یک گروه شوند. به علاوه، وقتی غذا خوردن را شروع می کنند، بهتر است صبر کنید تا از میان کسانی که سر میز غذا حضور دارند، اول کسی که بالاترین مقام را دارد، شروع کند. اگر کسی مشغول غذا خوردن نشد، ادب حکم می کند که صبر کنید تا کس دیگری غذا خوردن را شروع کند.

۵- در انگلیس، که به «وقت چای» اش مشهور است، کارهایی هست که انجام آن ها را در زمان صرف چای ناپسند می دانند، مثلاً اینکه هنگام هم زدن چای، با قاشق خود سر و صدا به راه بیاندازید یا قاشق را درون فنجان خود بگذارید. انگلیسی ها معتقدند که آن بشقاب است که برای گذاشتن قاشق است.

۶- در تانزانیا، وقت شناسی اهمیتی ندارد. اگر برای ساعت مشخصی برای خوردن غذا قرار گذاشته باشید، حاضر شدن بر سر قرار با اندکی تأخیر امری کاملاً طبیعی است. مثلاً ممکن است برای ساعت ۷ جلسه داشته باشید اما تا چیزی بین ۷/۳۰ تا ۹ شب شروع نشود.

۷- در نروژ، وقتی در یک ضیافت شام رسمی حضور دارید و می خواهید به سلامتی کسی بنوشید، باید لیوان خود را بالا ببرید، به آن شخص نگاه کنید، یک جرعه از نوشیدنی خود بنوشید، دوباره به آن شخص نگاه کنید و سپس لیوان خود را پایین آورید.

۸- در تایلند، از قاشق و چنگال برای غذا خوردن استفاده می شود. چنگال برای بریدن یا سرو غذا است و قاشق، غذا را به دهان می برد. از کارد استفاده نمی شود بنابراین اگر لازم باشد چیزی را ببرید، می توانید از لبه ی قاشق خود استفاده کنید.

۹- در تایوان، یک رسم بسیار خاص برای نشان دادن خوشمزه بودن غذا به آشپز هست: آروغ زدن بعد از خوردن غذا. میزبان یا آشپز این کار را تعریفی از خود می دانند.

۱۰- در اسپانیا، رسم است که در آستانه ی سال نو، ۱۲ حبه انگور بخورند.

۱۱- در پرتغال، اگر نمک و فلفل روی میز نباشد ولی درخواست کنید به شما نمک و فلفل دهند تا به غذای خود بزنید، این کار را توهینی به آشپز می دانند. پرتغالی ها معتقدند شما با این کار به طور غیرمستقیم به آشپز می گویید که نمک و فلفل غذا کافی نیست.

۱۲- در چین، معتقدند اگر غذای خود را تا ته بخورید، یعنی میزبان به اندازه ی کافی به شما غذا نداده است. به همین دلیل بهترین کار این است که مقداری از غذایتان را در بشقاب باقی بگذارید.

۱۳- در هند، اما بهترین کار این است که از غذای خود چیزی در بشقاب تان باقی نگذارید. اگر چیزی بماند، هندی ها آن را اسراف می دانند.

۱۴- در فرانسه، بریدن کاهو با چاقو را ناپسند می دانند، امری که دلیلی تاریخی دارد.در گذشته، کارد و چنگال ها از جنس نقره بودند، فلزی که در تماس با سرکه، اکسید و سیاه می شود. درست است که امروزه کارد و چنگال ها را از جنس دیگری می سازند، اما این رسم هنوز پابرجا است و به همین دلیل بهتر است برای این کار از قیچی های کاهو خردکنی یا دست های خود استفاده کنید.

۱۵- در ایتالیا، مردم به ندرت بعد از صبحانه، کاپوچینو می نوشند و اگر بعد از غذا احساس کنند یک نوشیدنی کافئینی لازم دارند، تنها یک اسپرسوی ساده می نوشند.

۱۶- در ایتالیا، نمی توانید هیچ نوع پاستایی را با سس سفارش دهید، چون هر پاستایی مقداری سس دارد که می تواند با آن ها سرو شود. مثلاً اسپاگتی آنقدر استحکام ندارد که زیر سس های غلیظ و سنگین دوام آورد و برعکس، با سس هایی که قوام کرمی تری دارند، بهتر می شود.