در مقاله ای که اخیراً در مجله علوم و فناوری فضایی چین منتشر شده است، مشخص کرد که این کشور، در سال ۲۰۲۸، یک ماهواره آزمایشی برای تست فناوری مورد استفاده نیروگاه فضایی برای چین، به مدار زمین می فرستد. این زمان، دو سال زودتر از زمان برنامه ریزی اولیه است. این ماهواره، انرژی خورشیدی را به امواج مایکروویو یا لیزر تبدیل می کند و سپس پرتوهای انرژی را به اهداف مختلف از جمله مکان های ثابت روی زمین و ماهواره های متحرک هدایت می کند.
ناسا حدود دو دهه پیش پروژه مشابهی را پیشنهاد کرده بود اما به نتیجه نرسید. دولت بریتانیا از این تحقیقات در کشور خود حمایت کرده است و امید دارد که نسخه مشابهی تا سال ۲۰۳۵، در مدار داشته باشد. مشخص شده است که چنین ماهواره هایی در ۹۹ درصد مواقع، نور خورشید را دریافت می کنند. تحقیقات نشان می دهد که نیروگاه های در حال چرخش ممکن است قادر به انتقال انرژی در روز و شب روی زمین باشند. انرژی می تواند در هر زمانی از سال، صرف نظر از آب و هوا، منتقل شود.
طبق گزارش ها، ساخت نیروگاه فضایی چین در چهار مرحله است. دو سال پس از پرتاب اولیه، این برنامه، ماهواره قدرتمندتری را برای انجام آزمایش‌های بیشتر ارسال خواهد کرد. این نیروگاه توسعه یافته می تواند تا سال ۲۰۳۵، ۱۰ مگاوات را بین برخی کاربران نظامی و غیرنظامی توزیع کند. این کشور امیدوار است تا سال ۲۰۵۰، بتواند به اندازه کافی برق مقرون به صرفه تجاری از ایستگاه فضایی ارسال کند تا با نیروگاه هسته ای فعلی قابل مقایسه باشد.
اما چالش هایی در زمینه مهندسی این پروژه وجود دارد. پروفسور دونگ شیوی، نویسنده این مقاله چینی، می گوید آنتنی با طول هزاران کیلومتر مورد نیاز است. باد، گرانش و حرکت ماهواره‌ای همگی می‌توانند بر انتقال انرژی تأثیر بگذارند و مانع آن شوند.
در سال ۲۰۳۰، چین قصد دارد اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، یک کارخانه قدرتمندتر دیگر راه اندازی کند. امید است که تا سال ۲۰۵۰، فناوری به اندازه کافی پیشرفت کرده باشد تا نیروگاه ها از نظر تجاری، ماندگار شوند. حتی هنوز، ساخت این نیروگاه ها ممکن است چندین دهه طول بکشد.
ناسا حدود دو دهه پیش پروژه مشابهی را پیشنهاد کرده بود اما به نتیجه نرسید. دولت بریتانیا از این تحقیقات در کشور خود حمایت کرده است و امید دارد که نسخه مشابهی تا سال ۲۰۳۵، در مدار داشته باشد. مشخص شده است که چنین ماهواره هایی در ۹۹ درصد مواقع، نور خورشید را دریافت می کنند. تحقیقات نشان می دهد که نیروگاه های در حال چرخش ممکن است قادر به انتقال انرژی در روز و شب روی زمین باشند. انرژی می تواند در هر زمانی از سال، صرف نظر از آب و هوا، منتقل شود.
طبق گزارش ها، ساخت نیروگاه فضایی چین در چهار مرحله است. دو سال پس از پرتاب اولیه، این برنامه، ماهواره قدرتمندتری را برای انجام آزمایش‌های بیشتر ارسال خواهد کرد. این نیروگاه توسعه یافته می تواند تا سال ۲۰۳۵، ۱۰ مگاوات را بین برخی کاربران نظامی و غیرنظامی توزیع کند. این کشور امیدوار است تا سال ۲۰۵۰، بتواند به اندازه کافی برق مقرون به صرفه تجاری از ایستگاه فضایی ارسال کند تا با نیروگاه هسته ای فعلی قابل مقایسه باشد.
اما چالش هایی در زمینه مهندسی این پروژه وجود دارد. پروفسور دونگ شیوی، نویسنده این مقاله چینی، می گوید آنتنی با طول هزاران کیلومتر مورد نیاز است. باد، گرانش و حرکت ماهواره‌ای همگی می‌توانند بر انتقال انرژی تأثیر بگذارند و مانع آن شوند.
در سال ۲۰۳۰، چین قصد دارد اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، یک کارخانه قدرتمندتر دیگر راه اندازی کند. امید است که تا سال ۲۰۵۰، فناوری به اندازه کافی پیشرفت کرده باشد تا نیروگاه ها از نظر تجاری، ماندگار شوند. حتی هنوز، ساخت این نیروگاه ها ممکن است چندین دهه طول بکشد.
بدون نظر