نقد سریال کره ای Money Heist: Korea ؛ امیدوار کننده و بامزه اما بیش از حد وفادار

هشدار اسپویل: در ادامه این مطلب در مورد سریال جدید Money Heist: Korea خواهیم گفت. اگر چه سعی شده تنها به روایت کلی داستان اشاره شود اما ناگزیر بخش هایی از حواشی داستان فاش می شود.

انتظارات از سریال Money Heist: Korea – Joint Economic Area حتی پیش از انتشارش نیز بسیار بالا بود. سریال اورجینال Money Heist با نام اسپانیایی La Casa de Papel یکی از پربیننده ترین سریال های تاریخ نتفلیکس بوده و جایزه بهترین سریال درام سال ۲۰۱۸ امی را نیز دریافت کرد. این تلاقی با نیرویی ویرانگر از محتواهای کره ای که در بهترین دوران خود به سر می برد، بدون شک دستاوردهای بی سابقه ای را در اختیار آرشیو دائماً در حال بزرگ شدن نتفلیکس از فرانچایزهای محبوب قرار می دهد. از بسیاری جهات، بخش اول فصل اول سریال Money Heist: Korea یک ماجراجویی باحال است که بازیگرانی بسیار کارآمد هدایت آن را بر عهده دارند.

طراحی دکور هزارتویی بانک مرکزی کره متحد به خاطر تنوعش شایسته تقدیر است، مکانی پر از احتمالات برای افشا کردن مکانیسم های بی پایان چاپ پول یا مخفی کردن کارکرد کسانی که به آن دستبرد زده اند. طرفداران سریال اورجینال Money Heist در نسخه کره ای با ساختارهای روایتی آشنا روبرو می شوند: روایت غیرخطی داستان که هم باعث تنش شده و هم اطلاعات را آرام آرام در اختیار مخاطب قرار می دهد و شخصیت راوی غیرقابل اعتماد، توکیو، که مدام مسیر روایت داستان را تغییر می دهد. سریال Money Heist: Korea – Joint Economic Area با بدست آوردن چراغ سبز الکس پینا خالق سریال اورجینال، اولین بخش از فصل اول را که شامل ۶ اپیزود بود روز گذشته منتشر کرد.

داستان سریال Money Heist: Korea در آینده ای نزدیک روایت می شود، جایی که منطقه امنیتی مشترک بین کره شمالی و جنوبی به یک منطقه اقتصادی مشترک تبدیل شده است. منطقه ای که تا چندی پیش نماد جدایی تلخ دو ملت واحد بود، اکنون به نماد درخشان اتحاد تبدیل می شود در حالی که امید هیجان انگیز فرصت های تجاری جدید و واحد پولی مشترک را به مردم دو کشور نوید می دهد، واحد پولی که در بانک مرکزی کره مشترک در حال چاپ است. اما یک پروفسور متخصص در حوزه تحقیقات موثر بر وضعیت اقتصادی بعد از اتحاد، از سوء استفاده های فراوان از کارگران مهاجر و دستمزد اندک آن ها و افزایش شکاف بین داراها و ندارها بعد از اتحاد دو کشور خسته شده و به دنبال راهی برای انتقام است.

او در ادامه گروهی از هشت سارق را دور هم جمع می کند تا مبلغ ۴ تریلیون وون را از بانک مرکزی کره متحده به سرقت ببرند. هر شخصیت اصلی به یک اندازه معصوم و شرور به نظر می رسد، هم توانایی بخشش دارند و هم اعمال خشونت. یو جی تائه، بازیگر کهنه کار سینما و تلویزیون کره جنوبی در نقش پروفسور بین یک شخصیت دوست داشتنی پاکدل و رابین هودمآب و شخصیتی متمایل به سوء استفاده خونسردانه از دیگران در حال نوسان است. کیم یونجین در نقش مامور ارشد سئون وو جین، به خوبی توانسته توازنی بین مشکلات شخصی اش و همچنین بحران مذاکره با سارقان برقرار کند. پارک هائه سو که اخیراً با سریال بازی مرکب به شهرت رسید نیز نقش شخصیت ترسناک برلین را بازی می کند، کسی که به استفاده از قدرت از طریق ترساندن باور دارد. با این وجود، در خلوت خود، ترومای حل نشده از بقا در کمپ بدنام زندانیان گائه چئون در کره شمالی را هنوز در خود می بیند که به سرعت او را به یک شخصیت نگران و مضطرب تبدیل می کند.

جئون جونگ سئو که بازی در فیلم تحسین شده Burning را در کارنامه دارد نیز نقش یک زن اهل کره شمالی به نام توکیو را بازی می کند که آرام آرام قصد دارد رویاهایش را به واقعیت بدل کند، بعد از آنکه قربانی سوء استفاده، کلاهبرداری و بدرفتاری دلال مهاجرتش شده است. با تکیه بر قدرت بازیگران و سکانس های اکشن خوش ساخت، سریال Money Heist: Korea در مورد داستان سرقت بسیار مطمئن به نظر می رسد که همان ورود به بانک، به گروگان گرفتن افراد، چاپ پول و بیرون زدن از بانک مرکزی بدون کشته شدن کسی است. بعد از استقرار چنین فضای امیدوار کننده و دنیای جذابی، Money Heist: Korea گاهی اوقات زندانی جاه طلبی و عدم اطمینان در روش بیرون آمدن از این زندان به نظر می رسد.

بدون شک مهم ترین چیز برای یک داستان این است که مخاطب را ترغیب کند تا با شخصیت ها همزادپنداری کنند، هر چقدر که انسان های خلافکار و گاه بیرحمی باشند. ما باید دنیا را از زاویه دید آن ها ببینیم، شکست ها و پیروزی هایشان را مانند خودشان حس کنیم. اما اینجا شاید این سوال مطرح شود که چرا باید برای شخصیت هایی دل سوزاند که به دنبال منافع شخصی در ازای از بین بردن یک اتحاد سخت به دست آمده هستند و چرا نباید با گروگان هایی همزادپنداری کرد که گرسنه هستند، سخت به کار گرفته می شوند و البته هیچ ارتباطی با این سرقت ندارند؟ اگر پایان فصول آخر سریال اورجینال Money Heist را مد نظر قرار دهیم، شاید این سوالی باشد که در بخش دوم فصل اول به آن پاسخ داده خواهد شد، بخشی که هنوز تاریخ انتشار آن اعلام نشده است.

برخی از تحسین شده ترین سریال های کره ای نتفلیکس در سال های اخیر مانند Kingdom, D.P. و Squid Game، نشان داده اند که سریال های مملو از اکشن این سرویس استریمینگ توانایی بالا و تند و تیزی در نقدهای اجتماعی دارند. اما نقد اجتماعی موجود در سریال Money Heist: Korea بسیار مبهم تر است. بدون شک نقد اجتماعی در داستان سریال هست اما در میان تیراندازی و هیاهوی بحران گروگان ها در داخل بانک گم می شود. قوی ترین و منطقی ترین انگیزه متعلق به توکیو است. او که بعد از ترک ارتش کره شمالی و مهاجرت به بخش جنوبی، «رویای کره ای» خود را نابود شده می بیند، دیدگاه درستی در مورد تاثیر اتحاد دو کره و رنج کارگران مهاجر بر بیشتر شدن شکاف اقتصادی بین مردم دارد. در اپیزود اول، او زیر لب می گوید: «به سیستم سرمایه داری خوش آمدید».

سرقت از بانک مرکزی فرصتی برای یک موفقیت بزرگ برای توکیو است و البته باز بدست آوردن چیزی که فکر می کند بارها به خاطر بیرحمی های این سیستم اقتصادی جدید از او گرفته شده است. برخی از بهترین سکانس های بخش اول فصل اول سریال در اولین دقایق هر اپیزود رخ می دهد، جایی که داستان با نگاهی کوتاه به گذشته هر یک از شخصیت ها آغاز می شود. این رویه باعث می شود که مسیر زندگی هر یک از شخصیت ها به شکل مفصل تری مورد بررسی قرار گرفته، بنیانی برای انگیزه و آرمان آن ها ایجاد شده و به ما نیز امکان می دهد بفهمیم که چرا روز اول به گروه سارقان پروفسور پیوسته اند. یک نقد اجتماعی قوی دیگر از طریق ماسک هایی صورت می گیرد که شخصیت ها می پوشند که بر اساس ماسک های کره ای موسوم به hahoe طراحی شده است. ماسک های هاهوه در اشکال، فرم ها و ظواهر مختلفشان، از لحاظ سنتی به جایگاه اجتماعی شخصیت ها اشاره دارند.

در سریال اورجینال Money Heist، ماسک های سالوادور دالی برای نشان دادن مقاومت در برابر بی عدالتی مورد استفاده قرار گرفت و سرقت صورت گرفته در واقع روشی برای بازگرداندن شرایط خوب اقتصادی به مردمی بود که جنبه هابی بیرحم کاپیتالیسم بیشترین آسیب را به آن ها زده بود. سریال Money Heist: Korea به عنوان یک نطقه داده ای بسیار باکیفیت برای سلیقه مخاطب بین المللی در خطوط داستانی آشنا عمل خواهد کرد. در اینجا با یک بازسازی سریالی مواجه هستیم. از لحاظ داستان و بخش های اصلی روایت، سریال Money Heist: Korea یا دستکم بخش اول فصل اول آن تقریباً به طور کامل به نیای اسپانیایی خود وفادار بوده است. در این دنیای سرقت پول، ماسک های دالی با ماسک های سنتی کره ای جایگزین شده اند و شخصیت کارآگاه نیز کمی متفاوت است.

بدین ترتیب می توان گفت که نتیجه نهایی سریالی است که شاید بهترین گزینه برای طرفداران پروپاقرص Money Heist یا کسانی است که به تازگی با این فرانچایز آشنا شده و ممکن است یک نسخه سرقت خلاصه تر ۶ اپیزودی را در مقایسه با ۴۸ اپیزود سریال اورجینال ترجیح می دهند. با این وجود، سریال Money Heist: Korea  به خاطر فضای ژئوپلتیک متفاوت و روزآمدش جذابیت خاص خود را دارد. در حالی که سریال اورجینال به ناامیدی اواخر دهه ۲۰۱۰ از اقتصاد اروپا اشاره داشت، در اینجا داستان در آینده ای نزدیک رخ می دهد، جایی که کره جنوبی و شمالی یک منطقه اقتصادی مشترک خلق کرده اند و قرار است یک واحد پولی مشترک چاپ کنند.

در ابتدای سرقت، گروگان ها بر اساس ملیت شان از هم جدا می شوند و پروفسور و دار و دسته اش به طور متناوب از یک سیستم دیکتاتور مآبانه یا دموکراتیک استفاده می کنند، در تمام مدت به قوانین خودساخته شان دیدگاهی وسواس گونه داشته و به نقشه بی نقص خود اطمینان دارند. بدین ترتیب ماجرای سرقت استعاره ای مناسب از تم های بنیادین در مورد بخش بندی های بین المللی، حل مشکلات و موضوع بی پایان بدست آوردن منافع مالی در برابر زندگی کسانی است که در این درگیری گرفتار شده اند. در حالی که سریال اورجینال Money Heist در بازی با کلیشه های سارق نجیب خیلی سانتیمانتال می شود، نسخه بازسازی شده کره ای دیدگاهی واقع گرایانه تر به این تناقض ذاتی دارد، تا جایی که به سرعت نادیده گرفتن آن دشوار می شود.