«خیلی خوشحالم در اولین تجربه حضورم در مسابقات خارجی توانستم عملکرد رضایت‌بخشی از خودم به جا بگذارم. من تا به الان فقط در مسابقات داخلی شرکت کرده بودم. واقعا خودم فکرش را هم نمی‌کردم که بتوانم این‌قدر زود به رکورد ملی ایران برسم. درست است که مسابقات ترکیه، کشوری بود و عنوانش بین‌المللی نبود، اما کیفیت بالایی داشت. به‌جز دونده‌های ایرانی، دوندگان کشورهای عمان، کویت، لبنان، سوریه، تونس و عراق هم در این رقابت‌ها حضور داشتند. رقیب من اما دونده‌های خود ترکیه بودند.»
پریچهر شاهی در ادامه افزود:
«من اینجا به دنبال کسب تجربه بودم تا با فضای مسابقه خارج از خانه آشنا شوم. نرفته بودم تا عنوانی به دست آورم، اما خوشبختانه توانستم رکورد بزنم. تازه الان می‌فهمم که دویدن در پیست‌های خارجی چقدر در عملکرد و رکوردهای یک دونده تأثیرگذار است. ما پیست خوبی در ورزشگاه آفتاب انقلاب تهران داریم، ولی دویدن در پیست تارتان ترکیه چیز دیگری بود. یکی از دلایلی که من توانستم رکورد بزنم، همین پیست خوب بود».
رکوردشکنی پریچهر
نکته جالب در‌خصوص رکوردشکنی پریچهر اینجاست که او با مربیگری لیلا ابراهیمی موفق شده رکورد بزند. پریچهر امیدوار است اگر تمرینات با همین روند جلو برود، می‌تواند به رکوردهای مربی سازنده‌اش در مسابقات فضای باز هم برسد.
او ادامه می‌دهد:
«من شش سال است زیر نظر خانم ابراهیمی کار می‌کنم. خوشحالم که توانستم جواب زحمات ایشان را بدهم. خانم ابراهیمی خودش قهرمان بوده و تجربه زیادی از حضور در مسابقات آسیایی دارد. او من را آن‌قدر از نظر ذهنی آماده کرده که به آینده امیدوار باشم. من الان وارد رده‌بندی آسیا شدم و با همین رکورد نفر نهم آسیا در سه هزار متر داخل سالن هستم. اگر حمایت‌ها ادامه‌دار باشد، مطمئنا می‌توانم به رکوردهای بهتری هم برسم. حتی می‌توانم خودم را به رکوردهای فضای باز خانم ابراهیمی نزدیک کنم. از زحماتی هم که آقای قاسم فیروزی به‌عنوان مشاور فنی برایم کشیدند، نهایت تشکر دارم. آقای فیروزی سال‌ها بالای سر خود خانم ابراهیمی هم بودند».
مسابقات آینده پریچهر
بازی‌های کشورهای اسلامی رویداد مهم دیگری است که پریچهر شاهی پیش رو دارد. این بازی‌ها قرار است مرداد ماه امسال با میزبانی قونیه در ترکیه برگزار می‌شود. دونده قهرمان ایرانی در مورد پیش بینی موفقیت خود در این بازی ها می گوید:
«فکر می‌کنم به احتمال زیاد به این بازی‌ها بروم. به هر حال بازی‌های کشورهای اسلامی برای نفراتی مثل من که تازه ابتدای مسیر ورزش قهرمانی هستیم، محک خوبی است. هرچند من فکرهای بزرگ‌تری در سر دارم و به بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو فکر می‌کنم. اگر تلاش کنم و رکوردهایم را در مسابقات آغاز فصل ارتقا بدهم، این شانس را دارم که به بازی‌های آسیایی که رویداد بسیار بزرگی است، اعزام شوم. دختران دوومیدانی‌کار ایران هیچ چیز از بقیه کم ندارند. ما فقط حمایت می‌خواهیم و بس. فکر می‌کنم تا همین جای کار هم ثابت کردیم و با وجود محدودیت‌ها فراتر از انتظار ظاهر شدیم».
بدون نظر