دانشمندان ادعا می‌کنند ادرار انسان می‌تواند نقش مهمی در تغذیه جهان ایفا کند. استفاده مجدد از ادرار انسان می‌تواند بهترین گزینه برای کوددهی مزارع کشاورزی باشد، به شیوه‌ای که بدون هدررفت آب با محیط زیست سازگار بوده و به تغییرات آب و هوایی منجر نشود.
بسیاری از کودهایی که کشاورزان در حال حاضر استفاده می‌کنند می‌توانند برای محیط زیست مضر باشند. این کودها می‌توانند وارد آبراه‌ها شده و منجر به مرگ ماهی ها و جلبک ها شوند. انتشار کودهای شیمیایی نیز می‌تواند باعث آلودگی خطرناک هوا شود.
گروهی از دانشمندان بر این باورند که ادرار انسان می‌تواند مواد مغذی کلیدی این کودها را به شیوه‌ای بسیار کارآمدتر فراهم کند. ادرار همچنین بسیار ارزان‌تر از کودهای شیمیایی است و مسلما کشاورزان در سرتاسر دنیا به آن دسترسی بیشتری دارند.
ادرار حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم و همچنین موادی است که گیاهان برای رشد به آنها نیاز دارند. مهندس فابین اسکولیه می‌گوید ما این مواد را از طریق غذاها می‌خوریم و سپس دفع می‌کنیم.
جولیا کاویچی از موسسه امریکایی Rich Earth می‌گوید: «از آنجایی که تولید نیتروژن مصنوعی منبع قابل توجهی از گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کند و فسفر منبعی محدود و غیر قابل تجدید است، سیستم استفاده مجدد از ادرار مدل بهبوددهنده بلندمدتی در مدیریت پسماندهای انسانی و تولید کشاورزی خواهد بود.»
این فرضیه چندان جدید نیست. برخی از باغبان‌ها پیش از این هم توصیه کرده بودند که برای کمک به رشد گل‌های خود روی آنها ادرار کنید.
سخت‌گیری و حساسیت در استفاده از ادرار به این شیوه می‌تواند مانع فهم دقیق این مطلب شود، اما دانشمندان تصور می‌کنند کمبود آب در آینده چاره‌ای جز استفاده مجدد از ادرار برایمان باقی نخواهد گذاشت.
مارین لوگرند، انسان شناس فرانسوی اخیرا در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه به برخی موانع پیش روی این نظریه پرداخت. با این حال او فکر می‌کند به زودی در صورت مواجهه با مسائل بزرگ‌تر، نگرش خود را نسبت به این موضوع تغییر خواهیم داد. او می‌گوید: «ما تازه شروع کرده‌ایم به درک میزان ارزشمندی آب. بنابراین رفته رفته اینکه در آب اجابت مزاج کنیم غیر قابل قبول خواهد بود.»
بدون نظر