گشتی در «خانه های لوله ای» ویتنام که کمتر از ۲ متر عرض دارند

خیایان های شهر هانوی، پایتخت ویتنام مملوء از خانه های باریکی هستند که به آن ها «خانه های لوله ای» گفته می شود. عرض این خانه ها به طور متوسط حدود ۳ تا ۴ متر است. در این خانه ها چندین خانواده زیر یک سقف با یکدیگر زندگی می کنند.

در ادامه با این خانه ها بیشتر آشنا خواهیم شد.

در جای جای شهر هانوی ِ ویتنام خانه هایی با سبک و سیاقی خاص و متمایز به چشم می خورد که ویتنامی ها به آن ها «خانه های لوله ای» می گویند. این خانه های مرتفع و رنگی می توانند عرضی به باریکی تنها ۲ متر داشته باشند.

این سبک خانه در ویتنام به وفور دیده می شود.

خانه های لوله ای قدیمی، همچون آن هایی که تا پیش از سال ۱۹۵۴ ساخته شدند، معمولاً دو طبقه هستند. عرض این خانه ها اندک و بین ۲ تا ۵ متر است، اما خانه عمق زیادی دارد.

خانه های لوله ای جدید معمولاً ارتفاع بیشتری دارند و بالای ۱۲ طبقه هستند که در زمین همان خانه های لوله ای قدیمی بنا می شوند.

خانه های لوله ای بیشتر یادآور بافت تاریخی شهر هانوی هستند.

محله ی قدیمی هانوی در گذشته مرکز کسب و تجارت بود. بر روی هر کدام از خیابان های این محله نام کالایی گذاشته شده که در آنجا به فروش می رسید، مثل راسته ی نقره فروشان و راسته ی ابریشم فروشان.

برخلاف خانه های لوله ای جدیدتر که صرفاً مسکونی هستند، بسیاری از خانه های لوله ای قدیمی بافت تاریخی هانوی، کماکان کارکرد تجاری دارند.

خانه های لوله ای قدیمی تر، اغلب در طبقه ی پایین خود یک مغازه داشتند که طبقات بالای آن محل زندگی خانواده ها بودند.

این خانه ها به دلیل چند طبقه بودن می توانند چندین نسل را زیر یک سقف در کنار یکدیگر جای دهند.

در گذشته در هر خانه لوله ای چندین خانواده با یکدیگر زندگی می کردند. تعداد خانواده ها می توانست به ۵ یا ۶ عدد برسد. و هنوز هم در محله قدیمی هانوی می توان خانه هایی را پیدا کرد که در آن چند خانواده با همدیگر زندگی می کنند.

در برخی موارد، این خانواده ها هیچ نسبتی هم با یکدیگر ندارند.

اما هر قدر که این خانه ها از عرض کم دارند، در عمق آن ها جبران شده است. عمق این خانه ها می تواند به ۱۰۰ متر برسد.

نظریات مختلفی درباره ی منشأ طراحی خانه های لوله ای مطرح شده است. یکی از این نظریات می گوید این سبک معماری به دلیل قیمت بالای زمین به وجود آمده است.

با افزایش تراکم شهری، دولت ویتنام بر روی مقدار فضایی که عرض ساختمان ها از خیابان ها اشغال می کند، مالیات وضع کرد. همین امر سبب شد تا مردم سعی کنند از عرض ساختمان ها بکاهند. اما با بزرگ تر شدن خانواده هایشان، آن ها کماکان به فضایی برای زندگی نیاز داشتند. به همین دلیل، کمبود در عرض خانه را در ارتفاع و عمق آن جبران کردند.

در داخل شهر، زمین حکم طلا را دارد. و با توجه به مسأله ی قیمت، مقدار فضایی که عرض ساختمان ها از خیابان اشغال می کند به اندازه ی مساحت زمین اهمیت دارد.

خانه های لوله ای قدیمی تر اغلب یک حیاط دارند که امکان بهره مندی از نور طبیعی و هوای تازه را امکان پذیر می سازد.

حیاط خانه محلی برای اجتماع هم هست و در آن اعضای خانواده به دور هم جمع می شوند.

در حیاط این خانه ها گاهی یک درخت کوچک به همراه چند صندلی برای نشستن و نوشیدن چای وجود دارد.

گاهی حتی یک چاه کوچک هم در حیاط وجود دارد.

حیاط خانه از سر و صدا و زندگی عمومی بیرون به دور است و می تواند فضایی بسیار آرامش بخش در دل خانه فراهم آورد.

در سال های اخیر، خانه های لوله ای جدیدتر معماری فرانسوی پیدا کرده اند.

از این سبک معماری به اشکال مختلفی در ساخت خانه های لوله ای جدید استفاده شده است.

برخی آن را در جزئیات نمای ساختمان به کار برده اند، مانند استفاده از نرده های چدنی برای بالکن و پنجره های لوور.

برخی هم سقف های طاقی شکل این سبک معماری را در خانه های لوله ای خود به کار گرفته اند.

این خانه های لوله ای، فارغ از منشأ شان یکی از مشخصه های خیابان های ویتنام هستند و منظره ی شهری این کشور را شکل داده اند.

خانه های لوله ای و موتوسیکلت ها از برجسته ترین مشخصه های منظره ی شهری ویتنام هستند. و البته این دو مشخصه هم با یکدیگر مرتبط هستند. یک دلیلش آن است که موتورسیکلت های کوچک به خوبی در خانه های باریک لوله ای جا می شوند. به علاوه، با موتورسیکلت می توانید به هر نقطه از معابر باریک شهر هم بروید.